Ο Σωτήρης Γεωργίου ψάχνει λίγο την ιδιοσυγκρασία μας και κάνει κάποιες συγκρίσεις με αφορμή ότι σαν σήμερα είχαμε δύο σημαντικά συμβάντα να ενθυμούμαστε

Γνωρίζετε όλοι τις κοινωνικές μου ευαισθησίες γιατί αν δεν ασχολείσαι με την κοινωνία μην έχεις παράπονα για το τι συμβαίνει μετά. Να θυμίσω λοιπόν ξεκινώντας από αυτό ότι σαν σήμερα είχαμε τον  δεύτερο πυρηνικό όλεθρο στην Ιαπωνία στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.  Στις 11 και 2 λεπτά το πρωί τοπική ώρα, στις 9 Αυγούστου 1945, τρεις μέρες μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα με την πρώτη στην ιστορία ατομική-πυρηνική βόμβα, αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-52 έσπειρε τον όλεθρο στο Ναγκασάκι ρίχνοντας μια βόμβα πλουτωνίου. Πάνω από 70.000 ψυχές χάθηκαν άμεσα και πολλοί αργότερα στα επόμενα χρόνια. Λίγες μέρες αργότερα, στις 15 Αυγούστου η Ιαπωνία συνθηκολόγησε. Σήμερα αλήθεια πόσοι θα σκεφτούν εν μέσω της χλιδής τους και των διακοπών τους ότι ο όλεθρος μπορεί να παραμονεύει σε μια νέα παγκόσμια εποχή σοβαρών γεωπολιτικών εντάσεων με απρόβλεπτες συνέπειες και δη ήδη οικονομικές. Με χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές εκεί έξω να σφυρίζουν απειλητικά και νοητικά πάνω από το κεφάλι μας. Μήπως μέσα στην νιρβάνα των διακοπών μας θα έπρεπε να σκεφτόμαστε και τον ίδιο τον πλανήτη,το μέλλον μας,να γίνουμε πιο κοινωνικοί και όχι κοσμικοί;

Ο ήρωας Βασίλης Φιλώρας

Αλήθεια πόσοι θυμάστε τον Βασίλη Φιλώρα; Ο 38χρονος εθελοντής πυροσβέστης, Βασίλης Φιλώρας, έχασε τη ζωή του στο πύρινο μέτωπο που σάρωσε τη βορειοανατολική Αττική πέρσι σχεδόν σαν σήμερα(8/8). Καθώς  συμμετείχε στην κατάσβεση της μεγάλης φωτιάς στην Ιπποκράτειο Πολιτεία. Ο άτυχος και ήρωας όμως εθελοντής πυροσβέστης, έχασε τη ζωή του από χτύπημα μετά από πτώση κολώνας της ΔΕΗ την Παρασκευή 5 Αυγούστου και αφού νοσηλεύθηκε αλλά δεν κέρδισε την μάχη της ζωής. Σε μια Ελλάδα και σε ένα κόσμο που γίνεται πιο σκληρός από ποτέ ,δεν πρέπει να ξεχνάμε αλλά πρέπει να τιμάμε και να κάνουμε ζωντανά παραδείγματα ανθρώπους που έβαλαν πάνω από το εγώ τους την προσφορά τους στην κοινωνία. Αλήθεια πόσοι σήμερα μπαίνουν στην διαδικασία να φύγουν από την βολή τους για να πάνε να σβήσουν μια φωτιά; Να σώσουν πράσινο, ζωές, περιουσίες,να έχουν κοινωνική προσφορά; Και με απειλή της ζωής τους; Δεν θα έπρεπε ο Βασίλης να είναι πρότυπο; Παράδειγμα; Δεν θα έπρεπε να έχει πολλούς, χιλιάδες, μιμητές; Που να νοιάζονται για την κοινωνία,το γενικό καλό; Πόσοι αλήθεια τον ξέρουν δια των ΜΜΕ;Πόσοι τον θυμούνται; Πόσοι θα πουν ένα νοητικό ευχαριστώ; Την ίδια ώρα όμως τα περισσότερα ΜΜΕ και ο απλός κόσμος,θα μας θυμίσει πόσο ωραία περνάει και τα Μέσα πόσο @@μάτη είναι η χλιδάτη ζωή και θα μας ρίξει και τις φωτό από τους διάσημους . Κανένα πρόβλημα. Διασκέδασε, κάνε ότι γουστάρεις. Δεν θα έπρεπε όμως να θυμηθείς έστω και ένα δευτερόλεπτο τον Βασίλη και τον κάθε ήρωα Βασίλη Φιλώρα; Δεν θα έπρεπε να αφιερώσεις έστω και ένα ποστ σαν φόρο τιμής και για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι ποιοί άνθρωποι ήταν στην μάχη για το κοινό καλό χωρίς να είναι υποχρεωμένοι; Δεν θα έπρεπε τα ΜΜΕ να αφήσουν λίγο στην άκρη την χλίδα και την κραιπάλη που μας βομβαρδίζουν και να προβάλλουν απλούς ήρωες της καθημερινότητας; Μήπως τελικά και αποκτήσουμε μια καλύτερη κοινωνία, μια καλύτερη Ελλάδα. Γιατί είμαστε σε μια Ελλάδα που ένα πολύ μεγάλο ποσοστό εκτιμά μόνο τον πλούτο, την ομορφιά και το φαίνεσθαι. Αλλά στην δύσκολη περιμένει τον κάθε Βασίλη Φιλώρα να τον σώσει . Βασίλη ,εμείς δεν σε ξεχνάμε και σε ευχαριστούμε…