Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για το πρόβλημα της ΑΕΚ που δεν είναι μόνο αγωνιστικό αλλά αφορά την ολόπλευρη στήριξη που χρειάζεται, αλλά δεν έχει ο Αργύρης Γιαννίκης.

Υπάρχουν πράγματα που απαγορεύεται να σου (ξανα)συμβαίνουν όταν ισχυρίζεσαι ότι πας για πρωτάθλημα. Παίζεις τρία ματς και εισπράττεις έξι γκολ. Το ένα εκτός με Απόλλωνα Σμύρνης (ισοπαλία) τα δυο εντός με ΟΦΗ και Παναιτωλικό που μάλιστα σου παίρνουν το διπλό. Σε χτυπούν εκεί που ξέρουν ότι πονάς. Στον άξονα. Σου κάνουν με τον ίδιο τρόπο την ίδια δουλειά. Από τη στιγμή που μπαίνεις μπροστά στο σκορ και δεν τους σκοτώνεις τότε κάτι σε πιάνει και χάνεις την συνοχή και την ψυχραιμία σου.

Αν το είχες πάθει μια φορά δεν θα το συζητάγαμε. Όταν το παθαίνεις συνέχεια πάει να πει ότι κάτι δεν κάνεις καλά. Δεν μπορεί τρεις αμυντικοί σου να έχουν γύρω-γύρω τον Καρέλη αλλά να μην τον πλησιάζει κανείς ώστε να μην πάρει την μπάλα ξεμαρκάριστος. Αυτά δεν γίνονται σε ομάδες με στόχους όπως είναι η φετινή ΑΕΚ. Αυτά γίνονται σε ομάδες που το παλεύουν να βγουν στην Ευρώπη όπως η περσινή ΑΕΚ. Ναι, αλλά η φετινή με τις απανωτές γκέλες που κάνει έχει τρεις βαθμούς λιγότερους από την περσινή που δεν ήταν για πολλά-πολλά.

Τι να την κάνεις την βελτίωση που έχεις σημειώσει επιθετικά όταν αμυντικά μπάζεις από παντού και δωρίζεις βαθμούς. Θέλω να πω ότι ο Αργύρης Γιαννίκης κάτι παραπάνω όφειλε να έχει καταφέρει σε αυτό τον τομέα που υπονομεύει την προσπάθεια της ΑΕΚ να λογίζεται διεκδικήτρια του τίτλου. Μια ομάδα που χάνει την συγκέντρωση και την ψυχραιμία της σημαίνει εκτός όλων των άλλων ότι έχει πρόβλημα στα αποδυτήρια της. Ο Ανσαριφάρντ που σκόραρε ένα υπέροχο σε εκτέλεση γκολ και δεν μπήκε στον κόπο να το πανηγυρίζει ήρθε να υπογραμμίσει με τον τρόπο του ότι κάτι δεν πάει καλά στο εσωτερικό της Ενωσης.

Κάτι που ακόμα δεν έχει βγει προς τα έξω αλλά οι πιο μυημένοι το γνωρίζουν. Κάτι που ξεπερνά τον προπονητή και ακουμπά όλους όσοι κάνουν κουμάντο ή ανακατεύονται στα αποδυτήρια των κιτρινόμαυρων. Κάτι που όλοι αυτοί δεν μπορούν να το επιλύσουν ή (ακόμα χειρότερα) το διαιωνίζουν οι ίδιοι. Σαν να μην έλαβαν το μήνυμα της στήριξης του προπονητή από τον Δημήτρη Μελισανίδη που μετά την ήττα από τον ΟΦΗ, του ανανέωσε το συμβόλαιο. Την αρρώστια δεν την δημιούργησε ο Γιαννίκης. Την βρήκε και δεν μπόρεσε να την εξαλείψει. Είναι φανερό ότι η Ενωση δεν πάσχει από έλλειψη προσωπικοτήτων μέσα στο γήπεδο. Πάσχει κυρίως από έλλειψη προσωπικοτήτων έξω από αυτό…