Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Κλισέ μεν, αλλά ισχύει.
Ούτε ο Παναθηναϊκός μέσα σε μια σεζόν, από εκεί που προκαλούσε τον γέλωτα (εντός γηπέδου αλλά και
εκτός) θα ξαναγίνει Panathinaikos μέσα σε μια σεζόν.
Η Σλάβια ήταν από τις πιο ισχυρές που μπορούσαν να του τύχουν και έπαιξε πιθανώς ως το 60% που
μπορεί. Αποδυναμώθηκε μεταγραφικά, αλλά εμφάνισε σύνολο με ομοιογένεια. Δεν είναι κάτι σπουδαίο ο
Ολανίνγκα και ο Χόλες, το σύνολο τους ανεβάζει. Εξαίρεση ο εξαιρετικός Ντούντερα που μπακ έπαιζε,
όλο το γήπεδο όργωνε: θα τον αγόραζα. Χθες.
Αγορές. Αυτό λείπει. Ναι, ο κόουτς ξέρει, κέρδισε το δικαίωμα στον χρόνο, στις μεταγραφές. Ωστόσο το
πρόβλημα είναι ότι παίζεις ευρωπαϊκό ματς, σου χτυπάει ο στόπερ και βάζεις χαφ (Κουρμπέλη αντί
Σένκεφελντ).
Το πρόβλημα είναι ότι κάνεις ξεκινάς τα πλάνα σου με τον Βαγιαννίδη αναπληρωματικό δεξιό μπακ,
κάνεις προετοιμασία με τον Βαγιαννίδη μπακ και εμφανίζεται ως εξτρέμ στα επίσημα: ναι, πολύ καλός
ήταν, ωστόσο δεν προέκυψε από κάποιο πλάνο.
Το πρόβλημα είναι ότι λείπει ο Παλάσιος, δεν υπάρχει όχι δημιουργία στο κέντρο αλλά ούτε καν κέντρο,
με αποτέλεσμα να βγάζουν μπάλες προς τα μπροστά ο Μάγκνουσον και ο Σένκεφελντ.
Ο, κατά τα άλλα ξεχασμένος, Καμπετσής (τον οποίο πιστεύω πολύ) στέκεται άτυχος μεν, ήταν κακός δε.
Ίσως να έπαιζε πιο πίσω σε μια διάταξη 4-4-2 με ρόμβο, να τον βοηθούσε αλλά να βοηθούσε και ο
ίδιος, ειδικά από τη στιγμή που μπήκε ο Ιωαννίδης και παρέμενε και ο Σπόραρ στο γήπεδο.
Και ο Κώτσιρας αποτελεί μια μαύρη τρύπα δεξιά: εμφανές και σε τυφλούς.
Στα θετικά ο αεικίνητος Πέρεθ και, κυρίως, ο Σπόραρ που όντως είναι καλός φορ. Θέλει τον χρόνο του
βέβαια αλλά το γκολ, από τρομερό συνδυασμό, του επέτρεψε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.
Αν όμως συγκρίνεις πώς ξεκίνησε ο Παναθηναϊκός πέρυσι τέτοιον καιρό, από θέμα απόδοσης (και
άργησε πολύ να στρώσει), προφανώς εκκινεί τη φετινή σεζόν όντας ένα βήμα πιο μπροστά. Ο
προπονητής δεν είναι ερώτημα και υπό κρίση, η ομάδα έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη και το πλάνο
στηρίζεται. Ένα εξόχως σημαντικό τρίπτυχο.
Ευρώπη τέλος. Θα έρθει και η σειρά των ομίλων. Του χρόνου, άντε του παραχρόνου. Βήμα βήμα. Ο
Panathinaikos δεν χτίστηκε εν μια νυκτί: από τις 6άρες στο Βουκουρέστι και τους αποκλεισμούς από
κατσικοχώρια, έπαθε, έπαθε, πρωταγωνίστησε.
Αρκεί μερικοί να καλύψουν εγκαίρως τα εμφανή κενά στο ρόστερ: τέτοια τρελοσεζόν, με 13 αγωνιστικές
ως αρχές Νοεμβρίου, απλά δεν βγαίνει.
ΥΓ. Κατάντια. Ο Ολυμπιακός προκαλεί πονόματο κι ανάθεμα πότε θα βρει χρόνο και ευκαιρία ο νέος του
προπονητής να δουλέψει με τους παίκτες. Ο Αρης, κάθε χρόνο, τα ίδια. Ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από τη
Λέφσκι η οποία χθες έμεινε εκτός από κάποια Χάμρουν Σπάρτανς από… τη Μάλτα.
Αν είσαι socialιστής, τα λέμε κι από Facebook, Twitter & Instagram