Δεύτερη στη σειρά ήττα για τον Ολυμπιακό και τρίτη συνολικά στην φετινή Euroleague σε έξι αγωνιστικές. Μετά την Μπάγερν του Τρινκέρι την περασμένη Παρασκευή στο Μόναχο, ήρθε αυτήν την εβδομάδα η ΕΦΕΣ του Αταμάν και του Λάρκιν για να προσγειώσει τους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα στην ωμή πραγματικότητα.
Για να είμαστε ακριβείς όχι το σύνολο των παικτών, αφού υπάρχουν σε αυτό προσωπικότητες του μεγέθους των Σπανούλη, Πρίντεζη, Σλούκα και Παπανικολάου, αλλά κυρίως τους ξένους που παίρνουν μυρωδιά από μία διοργάνωση επιπέδου Euroleague.
Σήμερα στο ΣΕΦ νίκησε η καλύτερη ομάδα, η πιο πλήρης, η πιο ταλαντούχα, στο φινάλε αυτή που στοχεύει και μπορεί να φτάσει στο τέρμα του δρόμου και όχι εκείνη που θα παλέψει για να μπει στα play-off.
Πριν την έναρξη της κανονικής περιόδου, όποιος γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις σε αυτό το επίπεδο, καταλάβαινε ότι ΕΦΕΣ και Ολυμπιακός δεν έχουν ούτε το ίδιο επίπεδο, ούτε και τους ίδιους στόχους.
Αρκετοί μπορεί να πίστεψαν ή και να πιστεύουν ακόμη, με βάση την εκκίνηση των ομάδων στον φετινό μαραθώνιο, ότι η Ευρωλίγκα θα είναι μία διοργάνωση στην οποία, λόγω και των ειδικών συνθηκών, τα φαβορί θα καταποντιστούν. Με την πάροδο των αγωνιστικών τα φαβορί θα επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, τα αουτσάιντερ θα κυνηγήσουν τις πιθανότητές τους για το καλύτερο πλασάρισμα και οι υπόλοιποι θα χαρούν τη συμμετοχή τους. Δεν είναι δυνατόν ομάδες γεμάτες ταλέντο και περισσότερες λύσεις σε βάθος χρόνου, να μην βγάλουν τη δεδομένη ποιότητά τους στο παρκέ και να μην μπορέσουν να κάνουν τις νίκες που απαιτούνται για να πάνε ψηλά.
Αντίθετα, ομάδες που αρχικά λόγω ενθουσιασμού ή συνθηκών μπήκαν μπροστά. θα υποχωρήσουν στις θέσεις που ανήκουν με τον εξ’ ορθολογισμό των αποτελεσμάτων. Αυτή ουσιαστικά είναι η ιστορία ομάδων όπως η ΕΦΕΣ και ο Ολυμπιακός αντίστοιχα.
Στο ΣΕΦ νίκησε η ΕΦΕΣ, γιατί η περιφερειακή της γραμμή έκανε πάρτι σημειώνοντας 50 πόντους από τους 84 της ομάδας και δίνοντας 12 από τις συνολικά 15 ασίστ. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του ματς να την περιορίσει και να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής στο παιχνίδι. Το πολύ κακά πρώτα 13 λεπτά έδωσαν στους φιλοξενούμενους την απαραίτητη ψυχολογία για να σταθούν στα πόδια τους, έδωσαν στον Λάρκιν τον απαραίτητο χρόνο για να προσαρμοστεί σε καταστάσεις αγώνα μετά από 7 μήνες απουσίας και έβαλαν τους γηπεδούχους να κυνηγούν το σκορ από την αρχή της αναμέτρησης.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ομάδας του Αταμάν ήταν ο Βασίλιε Μίσιτς με 20 πόντους και 7 ασίστ, παίζοντας για σχεδόν 38′ έχοντας άξιους συμπαραστάτες Λάρκιν, Μπομπουά και Σιμόν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δεν μπόρεσαν να βρουν αντίδοτο και μοιραία ηττήθηκαν. Το τελικό 79-84 μπορεί για όποιον δεν έχει δει το ματς να μοιάζει με ντέρμπι, όμως επί της ουσίας ήταν απόρροια μίας διαχείρισης της αναμέτρησης από έναν ανώτερο αντίπαλο. Σε βραδιές που οι ερυθρόλευκοι δεν θα αντλούν ενέργεια από την άμυνά τους και θα δέχονται πάνω από 80 πόντους, συνήθως θα χάνουν ή θα πρέπει να γίνονται καταστάσεις όπως το buzzer beater του Χάρισον με την Μακάμπι.