Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για έναν ανεξίτηλο λεκέ στην μεγάλη (κατά τα άλλα καριέρα του Πεπ Γκουαρντιόλα

O… αστικός μύθος λέει πως μια φορά κι έναν καιρό ο Νίκος Αναστόπουλος ρωτήθηκε για κάποιο συνάδελφό του προπονητή κι απάντησε με τα παρακάτω λόγια: «Χμ… ναι, καλός είναι αλλά να έχει και κάποιον δίπλα του να τον σκουντάει γιατί τον παίρνει ο ύπνος»… Θυμήθηκα αυτή την ιστορία (δεν γράφω για ευνόητους λόγους το όνομα του προπονητή) παρακολουθώντας την αναμέτρηση της Ρεάλ με την Σίτι και την μεγάλη ανατροπή στις καθυστερήσεις.

 Και εκεί που είσαι αμέριμνος και περίπου μπλαζέ έρχεται ο πιτσιρικάς ο Ροντρίγκο και σου κλείνει το σπίτι. Διότι αυτό έγινε στο Μπερναμπέου. Ο Γκουαρντιόλα έβγαλε βασικούς έβαλε τον Γκρίλις και τους λεγεωνάριους (Γκουντογκάν, Φερναντίνιο) και την πάτησε.

Βλέποντας την εικόνα του παιχνιδιού και την αδυναμία της Ρεάλ να απειλήσει θεώρησε ότι η αντικατάσταση του Κρόος και του Μόντριτς ισοδυναμούσε με λευκή πετσέτα από τον πλευρά του Ανσελότι. Λάθος θανάσιμο που εξέθεσε τον Γκουαρντιόλα και ως αδιάβαστο. 

«την κρίσιμη ώρα του ματς κάπου το χάνει ο Πεπ…»

Όταν η Παρί και η Τσέλσι έχουν πάθει ακριβώς την ίδια ζημιά δεν γίνεται εσύ να είσαι χαλαρός κι αμέριμνος. Έρχεται ο Ροντρίγκο και σε στέλνει σπίτι σου να δεις τον τελικό από την τηλεόραση. Ετσι, τώρα είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Πεπ μια χαρά ξέρει να δημιουργεί ομάδες αλλά την κρίσιμη ώρα του ματς κάπου το χάνει.

Δεν είναι για παιχνίδια μια κι έξω. Κι άντε τώρα να τους αποδείξεις πως έχουν άδικο. Από τότε που έφυγε από την Μπαρτσελόνα παίρνει πρωταθλήματα αλλά το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου δεν το έχει κατακτήσει ποτέ. 

Έρχεται ο Ανσελότι και λίγο πριν βγει στην σύνταξη του κάνει μελαχρινή κηδεία. Ναι σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού που η Σίτι φαινόταν αυτό που είναι. Καλύτερη ομάδα από τον Ρεάλ. Κι όμως έφτασε το ματς στις καθυστερήσει κι έγινε η ζημιά. Ένα γύρισμα του Μπενζεμά και μια σέντρα του Καρβαχάλ, έκαναν ήρωα τον Ροντρίγκο για να έρθει ο πολύς Καρίμ στη παράταση και να αποτελειώσει την Σίτι που δεν μπορούσε να οργανώσει μια επίθεση της προκοπής και να βάλει γκολ. Την έβλεπες και καταλάβαινες πως έχει ξεμείνει από δυνάμεις και εμπνεύσεις.

 Αφήνω στην άκρη τα περί φανέλας και ιστορίας που ίσως να δίνουν και μεταφυσικές εξηγήσεις για το στραπάτσο της Σίτι. Σημασία έχει ότι ο πολύς Γκουαρντιόλα πιάστηκε κοιμώμενος και έχασε μια πρόκριση στις καθυστερήσεις. Απαράδεκτο για προπονητή της κλάσης του. Η ευθύνη τον βαραίνει και αφαιρεί από τον μύθο του. Αμφιβάλω μάλιστα να η κατάκτηση του τίτλου στην Αγγλία είναι (εφόσον γίνει) ικανή να βγάλει τον λεκέ από πάνω του.