Ο Γκλεν Ράις σε δηλώσεις του εμφανίστηκε σίγουρος ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα βελτιώσει το σουτ του.

Ο Γκλεν Ράις όντας μέλος της ομάδας των Λέικερς που το 2000 σήκωσε το πρωτάθλημα του NBA. Με αφορμή τους τελικούς του μεγαλύτερου μπασκετικού πρωταθλήματος στον κόσμο ο Ράις παραχώρησε δηλώσεις στην Cosmote TV, στις οποίες εμφανίστηκε σίγουρος για τη βελτίωση του Έλληνα σούπερ σταρ, που αυτές τις μέρες παλεύει να στεφθεί πρωταθλητής με τα “Ελάφια” του Μιλγουόκι και να γράψει ιστορία.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γκλεν Ράις:

«Αν είχα την ευκαιρία να παίξω μαζί του θα ήμουν ο πρώτος που θα σήκωνε το χέρι στην τάξη.

Το «ταβάνι» του είναι απίστευτο. Μελετώντας το παιχνίδι του, διαπιστώνεις τομείς στους οποίους χρήζει βελτίωσης, με το σουτ να είναι αυτό που πρέπει να βελτιώσει πρώτο.

Πιστεύω ακράδαντα πως αν βελτιώσει το σουτ του κατά 20%….

Το θεωρείτε επικίνδυνο τώρα; Περιμένετε να τον δείτε τότε. Θα είναι αποκλειστικά δικό του θέμα πόσους πόντους θα βάλει όταν φτάσει σε αυτό το σημείο».

«Πάντα έλεγα πως ο Κρις Πολ αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους ηγέτες εντός και εκτός του παρκέ. Η απόδοσή του στα play off κινείται σε επίπεδα τα οποία προσωπικά δεν έχω ξαναδεί. Έχει βγει μπροστά με πολύ εμφατικό τρόπο, αντιλαμβάνεται την ευκαιρία που έχει μπροστά του, το να βάλει κατά κάποιο το «κερασάκι στην τούρτα. Καταλαβαίνει πως έχει μόνο μερικά χρόνια καριέρας ακόμα και ειδικά με το επίπεδο που  παίζει τώρα. Μπορείς να μαλώσεις για αν έπρεπε να είναι ο MVP, όμως την ίδια στιγμή μιλώντας για το Ντέβιν Μπούκερ κοιτάζεις να δεις ποιος είναι ο Μπάτμαν και ποιος είναι ο Ρόμπιν. Κάνει τρομερή δουλειά, παίζει με τρόπο μη αντιμετωπίσιμο, έχοντας αναπτύξει μια νοοτροπία που παραπέμπει στον Κόμπι Μπράιαντ. Αν πας σε αυτό το επίπεδο και αρχίσεις να σκέφτεσαι έτσι τότε το «ταβάνι» είναι πολύ ψηλά».

-Είχες την ευκαιρία να παίξεις στους τελικούς με μια ομάδα το 2000 και τελικά να στεφθείς πρωταθλητής. Τι θυμάσαι από εκείνες τις ημέρες, 21 χρόνια πριν με τους Λέικερς;

«Πρώτα απ’ όλα θυμάσαι το ότι σου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Για μένα αυτό συνέβη προς το τέλος της καριέρας μου, όταν συμπορεύθηκα με δύο από τους σπουδαιότερους στην ιστορία του παιχνιδιού, τον Κόμπι Μπράιαντ και το Σακίλ Ο’ Νιλ. Ήταν διασκεδαστικά και σίγουρα ήταν μια ευκαιρία την οποία θα εκμεταλλευόμουν, αλλά παράλληλα και μια ευκαιρία για ένα διάλειμμα κατά κάποιο τρόπο, από τα καθήκοντα του πρωταγωνιστή σε μια ομάδα. Βρέθηκα στους Λέικερς στα σημεία που με χρειάζονταν για την ξεκούρασή τους και για ορισμένα σουτ. Έμπαινα και το έκανα σε μια σταθερή βάση. Βρισκόμουν δίπλα σε ένα σπουδαίο προπονητή όπως ο Φιλ Τζάκσον αλλά και πραγματικά καλούς παίκτες με σημαντικό ρόλο. Όταν μιλάμε για την ευκαιρία να κερδίσεις ένα πρωτάθλημα, χρειάζεσαι τους πάντες, από την αρχή μέχρι το τέλος. Χρειάζεσαι λίγη τύχη και εμείς είχαμε τότε για να πάρουμε τον τίτλο στο ΝΒΑ. Θα χρειαστούν παίκτες πάνω στους οποίους δεν έχουν βασιστεί και αυτοί θα πρέπει να κάνουν το βήμα και να το κάνουν με θόρυβο».