Σε ρόλο Πυθίας ο Μελισσανίδης ψάχνει τον… Χατζηπετρή. Γράφει ο Μιλτιάδης Παναγιωτόπουλος.

Μετά από 50 και κάτι ώρες (δεν υπολογίζεται το χρονικό διάστημα 2 τ’ άγρια ξημερώματα με 9 το πρωί του… τεμπέλη που είχα παραδοθεί στις αγκάλες του Mορφέα) και αφού μπήκα και βγήκα από το διαδίκτυο περισσότερες φορές από αυτές που ο Κιάνου Ρίβς είχε μπει και βγει στο Matrix 1, 2 και 3, έχοντας μελετήσει ενδελεχώς τα όσα «entre la poire et le fromage» (… μάθε γαλλικά στον άρχοντα που θα λεγε και ο Νικόλας ο Αλέ) ελέχθησαν στη συνάντηση του Δημήτρη Μελισσανίδη με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο θησαυρός ήταν… άνθρακας, ότι τα λόγια του μεγαλομετόχου της ΑΕΚ ήταν λόγια του… εξάγγελου του Νιόνιου που ήρθε από μακρυά και με νέα που ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτιά τους.

Και δεν θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά τα πράγματα, αφού η συζήτηση μεταξύ τυριού και αχλαδιού, αποδείχθηκε πολύ πιο χαλαρή απ’ αυτήν που ο Δημήτρης (μη βιαστείτε να σκεφτείτε… Μελισσανίδης) Σταρόβας θα την χαρακτήριζε «χαλλλαρή» (με τρία λ, παρακαλώ).

Η προγραμματισμένη εφ’ όλης της ύλης συζήτηση με εκατέρωθεν τοποθετήσεις, εξελίχθηκε σε μονόλογο του άρχοντα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το παιχνίδι ήταν στημένο κι από πριν συμφωνημένο, αλλά δεν το πιστεύω γιατί γνωρίζω πρόσωπα και κυρίως καταστάσεις. Απλά ήταν τόσο πειστικός στις τοποθετήσεις του ο πρόεδρος και οι απαντήσεις του ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες που δεν χρειάστηκε να ακουστεί διαφορετική άποψη.

Καταιγιστικός και με άκρως επιθετική τακτική ο πρόεδρος καθήλωσε ους πάντες, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στις τάξεις των ρεπόρτερ. Απορείτε; Αμφιβάλετε; Για σκεφτείτε το καλύτερα. Αρκετοί απ’ αυτούς για να μη πω οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι «ήταν μια ωραία ατμόσφαιρα», ενώ άλλοι έμπλεοι ενθουσιασμού διακηρύσσουν, ακόμα και σήμερα, ότι οι μαύρες μέρες πέρασαν κι ότι σε λίγο η ομάδα δεν θα επιστρέψει μόνο στη λεωφόρο των τίτλων, αλλά ότι θα απογειωθεί και θα πετάξει γι’ άλλους γαλαξίες.

Συμφωνώ ότι ο «τίγρης», παίζοντας χωρίς αντίπαλο, κέρδισε τη μάχη των εντυπώσεων, έδωσε τροφή για πρωτοσέλιδα, αναπτέρωσε το ηθικό των φίλων της ΑΕΚ δίνοντας προοπτική και όραμα. Κι είναι εύκολο να γεμίσεις με ελπίδες και όνειρα, διαβάζοντας τις απαντήσεις του μεγαλοπαράγοντα της Ένωσης. Απαντήσεις αμφίσημες και αόριστες.

Δεν γνωρίζω αν η καρκινική επιγραφή «νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν» που διαβάζεται κι ανάποδα και είναι χαραγμένη σε μια κρήνη στον περίβολο του ναού της Αγίας Σοφίας, θα χαραχθεί στην Αγία Σοφία της Φιλαδέλφειας, σίγουρα όμως δεν υπάρχει στον περίβολο του προπονητικού κέντρου στα Σπάτα, όποτε ο ηγέτης της Ένωσης δεν ήταν υποχρεωμένος -πριν εισέλθει στα σαλόνια και αντιμετωπίσει τους εκπροσώπους των ΜΜΕ- να «πλύνει τις αμαρτίες του» που οδήγησαν την Ένωση σε παταγώδη αποτυχία τη φετινή περίοδο.

Επέλεξε το δρόμο της Πυθίας, μίλησε με τρόπο λακωνικό, δυσνόητο και αινιγματικό αποφεύγοντας με περισσή άνεση τις κακοτοπιές. «Η ομάδα κατέβηκε το… Μπράλο χωρίς φρένο» αποκάλυψε χωρίς όμως και να διευκρινίσει για το ποιός ευθύνεται που η ομάδα δεν πέρασε από ΚΤΕΟ ή δεν έκανε σέρβις. Με φρένα ή χωρίς φρένα ελπίζει τη νέα χρονιά να «βρει άσφαλτο» με τη προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα πηγαίνει «με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά» όπως οι νταλίκες του Χρήστου Νικολόπουλου.

Με τους «μαραντόνιας» έμπνευσης ελιγμούς του, απέφυγε να αναλάβει ή να επιρρίψει την ευθύνη σε συγκεκριμένα πρόσωπα και ως άλλος Τριβιζάς (σ.σ.: ο Ευγένιος) μίλησε για έναν κοντορεβυθούλη που βάλθηκε να καλλιεργήσει πεπόνια σε κιτρινόμαυρα εδάφη στα μακρινά Σπάτα, αλλά δεν μπόρεσε γιατί όπως αποδείχθηκε ο δράκος δεν αστειευόταν. Φταίμε και μεις, φταίτε και σεις, φταίει κι ο Χατζηπετρής!

Η επισήμανση ότι η ομάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε 7 μεταγραφές ενδεκαδάτων παιχτών (7 τα θανάσιμα αμαρτήματα, 7 οι μέρες της εβδομάδας, 7 οι μέρες της δημιουργίας κλπ) δεν προκάλεσε καμμιά εντύπωση αφού ακόμα και η κυρά Καλλιόπη στην παρακάτω ρούγα το ίδιο υποστηρίζει.

Απρόβλεπτος, όπως πάντα ο «τίγρης», προκάλεσε την αμηχανία των «ΜΜέδων» (κατά το Κουκουέδων) όταν μίλησε για την καψούρα του. Ενεοί παρακολουθούσαν ο Κώστας και Σταύρος μη πιστεύοντας στ’ αυτιά τους. «Είμαι φαν του Λουτσέσκου». Η δήλωση ισοδυναμεί με έγκλημα καθοσιώσεως κι αν δεν ήταν ο «αυτοκράτορας» θα είχε οδηγηθεί με συνοπτικές διαδικασίες στην κρεμάλα, αλλά με το δικαίωμα που του δίνει η μονοκρατορία του αποκάλεσε τους διαφωνούντες φανατικούς οπαδούς… μαλάκες.

Σας τα λεγα Τάκη (Βουρ…) , Δημήτρη (Μπρικάκ…, Σωφρόνη «να δείτε που κάποτε θα σας πούνε και μαλάκες» (τεράστιε Μηλιώκα) και σείς έμπλεοι Αεκοφροσύνης με κατηγορούσατε για μεροληπτική διάθεση και οπαδική χαλαρότητα στο τρόπο αντιμετώπισης της ομάδας.

Α , όλα κι όλα. Στο θέμα Λουτσέσκου συντάσσομαι με τον Μελισσανίδη. Για ικανό και άξιο προπονητή ψάχνει η ομάδα κι όχι για φανατικό αεκόφρονα οπαδό για να τον ορίσει επικεφαλής της original.

Στο θέμα προπονητή όμως ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ξεπέρασε ακόμα και την Πυθία που όταν είχε ερωτηθεί από πλούσιο μέλλοντα πατέρα για το αν το παιδί που θα αποκτούσε θα ήταν αγόρι η κορίτσι απάντησε με τον διφορούμενο χρησμό «άρρεν ου θήλυ» παίζοντας με ένα κόμμα.

Όταν ρωτήθηκε ο Μελισσανίδης απάντησε «Μανόλο ου άλλος» με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ να καλούνται να ερμηνεύσουν το χρησμό του «τίγρη» με τη χρήση και την τοποθέτηση ανάλογα με τις διαθέσεις ενός… κόμματος.

«Μανόλο, ου άλλος» όπερ σημαίνει Μανόλο ο προπονητής και κανένας άλλος. Αν το κόμμα, όμως, τοποθετηθεί μετά το «ου» τότε «adios señor Manolo». «Μανόλο ου, άλλος».
Το τελευταίο ήταν το βασικό και ενδεχομένως το μοναδικό θέμα που καίει τον κόσμο της ΑΕΚ. Τον προπονητή που θα αναλάβει το δύσκολο έργο και θα δώσει προοπτική, όραμα και ελπίδες στην ομάδα. Πού θα βγάλει την ΑΕΚ από τους βαλτότοπους της ανυπαρξίας, της απαξίας, της αγωνιστικής ένδειας. Σαφής απάντηση δεν δόθηκε. Μόνο η λακωνική επισήμανση ότι «υπάρχει κάποιος που μ’ αρέσει» χωρίς όμως και να οριοθετηθεί ο χρόνος αναμονής.

Στα υπόλοιπα θέματα, οικονομικό και γηπεδικό, ο Δημήτρης Μελισσανίδης βαθμολογείται με άριστα με βάση, πάντα, τα όσα είπε.

Στο κεφαλαιώδες, όμως, θέμα της ομάδας ο ηγέτης της Ένωσης έμεινε… μετεξεταστέος. Καλείται να επιστρέψει τη νέα περίοδο στα θρανία (αν το επιτρέψουν οι κοινωνιολόγοι και η Κεραμέως) και αφού δώσει εξετάσεις και πετύχει να πάρει το πιστοποιητικό για να συνεχίσει στη επόμενη, ανώτερη, τάξη. Διαφορετικά, αν και πάλι αποτύχει, θα παραμείνει στα ίδια θρανία διαβάζοντας τα ίδιο μάθημα. Πως μπορεί κάποιος να φτάσει στην κορυφή!