Γιατί έκανε «κλικ» ο Ντε Λα Φουέντε, πόσο αντέχει να παίζει ο Βαλμπουενά και ο Κορμπεράν που θέλει να… ζήσει με τις ιδέες του. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης

Ότι κι αν επιχειρήσουμε να γράψουμε για τον Βαλμπουενά το πιθανότερο είναι να το έχουμε ξαναδιαβάσει. Ο Γάλλος με την εμφάνισή του κόντρα στα Γιάννενα διέψευσε τον Πέδρο Μάρτινς. Δεν πρόκειται για παίκτη που μπορεί να είναι χρήσιμος για μόλις είκοσι λεπτά. Όταν τα παιχνίδια είναι χαμηλής έντασης και ο Ολυμπιακός έχει τον έλεγχό τους ο Βαλμπουενά είναι χρήσιμος για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Κατά συνέπεια όταν τα πράγματα στριμώχνονται για τους πρωταθλητές ο Γάλλος σούπερ σταρ μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από την αλλαγή της τελευταίας στιγμής για να αλλάξει τη ροή της αναμέτρησης. Υποθέτω ότι και ο Κορμπεράν θα κατάλαβε πως στη Λευκωσία είχε τα περιθώρια να χτυπήσει το ματς βάζοντας τον Γάλλο όταν αντικαταστάθηκε ο τραύματος Χουάνγκ. Παρά τα τριάντα οχτώ χρόνια του παραμένει λειτουργικός και επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του. 

Για να είμαστε ακριβείς, ο πιο επιδραστικός από τους παίκτες του Ολυμπιακού όπως φάνηκε και στο παιχνίδι κόντρα στα Γιάννενα. Ο μικρόσωμος αλλά θαυματουργός Γάλλος ήταν μέσα και στα δύο γκολ. Το πρώτο το πέτυχε ο ίδιος με κεφαλιά και στο δεύτερο είναι αυτός που φέρνει την μπάλα στο ύψος της μεγάλης περιοχής για να ακολουθήσει η συνεργασία του Ελ Αραμπί με τον Ραντζέλοβιτς.

Από κει και πέρα μπορούμε να μιλάμε για το ρίσκο που πήρε ο Κορμπεράν αλλάζοντας κατά τα 8/11 την εντεκάδα του Ολυμπιακού. Είναι όμως πιθανό να οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα αν παραβλέψουμε ότι ο ΠΑΣ Γιάννενα δεν είναι η περσινή ομάδα. Εχει πολλές αποχωρήσεις, ήρθανε οι παίκτες με νέο προπονητή κι όλα αυτά δεν έχουν βοηθήσει ώστε να αποκτήσει συνοχή και ρυθμό. 

Χωρίς καμία διάθεση να υποτιμηθεί η νίκη αλλά και η σχετικά καλή εμφάνιση του Ολυμπιακού θα ήταν μάλλον επιπόλαιο να αναλωθεί κανείς σε επαίνους παραβλέποντας αυτό τον παράγοντα. Ωστόσο ο Ισπανός κόουτς με την κίνησή του κέρδισε τους παίκτες του Ολυμπιακού στο σύνολό τους αποδεικνύοντας ότι δεν μένει σε αυτά που παρέλαβε από τον προκάτοχό του. Ότι δεν τρώει από τα έτοιμα.

Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο θετικό στοιχείο που αξίζει να κρατηθεί από την πρεμιέρα του Ολυμπιακού στο Φάληρο. Αξιοσημείωτο πως παίκτες όπως ο Άβιλα που πέρασε αλλαγή και ο Ραντζέλοβιτς έδειξαν ότι μπορεί να είναι χρήσιμα και όταν επιστρέψει ο Βρσάλικο κι όταν αποκτηθεί ο επιπλέον εξτρέμ.

 Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Κόνραντ Ντε Λα Φουέντε. Ο Αμερικανός δεν είναι ακόμα έτοιμος και αυτό φάνηκε. Φάνηκε όμως επίσης ότι έχει την ικανότητα αλλά και τη διάθεση να πηγαίνει στο “ένας εναντίον ενός” και να ρηγματώνει την αντίπαλη άμυνα. Μόλις προσαρμοστεί τότε θα μπορούμε να πούμε περισσότερα πράγματα. Η διάθεσή του είναι να δημιουργεί δύσκολες καταστάσεις για τους αντιπάλους του πηγαίνοντας πάνω τους αντί να συγκλίνει πασάροντας παράλληλα ή προς τα πίσω. Από την εποχή του Ποντένσε -και δεν κάνω παραλληλισμούς- είχαμε να δούμε εξτρέμ στον Ολυμπιακό που δεν φοβάται τον αντίπαλο αλλά τον σημαδεύει για να τον προσπεράσει…