Δεύτερη στη σειρά νίκη για τον Ολυμπιακό απόψε στο ΣΕΦ. Μετά τον Ερυθρό Αστέρα την περασμένη εβδομάδα, ήλθε σήμερα η ώρα της Ζενίτ να υποταχθεί στα θέλω του Γιώργου Μπαρτζώκα και των παικτών του. Η ρώσικη ομάδα αποτελεί σαφώς δυσκολότερο εμπόδιο από τους ερυθρόλευκους του Βελιγραδίου και η επικράτηση της ελληνικής ομάδας αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστούμε το πρέπει που είχε η αναμέτρηση για το σύνολο του παλιού μας γνώριμου Τσάβι Πασκουάλ. Η Ζενίτ μετά την ήττα αυτή μπαίνει σε σοβαρές περιπέτειες για την είσοδο της στην πρώτη οκτάδα και την πρόκριση στα play- off.
Το ματς είχε δύο όψεις. Η πρώτη στο ξεκίνημα του αγώνα, όπου οι γηπεδούχοι μπήκαν νωχελικά και βρέθηκαν με το καλημέρα να κυνηγούν μεγάλες διαφορές στο σκορ. Το δεκάλεπτο έκλεισε με τους Ρώσους να βρίσκονται μπροστά με 13 πόντους, κάτι που ουσιαστικά συνεχίστηκε και στην δεύτερη περίοδο, με το ημίχρονο τελικά να βρίσκει την ομάδα του Καταλανού τεχνικού στο συν 11. Η δεύτερη αφορά το ματς μετά την ανάπαυλα. Σαν να αλλάξει τσιπάκι ο Ολυμπιακός και να εγκατέλειψε το παιχνίδι η Ζενίτ. Το επιμέρους 45-20 στο δεύτερο μισό τα λέει όλα. Μάλιστα στην τελευταία περίοδο οι φιλοξενούμενοι πέτυχαν μόλις 5 πόντους σπάζοντας τα καλάθια.
Η νίκη λοιπόν ήρθε με συνταγή από το ένδοξο παρελθόν. Τι σημαίνει αυτό; Άμυνα που τσακίζει κόκαλα και κορυφαίος της αναμέτρησης ο Βασίλης Σπανούλης. Ο έμπειρος γκαρντ των ερυθρολεύκων πέτυχε 16 πόντους, πρώτη φορά μετά από καιρό ήταν διψήφιος, μοίρασε σωστά την μπάλα και έβγαλε άμυνες σαν έφηβος. Από κοντά οι Βεζένκοφ και Μακ Κίσικ που πρόσφεραν από 13 πόντους και οι οποίοι έδωσαν το σύνθημα της αντεπίθεσης στο δεύτερο ημίχρονο. Μπορεί η νίκη να μην αλλάζει το μέλλον του Ολυμπιακού, αφού το τρένο της οκτάδας έχει χαθεί, όμως πιστοποιεί την θέληση και κυρίως τις δυνατότητες της ομάδας. Ένα καλό φινάλε με νίκες θα ήταν ότι καλύτερο για μια σεζόν που ξεκίνησε με όνειρα τα οποία, όμως, χάθηκαν στην πορεία.
Ο Ολυμπιακός καλείται στα εναπομείναντα παιχνίδια να βγάλει την ίδια διάθεση στο παρκέ και να δείξει ότι δεν μπόρεσε να μείνει μέχρι τέλους στην διεκδίκηση της πρόκρισης για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με την συνολική ποιότητα του ρόστερ του και την δουλειά που γίνεται, αλλά για λίγες λανθασμένες επιλογές και ορισμένες συγκυρίες που τον οδήγησαν εν τέλει στον αποκλεισμό. Η επόμενη μέρα αργεί ακόμα και άπαντες ακόμα κρίνονται. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ περαστικά στον Κώστα Παπανικολάου, ένα από τα καλύτερα παιδιά του χώρου και έναν παίκτη σημαντικό για την ομάδα του και το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα. Γρήγορη επάνοδο στα γήπεδα και υγεία πάνω απ’ όλα στο παιδί.