Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει έναν επικίνδυνο, καρμικό, κατήφορο στον οποίο πάντα υπάρχει και πιο κάτω… Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Στις 4 Οκτωβρίου 2020 σημειώναμε, λίγο πριν ολοκληρωθεί η βραχύβια εποχή Πογιάτος: «Ο Παναθηναϊκός τιμωρείται από το ίδιο το ποδόσφαιρο. Το ίδιο το άθλημα τον εξορίζει ως ένα κοινωνικό πείραμα αποτυχημένων επιρροών των λίγων στους πολλούς. Μονόδρομος η αποτυχία του, μόνο με ριζικό ξήλωμα των πάντων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο κλαμπ υπάρχει μία ελπίδα για ανάνηψη μέσα στα επόμενα 20 χρόνια».

Αγωνιστικά το 1-1 με την ΑΕΚ, που ψαλιδίζει επικίνδυνα – αν δεν σβήνει εντελώς – τις ελπίδες του Τριφυλλιού για επιστροφή στην Ευρώπη το εξήγησαν οι Ιωαννίδης και Καρλίτος στις δηλώσεις τους στη Nova μετά το ματς. Με «βέλη» στην τακτική που ακολούθησε ο Παναθηναϊκός μετά το 0-1, «βέλη» με αποδέκτη αυτόν που την επέλεξε. Δηλαδή, τον προπονητή της ομάδας. Δεν είναι σύμπτωση πλέον… Μόνο στα play off, ξεπερνώντας τους βαθμούς – δώρο στην κανονική διάρκεια, ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε στην Τρίπολη και δεν κέρδισε τον Αστέρα, προηγήθηκε με τον Ολυμπιακό και δεν κέρδισε, προηγήθηκε με τον Άρη και δεν κέρδισε, προηγήθηκε με την ΑΕΚ και δεν κέρδισε!

Προηγήθηκε, δηλαδή, σε όλα τα ματς των play off και κέρδισε μονάχα το ένα. Το κοινωνικό αυτό πείραμα ουδείς, πλέον, μπορεί να προβλέψει ποιο επόμενο στάδιο έχει. Μόνο και μόνο να δει κάποιος τα σχόλια φίλων του συλλόγου στα social media στην ανακοίνωση των 11άδων, στην εξέλιξη του αγώνα και στο τέλος, μπορεί να διαπιστώσει την αποστροφή που δημιουργεί πλέον ό,τι σχετίζεται με το ποδοσφαιρικό τμήμα στον πυρήνα φιλάθλων. Αν αυτό δεν συνιστά την κυριότερη απειλή ύπαρξης του συλλόγου, τότε τι;

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλοθι

Ο Παναθηναϊκός χάνει και τα τελευταία άλλοθι που θα μπορούσε να έχει, με τις κακές διαιτησίες και το πρόβλημα με τις απουσίες βασικών παικτών (με την ΑΕΚ ήταν έξω οι βασικοί Μαουρίσιο, Σένκεφελντ, Χατζηγιοβάνης). Μετά τον αποκλεισμό τριών ετών, λόγω τιμωρίας με ευθύνη της διοίκησης, πλησιάζει ένας αγωνιστικός ευρωπαϊκός αποκλεισμός επειδή πέταξε στα σκουπίδια η διοίκηση την προσπάθεια δύο ετών του Γιώργου Δώνη να φέρει το Τριφύλλι ξανά στα ίσια. Στη συνέχεια η ίδια διοίκηση παραδέχτηκε το λάθος της, αλλάζοντας τεχνικό διευθυντή και προπονητή κάτι που πιθανότατα θα πράξει και το καλοκαίρι.

Το μεγάλο ζήτημα, πλέον, είναι που θα σταματήσει αυτή η κατρακύλα. Ο κατήφορος είναι σίγουρα καρμικός, διότι η ζημιά στον Παναθηναϊκό άρχισε πριν χρόνια. Κάπου πρέπει να υπάρξει ένα τέλος. Αν το πρόβλημα είναι μόνο ότι για 60 αγωνιστικά λεπτά με την ΑΕΚ έπαιξε ταμπούρι από θέση προβαδίσματος, ok! Δεν είναι μόνο αυτό, πάντως. Ο οργανισμός νοσεί και σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να βρεθεί γιατρικό, πριν το Τριφύλλι παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα πνεύμα. Και τη σκυτάλη, παράλληλα, σε μία μικρή ομαδούλα της σειράς, η οποία καμιά 10αριά φορές τον χρόνο θα κάνει «μνημόσυνα» για το «τι είχαμε και τι χάσαμε».