Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ και ορθοπεδικός ιατρός, Λάκης Νικολάου, μίλησε στον Over FM 104.9 και την εκπομπή Cover Page με τους Αλέξανδρο Σόμογλου και Λένα Καραλή και αφηγήθηκε με συγκλονιστικό τρόπο την προσπάθεια των γιατρών να σώσουν ζωές εκείνο το απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981 στο παλαιό γήπεδο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
Για τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μετά τη λήξη του αγώνα:
«Ήταν 15 μέρες που ήμουν από τραυματισμό και δεν είχα αγωνιστεί από την αρχή. Μετά την εξέλιξη του σκορ μου είπαν μπες μέσα μήπως και γλιτώσουμε τον διασυρμό. Έτσι μπήκα στα 15 τελευταία λεπτά του αγώνα, δεν είχα ιδρώσει καν. Πήγα στον πάγκο μου και με φώναξε ένας αστυνομικός γιατί ο γιατρός δεν μπορούσε μόνος του. Μου λέει έχω δύο παιδιά εδώ τα οποία είχαν πεθάνει από ασφυξία. Πήγα πίσω στο γήπεδο και ανέβηκα στη θύρα 7 είδα όλη αυτή τη μάζα. Έβγαλα τα παπούτσια γιατί γλίστραγα και άρχισα να κάνω ανάνηψη. Υπήρχε ένας χαλασμός και μια υστερία. Κάναμε ανάνηψη σε όσου μπορούσαμε. Δυστυχώς ήταν τέτοια η εικόνα που ακόμα και 40 χρονιά μετά δεν ξεχνιέται».
Για το τι συνέβη στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκαν οι τραυματίες:
«Ήταν περισσότερα από 50 άτομα που είχαν στριμωχτεί. Η πόρτα δεν είχε ανοίξει τελείως. Δεν μπορώ να κάνω κριτική, δεν πρόσεξα καθόλου τι έγινε. Μόνο τα άτομα που υπήρχαν εκεί. Ήταν ένα μικρό βουνό από σώματα. Κάποιοι κατάφεραν να αναπνεύσουνε, βεβαία μεταφερθήκαν στο νοσοκομείο, στο Τζάνειο. Προσπάθησα με τους άλλους συναδέλφους να βοηθήσω όσους ήταν σε λιπόθυμη κατάσταση. Ήταν τραγική όλη η κατάσταση. Ως γιατρός είσαι αποφασισμένος πως θα ζεις τέτοιες καταστάσεις».
Για το ποιος ευθύνεται για το τραγικό αυτό συμβάν:
«Είναι δύσκολο να αποδόσεις ευθύνες σε κάτι που αφήνει ερωτηματικά στο πως έγινε. Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο υπεύθυνος. Κι εγώ σαν μικρό παιδί όταν δεν μπορούσα να μπω στο γήπεδο περίμενα τα τελευταία λεπτά να μπω. Όποτε επειδή ήταν και ένα σπουδαίο παιχνίδι μπορεί να μπήκαν εκ των ύστερων πολύς κόσμος. Ήταν οι εποχές που το Καραϊσκάκης έπαιρνε 45 χιλιάδες κόσμο σε αντίθεση με τώρα που αν και μεγαλύτερο δεν μπαίνουν τόσοι πολλοί. Έχει γίνει μια προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα άλλα όχι αρκετοί. Πρέπει να αλλάξει και ο κόσμος. Είναι θέμα πολιτισμού. Είναι θέμα παιδείας. Δεν είναι να φτιάξουμε μόνο τις δομές, άλλα και τις δομές της παιδείας. Το θέμα είναι να θυμόμαστε και να παίρνουμε κάποια παραδείγματα για να μην ξανασυμβεί τέτοιο γεγονός».