Διανομέας με ποδήλατο έγινε ο πρώην Αφγανός υπουργος Επικοινωνιών στην Γερμανία, τονίζοντας οτι η δουλειά είναι δουλειά, χωρίς ενοχές.

Ήταν πρώην υπουργός Επικοινωνιών στην αφγανική κυβέρνηση, προτού εγκατασταθεί στη Γερμανία τον περασμένο Δεκέμβριο ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Σήμερα ο Αφγανός Σάγεντ Σαντάτ εργάζεται ως διανομέας στη Λειψία, στην ανατολική Γερμανία.

Στην πατρίδα του σχολιάστηκε αρνητικά με την απόφασή του να κάνει μια τέτοια δουλεια. Κι αυτό γιατί ο ίδιος είχε υπηρετήσει στην κυβέρνηση επί δύο χρόνια μέχρι το 2018. Αλλά για εκείνον σήμερα, η δουλειά είναι δουλειά, όπως αναφέρουν τα dikaiologitika.gr.

“Δεν αισθάνομαι για κανένα λόγο ενοχές. Ελπίζω και άλλοι πολιτικοί να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, εργαζόμενοι με το κοινό αντί να κρύβονται”, λέει ο 49χρονος ακουμπισμένος στο ποδήλατό του και φορώντας την πορτοκαλί στολή του.

Η Ιστορία του

Η ιστορία του πρώην υπουργού, απέκτησε τώρα δημοσιότητα λόγω του χάους που επικρατεί στη χώρα μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν.
Συγγενείς και φίλοι του θέλουν και εκείνοι να φύγουν ελπίζοντας ότι θα μπορέσουν να επιβιβαστούν σε μια πτήση όπως και χιλιάδες άλλοι στην Καμπούλ που περιμένουν το ίδιο.

Με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, ο αριθμός των αφγανών αιτούμενων άσυλο στη Γερμανία αυξήθηκε.  Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες, είναι πάνω από 130%. Αλλά ακόμη και με το βιογραφικό του, ο Αφγανός Σαντάτ έκανε αγώνα για να βρει μια δουλειά στη Γερμανία. Πίστευε οτι θα ταίριαζε στην επαγγελματική εμπειρία του.

Με πτυχία στις τηλεπικοινωνίες και στην τεχνολογία πληροφοριών, ήλπιζε ότι θα βρει μια δουλειά σε έναν σχετικό χώρο. Αλλά καθώς δεν μιλούσε καθόλου γερμανικά, είχε πολύ λίγες πιθανότητες. “Η γλώσσα είναι το σημαντικότερο”, λέει ο Σαντάτ, ο οποίος έχει και βρετανική υπηκοότητα.

Καθημερινά κάνει τέσσερις ώρες μάθημα γερμανικών και το βράδυ παραδίδει γεύματα για την εταιρεία Lieferando, όπου ξεκίνησε να εργάζεται αυτό το καλοκαίρι. “Οι πρώτες ημέρες ήταν συναρπαστικές, αλλά δύσκολες. Όσο περισσότερο κυκλοφορείς και όσο περισσότερο βλέπεις ανθρώπους, τόσο περισσότερο μαθαίνεις”. Τέλος ο Σαντάτ περιγράφει την πρόκληση της εκμάθησης ποδηλάτου μέσα στην κίνηση της πόλης.