Ο Γιώργος Χελάκης επιχειρεί να εξηγήσει γιατί η πλάστιγγα έγειρε υπέρ του ΠΑΟΚ και δεν προσπερνάει την αναφορά του Γκαρσία στον Γιώργο Κούδα…
Ήταν τυχερός το βράδυ της Κυριακής ο ΠΑΟΚ. Νίκησε τον Παναθηναϊκό γιατί στα σημεία φάνηκε ανώτερος από τον Παναθηναϊκό αλλά για μισό λεπτό. Σημασία έχει να δούμε για ποιο Παναθηναϊκό πρόκειται. Για εκείνον που έχασε ώρες νωρίτερα τον Κουρμπέλη και εκείνον που έχασε λεπτά πριν τη σέντρα τον Διούδη. Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά ο Μπόλονι είχε την φαεινή ιδέα να αφήσει έξω τον Ζαγαρίτη για να βάλει τον Χουανκάρ αριστερό μπακ και τον Αλεξανδρόπουλο για να βαφτίσει αμυντικό χαφ τον Βέλεθ.
Για τις επιλογές του Μπόλονι δεν τίθεται φυσικά θέμα ατυχίας. Έτσι σκέφτηκε ο προπονητής του τριφυλλιού, έτσι έπραξε. Εμείς τον κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Για τις απώλειες του Κουρμπέλη και του Διούδη μιλάμε για ατυχία. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν αδυνατισμένο αντίπαλο και τον νίκησε. Μην φανταστείτε ότι τον πάτησε κάτω. Κάθε άλλο. Κι ο ΠΑΟΚ σαν να είχε ελλείψεις έπαιζε. Δεν είχε αλλά έτσι φαινόταν.
Αργός και προβλέψιμος δεν μπόρεσε να επιβάλλει τον ρυθμό του παρά την υπεροχή στην κατοχή της μπάλας. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει αν η μπάλα βρήκε τις… τρίχες του Τζόλη στη φάση του πρώτου γκολ. Αν βρήκε τότε ο Γιαννούλης που έκανε τη σέντρα ήταν σε θέση οφσάιντ. Ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε αμέσως με τον Αϊτόρ και ο ΠΑΟΚ χωρίς καθοδηγητή στη μεσαία γραμμή δεν μπορούσε να επιβάλλει τον ρυθμό του και να φέρνει την μπάλα στην μεγάλη περιοχή.
Εκεί που ο Σφιντέρσκι κυριαρχούσε επί του Πούγγουρα κερδίζοντας όλες τι μονομαχίες. Ο Πολωνός φορ ήταν που έκανε την διαφορά στο παιχνίδι και έδωσε τη νίκη στην ομάδα του. Από δική του γυριστή κεφαλιά τροφοδοτήθηκε ο Ιγκανσον και πέτυχε το νικητήριο γκολ. Κι εκεί που θα περίμενε κανείς την εκ νέου αντίδραση των φιλοξενούμενων προκειμένου να αντεπιτεθούν, ο Μπόλονι (άθελά του) καταδίκασε την ομάδα του με δυο αλλαγές που δεν έβγαζαν νόημα. Την αντικατάσταση του Βιγιαφάνιες και του Μακέντα.
Ο πρώτος χωρίς να πιάνει σπουδαία απόδοση ρύθμιζε το παιχνίδι της ομάδας του και ο δεύτερος ήταν πραγματική απειλή κάθε φορά που έβαινε από τα αριστερά και ξεκινούσε τις προσπάθειές του. Οι πράσινοι απορρυθμίστηκαν και στη μόνη φάση που είχαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν ο Χατζηγιοβάνης ενεργώντας με επιπολαιότητα έστειλε την μπάλα, εκτός Τούμπας αντί να την πασάρει στον Εμμανουηλίδη.
Ο Γκαρσία έχει κάθε δικαίωμα να περπατάει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης με ψηλά το κεφάλι αρκεί να μην βλέπει τους άλλους σαν κατσαρίδες. Ο αναγνώστης μπορεί να συγκρίνει τις δηλώσεις του προπονητή του ΠΑΟΚ με αυτές που έκανε ο Μπόλονι για να καταλάβει την διαφορά ήθους και χαρακτήρα. Δεν μειώνω καθόλου την προπονητική αξία του Ουρουγουανού αλλά καλό είναι να γνωρίζει πως ο Κούδας που επικαλέστηκε δεν θα μιλούσε ποτέ έτσι για τους αντιπάλους του ακόμα κι αν θεωρούσε πως τον είχαν αδικήσει…