Ο Δημοσθένης Καρμοίρης «προχωράει» την κουβέντα για τον Πορτογάλο και τους εξτρέμ του επικείμενου καλοκαιριού.

Προφανώς και είναι κομβικό για εκείνον το καλοκαίρι που καταφθάνει.

Από τη μια το Euro, η Εθνική Πορτογαλίας, μια προσδοκώμενη νέα πρόσκληση στη «σημαία» από τον Φερνάντο Σάντος. Αυτή η θλάση που, ατυχώς, παρεμπόδισε τον ταχύ εγκλιματισμό του στον Ολυμπιακό, με το που έκανε τη μετακίνηση στην Ελλάδα από την Ολλανδία, τον άφησε με τη… γλύκα της προοπτικής να καθιερωθεί στους νικητές του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2016.

Και από την άλλη, τέλος της τρέχουσας σεζόν, τι δηλαδή, να σε λιγότερο από μήνα, 22 Μαΐου που θα παιχτεί και ο τελικός Κυπέλλου, θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τοπίο της συνέχισης της παρουσίας του στους ερυθρόλευκους, με την εκκίνηση προχωρημένων πια συζητήσεων Πειραιά και Αϊντχόφεν.

Δεν είναι τυχαίο συνεπώς που ο Μπρούμα τον τελευταίο μήνα, με τις εμφανίσεις του – εκ διαμέτρου αντίθετες με την προγενέστερη παρουσία του στους πρωταθλητές – μας έχει βάλει σε κουβέντες (και ίσως αντιπαραθέσεις) για το μέλλον του επί ελληνικού εδάφους.
Για το αν «κάνει» ή «δεν κάνει» να φοράει τη φανέλα του Ολυμπιακού. Για το αν διοίκηση και τεχνική ηγεσία θα πρέπει να επιμείνουν ή όχι στην περίπτωση του και την επόμενη χρονιά.

Ξεκινάμε από τα καλά και συμφέροντα για τον Ολυμπιακό. Στο ζύγι να μπουν εν ολίγοις τα χρήματα/κόστος και οι δυνατότητες του παίκτη, οι υποσχέσεις που ενδεχομένως να αφήνουν οι εμφανίσεις του στα τελευταία ντέρμπι με ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και, φυσικά, η ημιτελική ρεβάνς Κυπέλλου κόντρα στον ΠΑΣ, όπου ο Πορτογάλος ήταν αυτός και ο «όλα τα λεφτά», η «αυτού μεγαλειότητα», Γιουσέφ Ελ Αραμπί.
Για τις καθαρές ευκαιρίες που δεν υλοποίησε εναντίον των Ιωαννίνων, σύμφωνοι, δεν είναι η πρώτη φορά που χάνει γκολ. Χαρακτηρίζεται από μια μικρή επιπολαιότητα κάποιες στιγμές είναι αλήθεια στο παιχνίδι του.

Και ξέρετε, ενδεχομένως να είναι αυτός ο κύριος λόγος που ο Αρμίντο Τουέ Να Μπάνια, γνωστότερος ως Μπρούμα, έχει αλλάξει 6 ομάδες σε μια επταετία (2013-20).
Κάποια αιτία υπάρχει που δεν έχει στεριώσει κάπου να κάνει καριέρα και κοντοζυγώνει τα 27, αν και στη Σπόρτινγκ Λισαβώνας, από κει που ξεπετάχτηκε στα 19 του, αγωνιζόμενος σε κάθε Εθνική Ομάδα Πορτογαλίας από την ηλικία των 14 (!) θεωρούνταν ως ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ταλέντα του ποδοσφαίρου της χώρας αυτής που είναι κοιτίδα δίχως άλλο μπαλαδόρων…

Ο Μπρούμα χάνει γκολ, βάζει όμως κιόλας. Δεν είναι σαν τον Ποντένσε (χωρίς να κάνω συγκρίσεις, μόνο αναφέρω το πανθομολογούμενο μειονέκτημα του συμπατριώτη του που πέρασε με επιτυχία παίζοντας πάνω κάτω τη θέση αυτή στον Ολυμπιακό, με εντελώς άλλο στυλ όμως).
Και πασάρει, δημιουργεί, αναστατώνει, έχει εκρηκτικότητα μαζί με θαυμάσια τεχνική. Έχει πολλά στοιχεία, αν και συχνά δείχνει ότι δεν μπορείς να του έχεις εμπιστοσύνη, γιατί χαρακτηρίζεται από σκαμπανεβάσματα η απόδοση του. Και ύψος έχει και… βάθος έχει.

Τον Μπρούμα του… ύψους, τον θέλει ο Ολυμπιακός. Δεν είναι σίγουρος. Καθώς όμως δεν φαίνεται να είναι απαγορευτικό (κάθε άλλο) το τίμημα παραμονής από την Αϊντχόφεν και του χρόνου, η συνέχιση της εν Ελλάδι κατοικίας του συζητιέται.

Σημειώνω όμως ότι κατά τη γνώμη μου είναι λάθος να κάνουμε συζητήσεις για το αν ο Μπρούμα θα μείνει για να ποντάρει αποκλειστικά επάνω του ο Ολυμπιακός για την επόμενη σεζόν.

Ο Μπρούμα και ένας ακόμα εξτρέμ, που θα τους κάνει τη διαφορά των ερυθρολεύκων. Ο Μπρούμα είναι καλός, είναι χρήσιμος, μπορεί να είναι μια χαρά μαζί με το υπάρχον επιθετικό ρόστερ για τον εσωτερικό χώρο, αλλά εάν θέλεις το κάτι παραπάνω ευρωπαϊκά, καλείσαι να αναζητήσεις έναν… σούπερ ντούπερ ακραίο κυνηγό.
Και μιας που κυκλοφορεί εντόνως στο ερυθρόλευκο ρεπορτάζ ότι ο καλοκαιρινός μεταγραφικός στόχος περιλαμβάνει δύο εξτρέμ… Ο Μπρούμα + ένας ακόμα. Καλύτερός του !