Είναι ο Τάιλερ Ντόρσεϊ η καλύτερη επιλογή; Γιατί περίμενε τόσο ο Μπαρτζώκας; Γιατί διαφέρει ο φετινός σχεδιασμός του Ολυμπιακού; Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης

Οι παλιοί έλεγαν ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με φούρια τις μεταγραφές, δείχνοντας σε όλους ότι υπάρχει σχεδιασμός. Έλεγαν κι άλλα, όμως. Ότι όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει μαζί μας. Έτσι έκανε και με τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Εκεί που ένιωθε ότι έχει ολοκληρώσει το ρόστερ, αποφάσισε να του βάλει εμπόδια.

Αίφνης ο Λάιτι ακύρωσε τα εισιτήρια για την Ελλάδα κι ο σχεδιασμός ανατράπηκε. Ο κόουτς του Ολυμπιακού έπρεπε να αναμορφώσει τα πλάνα του. Το είχε κάνει ήδη μια φορά. Ο Λαντάλ ήταν βασικός στόχος, αλλά προτίμησε το ΝΒΑ. Έψαχνε επιθετικό 5άρι κι αναγκάστηκε να πάει σε σέντερ… φόβητρο. Ο Φαλ δεν είναι Λαντάλ. Εντελώς διαφορετικοί παίκτες, αλλά αμφότεροι επιδραστικοί.

Το «κλειδί» ήταν ο Ουόκαπ, καθώς το μεγάλο περσινό πρόβλημα ήταν η… μοναξιά του Σλούκα. Από τη στιγμή που τον ντουμπλάρισε, όλα ήταν πιο εύκολα. Βρήκε κοντό, βρήκε ψηλό και ξέμεινε από τον παίκτη, που λογικά ήταν εύκολο να βρει. Δεν πανικοβλήθηκε, παρότι ο κόσμος ζητούσε μεταγραφή. Το στοιχείο που έκανε τη διαφορά ήταν ο ίδιος ο Μπαρτζώκας.

Ο Ολυμπιακός έμεινε από νωρίς εκτός δράσης. Μεγάλο διάστημα αποχής, μεγαλύτερη η ανάγκη για μεταγραφές. Και; Ο σχεδιασμός δεν προέβλεπε κινήσεις πανικού. Και γιατί να τις κάνει; Μήπως δεν είχε ολοκληρώσει το 95% του ρόστερ; Ο Κώστας Αντετοκούνμπο ήταν… παράπλευρη απώλεια. Από το παράθυρο μπήκε, από την μπαλκονόπορτα βγήκε. Μια καλή περίπτωση, ψηλού με προοπτική. Δεν έκατσε, δεν έλειψε. Θα ήταν «συν», δεν είναι «μείον».

Το… ελληνικό διαβατήριο

Ο Ντόρσεϊ ήταν βασική επιλογή. Κυρίως γιατί είναι Έλληνας και μετράει να έχεις έξι γηγενείς πρώτης γραμμής. Όχι ότι δεν είναι καλός, αλλά δεν είναι ο κορυφαίος της Ευρώπης. Αξιόπιστος, με επιθετικές αρετές κι ελληνικό διαβατήριο. Καλό πακέτο, αλλά ήθελε ΝΒΑ. Οι «ερυθρόλευκοι» έψαχναν κι αν έβρισκαν θα τον άφηναν. Ο σχεδιασμός περιλάμβανε άλλον έναν παίκτη πρώτης γραμμής. Τουλάχιστον έναν παίκτη.

Ο Κάρτερ έχει πολλά κοινά στοιχεία με τον Ντόρσεϊ, άρα δεν χωρούν κι οι δύο. Η παρουσία του πρώην παίκτη της Μακάμπι δίνει δικαίωμα για άλλη μια μεταγραφή ξένου. Ενδεχομένως και δύο, αν βρεθεί μια περίπτωση… Κώστα Αντετοκούνμπο. Αν όχι, μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά. Αλλά σιγά μην βιαστεί ο Μπαρτζώκας.

Θα δει την εικόνα στις προπονήσεις. Θα δει τι… παίζει στα φιλικά. Θα δει αν βρεθεί κι άλλος επίδοξος ΝΒΑερ χωρίς ομάδα. Να, σαν τον Τόμας μια περίπτωση. Αν βρεθεί κάτι καλό στον δρόμο, ορμά και τον αρπάζει. Αν όχι, συνεχίζει ως έχει. Όπως έκανε και στην περίπτωση Ντόρσεϊ και (μοιάζει να) δικαιώθηκε.

Άλλος Μπαρτζώκας

Η διαφορά σε σχέση με πέρυσι είναι ότι ο κόουτς του Ολυμπιακού δεν αγχώθηκε. Ο συνήθως… πελαγωμένος, μοιάζει να έχει 90 σφυγμούς. Λες και δεν προέρχεται από χαμένη χρονιά. Λες κι είναι εντελώς απελευθερωμένος. Λες κι έχει την απόλυτη στήριξη της διοίκησης. Λες και τίποτα δεν χαλάει τη ζαχαρένια του.

Βεβαίως, μόνο έτσι μπορεί να πετύχει. Προσέξτε: Δεν λέω ότι θα πετύχει. Λέω ότι είναι μονόδρομος. Ή ο μόνος ασφαλής δρόμος. Τον περπατά με τον δικό του τρόπο. Μοιάζει να είναι πιο ώριμος από ποτέ.