Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για όσα εκνεύρισαν τον προπονητή του Ολυμπιακού και εκφράζει κάποιες απορίες…

Ακόμα κι ο Μαρτίνς δεν μπορούσε να κρύψει τον εκνευρισμό του για την εμφάνιση των παικτών του Ολυμπιακού στο ματς με τον ΠΑΣ. Εκνευρισμό κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης όταν οι ερυθρόλευκοι εμφάνιζαν αδυναμία ακόμα και να βρουν ο ένας στον άλλον σε απλές πάσες. Εκνευρισμό όταν οι αντίπαλοί τους έβρισκαν εύκολα κενούς χώρους στο κέντρο και κυκλοφορούσαν την μπάλα οργανώνοντας επισκέψεις στην εστία του Σα. Εκνευρισμός όταν οι ακραίοι είτε δεν πήγαιναν σε ατομικές προσπάθειες για να ξεπεράσουν τον προσωπικό τους αντίπαλο. Αφήστε που όταν το επιχειρούσαν… σκόνταφταν πάνω τους.

Μια νίκη ακόμα και στην εκπνοή των καθυστερήσεων είναι νίκη και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Άλλωστε, ο Ολυμπιακός είχε ευκαιρίες να την πάρει νωρίτερα. Πολλές δεν ήταν αλλά ήταν κλασσικές. Το χαμένο πέναλτι, η κεφαλιά του Σισέ, το πλασάρισμα του Μασούρα και το άστοχο σουτ του Ελ Αραμπί. Αναφέρω αυτές διότι ήταν κλασσικές. Άλλες τέτοιες, παρά το ερυθρόλευκο σφυροκόπημα δεν υπήρξαν. Όχι ότι τέσσερεις είναι λίγες αλλά στο Φάληρο ο Ολυμπιακός δημιουργεί περισσότερες. Κι είναι αλήθεια ότι οι παίκτες του Μαρτίνς ταλαιπωρήθηκαν πολύ για να τις δημιουργήσουν. Διαδρόμους για να μπαίνουν στην περιοχή του Χουτεσιώτη δεν έβρισκαν εύκολα.

Αυτός ήταν ο λόγος που είδαμε πράγματα τα οποία δεν είναι στις πρώτες θέσεις του ρεπερτορίου του Ολυμπιακού. Αναφέρομαι στις απανωτές σέντρες που τελικά ελάχιστα προβλημάτισαν τον Χουτεσιώτη και τους αμυντικούς του ΠΑΣ. Κι αν η εμφάνιση του Ολυμπιακού ήταν σχετικά καλή στο δεύτερο ημίχρονο, στο πρώτο ήταν προβληματική. Άνευρος και φανερά ασύνδετος ο πρωταθλητής είχε πρόβλημα να βάλει την μπάλα κάτω και να επιτεθεί οργανωμένα. Ο Βαλμπουενά -εμφανώς εκτός ρυθμού- δεν μπορούσε παρά τη θέλησή του να οργανώσει το παιχνίδι των γηπεδούχων που εμφάνισαν κι ένα επιπλέον πρόβλημα: Αδυνατούσαν να πάνε στο «ένας εναντίον ενός» ώστε να δημιουργήσουν αριθμητικό πλεονέκτημα. Και ο Μασούρας και ο Μπρούμα ή δεν έπαιρναν τέτοιες προσπάθειες ή όταν έπαιρναν (Μπρούμα) δεν τα κατάφερναν.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάνεται χρόνος με πολλές παράλληλες πάσες και τελικά να χάνεται και η μπάλα. Με τις αλλαγές που έκανε ο Μαρτίνς στο δεύτερο ημίχρονο βελτιώθηκε η κατάσταση. Οι ερυθρόλευκοι πίεσαν πιο πολύ, κυκλοφόρησαν καλύτερα την μπάλα και προσπάθησαν κυρίως από δεξιά να βγάλουν κάποιες συνεργασίες. Ωστόσο το πρόβλημα παρέμεινε. Η νίκη ήρθε από μια ακόμα ασίστ του Φορτούνη αυτή τη φορά στον Χασάν που έχει κι άλλες φορές δώσει λύση την τελευταία στιγμή. Οι ερυθρόλευκοι άξιζαν τη νίκη που πήραν αλλά η εμφάνιση τους έρχεται να προστεθεί και να δημιουργήσει μια τριάδα σχετικά μέτριων εμφανίσεων.

Ο Μαρτίνς στο τέλος του παιχνιδιού μίλησε για την οργανωμένη ομάδα που διαθέτει ο ΠΑΣ Γιάννενα και δυσκόλεψε την δική του. Υπάρχουν όμως και πράγματα που δυσκολεύουν την προσπάθεια των παικτών του Ολυμπιακού και κι αυτά δεν αφορούν τους άλλους, αλλά τον ίδιο. Για παράδειγμα, ποιος είναι ο λόγος να μην εκτελεί τα πέναλτι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας Ελ Αραμπί; Γιατί ο πιο φορμαρισμένος παίκτης της ομάδας, ο Κώστας Φορτούνης που σκοράρει και δίνει ασίστ σε κάθε παιχνίδι, πρέπει να βλέπει ένα μεγάλο μέρος του από τον πάγκο…