Η ήττα είναι πάντα ήττα. Η σημερινή προσπάθεια όμως στο τελευταίο δεκάλεπτο δείχνει το δρόμο. Γράφει ο Χρήστος Σούτος.

Απέναντι σε μια ομάδα με δυνατή έδρα και πάθος για τη νίκη ο Παναθηναϊκός ήταν για 32 λεπτά απών. Τα τελευταία 7,5 λεπτά έδειξαν του λόγου το αληθές. Ο Παναθηναϊκός έκανε μία επική αντεπίθεση, προσπαθώντας να καλύψει διαφορά 20 πόντων, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι ποτέ απλή υπόθεση. Η Μακάμπι άντεξε και ο Παναθηναϊκός πλέον μετρά τέσσερις ήττες σε πέντε ματς.

Δύσκολο το πρόγραμμα της αρχής, αλλά….

Ήταν γνωστό από την πρώτη μέρα της κλήρωσης, ότι ο Παναθηναϊκός είχε στο ξεκίνημα ένα πρόγραμμα βουνό. Συγκεκριμένα, στις έξι πρώτες αγωνιστικές θα είχε μόλις δύο ματς στην Αθήνα κι αυτά με Φενέρ και Εφές. Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα για μία νέα ομάδα όπως οι πράσινοι, είναι αρχή με με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Το θέμα ήταν η εικόνα. Στις τέσσερις ήττες υπάρχουν και θετικά στοιχεία, αλλά σίγουρα το πρόσημο δεν είναι στο συν.

Πρόβλημα η άμυνα και η δημιουργία

Το μεγάλο ζήτημα για τον Παναθηναϊκό είναι η δυσκολία του να δημιουργήσει στην επίθεση. Η απουσία, μέχρι τουλάχιστον την τελευταία απόκτηση του Φέρελ, ενός ικανού δημιουργού ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Έως τώρα καλύτερος δημιουργός ήταν ο Παπαπέτρου. Σήμερα στο Ισραήλ στην πρώτη κιόλας συμμετοχή του, ο Γιόγκι Φέρελ μέτρησε τις ίδιες ασίστ με τον αρχηγό του Παναθηναϊκού. Δεν είναι όμως μόνο η δημιουργία. Η άμυνα μπάζει νερά, αλλά τουλάχιστον εκεί βλέπεις στη διάρκεια του ματς αχτίδες φωτός για χρονικά διαστήματα δυστυχώς μικρά. Ζητούμενο, επομένως, η μεγαλύτερη διάρκεια της αμυντικής συνοχής και η καλύτερη δημιουργία στην επίθεση.

Σήμερα ο Παπαγιάννης δήλωσε παρόν

Ο Έλληνας center με 12 ριμπάουντ και 6 πόντους σε 29 λεπτά συμμετοχής έδειξε, ότι μπορεί και πρέπει να αποτελεί σημείο αναφοράς στον φετινό Παναθηναϊκό. Στην περίπτωση μάλιστα που ο Φέρελ βρει τον τρόπο να τον αξιοποιήσει, όπως στη φάση του πρώτου ημιχρόνου, τότε η συνεισφορά του Γιώργου Παπαγιάννη θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Είναι ανεπίτρεπτο να διαθέτεις τον πιο γρήγορο ψηλό σε αυτό το ύψος στη διοργάνωση και να μην μπορείς να τον αξιοποιείς.

Πέρι και Έβανς δυσκολεύονται να ακολουθήσουν την ομάδα

Σε αντίθεση με τον Οκάρο Γουάιτ που δείχνει να ανεβαίνει παιχνίδι με το παιχνίδι και να προσφέρει σε όλους τους τομείς, οι Πέρι και Έβανς απογοητεύουν. Ο μεν πρώτος είναι αρνητικός στην επίθεση, ανύπαρκτος στη δημιουργία και δύσκολος στην άμυνα, ο δε δεύτερος πολύ κατώτερος των προσδοκιών με βάση και την εμπειρία του. Σε μία ομάδα που μετράει 8 ξένους, το να έχει δύο με τόσο αρνητικό πρόσημο, δεν νομίζω ότι θα είναι λογικό να τους κρατήσει για πολύ καιρό ακόμα στο ρόστερ της. Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι να αποκτήσει συνοχή και ομοιογένεια. Αυτό με 8 ξένους δύσκολα γίνεται. Προσθέτοντας την ουσιαστική έλλειψη στόχων στην Ευρωλίγκα είναι προτιμότερο ο Παναθηναϊκός να δώσει διευρυμένο ρόλο στον Ματζούκα και στον Μποχωρίδη και να ξαλαφρώσει το ρόστερ του από παίκτες, που όπως αποδεικνύεται δεν μπορούν να προσφέρουν.