Ο κόσμος που φλέγεται, οι υψηλές θερμοκρασίες και η ξηρασία. Η φύση που αντιδρά και η αρχή του παγόβουνου. Γράφει ο Σωτήρης Γεωργίου.
Ο κόσμος φλέγεται και από τις θερμοκρασίες αλλά και από τις καταστροφικές πυρκαγιές απ’ άκρου σ’ άκρου. Αλλά αυτό είναι μάλλον μόνο η αρχή του παγόβουνου, αυτού που έρχεται πίσω από τις φωτιές.
Η γη μας, ακούμε κάθε μέρα ότι, φτάνει στα όριά της από την κακή διαχείριση των πόρων. Η κλιματική αλλαγή ως αποτέλεσμα της κακής διαχείρισης στους ρύπους, φέρνει την αύξηση της θερμοκρασίας και τις καταστροφικές πυρκαγιές. Και ταυτόχρονα αλλάζει και το κλίμα. Καθώς βλέπουμε ότι οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες ρεκόρ που ευθύνονται για τις πρωτοφανείς παγκοσμίως πυρκαγιές, έχουν πολλά επακόλουθα.
Από τις καταστροφικές πλημμύρες στα καμένα εδάφη, ως τις καταστροφικές καταιγίδες και βαριές χιονοπτώσεις ακόμα και σε περιοχές που δεν είχαν πολύ σχέση με αυτές. Μην ξεχνάμε ότι φέτος στην Αθήνα είχαμε μια περίοδο με πολύ βαρύ χειμώνα και πρωτοφανή χιονόπτωση στο κέντρο και το καλοκαίρι καύσωνα ρεκόρ! Μην ξεχνάμε επίσης ότι φλέγεται ο πλανήτης αλλά έχουμε παντού ακραία φαινόμενα(πχ οι καταιγίδες με εκατοντάδες νεκρούς στην Γερμανία) και τα χιόνια στην έρημο!
Ακόμα βλέπουμε φαινόμενα τύπου ανεμοστροβίλων και υδροστροβίλων που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε τέτοια ένταση ειδικά στην Ευρώπη. Και αυτά θα πρέπει να τα συνηθίσουμε.
Η αύξηση της θερμοκρασίας
Όμως υπάρχουν πολλά ακόμα. Η αύξηση της θερμοκρασίας σε μερικές δεκαετίες, λένε ότι, θα πνίξει κυριολεκτικά ολόκληρες πόλεις και ήδη η Ινδονησία εξ αυτού πρόσφατα ανακοίνωσε ότι μεταφέρει την πρωτεύουσα της Τζακάρτα, που βυθίζεται κάθε χρόνο και το κόστος θα φτάσει στα 35 δις δολάρια! Ο ΟΗΕ ενημερώνει ότι πρέπει να αλλάξουμε την διατροφή μας και για να προστατεύσουμε την ίδια τη γη αλλά και πιθανότατα ότι στερεύουν τα αποθέματα σε ζωικές τροφές με την αύξηση του πληθυσμού και την ανάπτυξη κρατών, όπως η Κίνα, που ζούσαν σε άλλο βιοτικό επίπεδο στο σύνολο του λαού.
Οι πυρκαγιές και το πράσινο που εξαφανίζεται
Το κερασάκι στην τούρτα φέτος δεν ήταν μόνο ότι ζήσαμε το θερμότερο καλοκαίρι στον πλανήτη, από το 1847. Αλλά οι ακραίες καταστροφικές πυρκαγιές που εμείς στην Ελλάδα βιώνουμε κάθε χρόνο. Φέτος όμως ήταν το κάτι άλλο, δεν έσβηναν! Αλλά να καίγεται η Γροιλανδία, η Αλάσκα, η Σιβηρία και πλέον και ο Αμαζόνιος, είναι πρωτοφανές. Καίγεται όλος ο πλανήτης λοιπόν! Και το πράσινο εξαφανίζεται για ό,τι αυτό συνεπάγεται και για νέα αύξηση της θερμοκρασίας και για το διοξείδιο του άνθρακα και πολλά ακόμα. Λέγεται ότι ο Αμαζόνιος παράγει το 20% του οξυγόνου του πλανήτη και έχουν καεί τεράστιες εκτάσεις. Δεν λέμε καν για την καταστροφή στο οικοσύστημα.
Η εξυπηρέτηση συμφερόντων ή καταστροφή κλίματος
Είναι τυχαίο όλο αυτό με τις πυρκαγιές ή εξυπηρετεί συμφέροντα (από τουρισμό μέχρι εκτάσεις για νέες καλλιέργειες και άλλου είδους και υφής συνωμοσίες (;) που ακούμε); Ή μήπως πρέπει να ετοιμαζόμαστε με την καταστροφή του κλίματος για σαρωτικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μας; Γιατί όπως πάει η συνεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας θα ερημοποιήσει πολλές περιοχές λένε οι ειδικοί. Άλλες με το λιώσιμο των πάγων θα είναι μη κατοικήσιμες λόγω της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Το οξυγόνο που χάνεται πως θα αντικατασταθεί; Η τροφή πως θα έρχεται και θα φτάνει για τόσο κόσμο που αυξάνεται ενώ μειώνονται εκτάσεις που εκμεταλλευόταν η γεωργία και κτηνοτροφία-πτηνοτροφία; Και κάτι πιο σημαντικό.
Η λειψυδρία
Η έλλειψη νερού που εμείς στην Ελλάδα δεν βιώνουμε αλλά βιώνει μεγάλο μέρος του πλανήτη που λέει το νερό νεράκι. Και που αλλάζει τα δεδομένα και στο μεταναστευτικό. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση ,τα ελλείμματα νερού συνδέονται με το 10% της αύξησης της συνολικής μετανάστευσης εντός των χωρών μεταξύ 1970 και 2000. Μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, η επιδείνωση της ξηρασίας αναμένεται να επηρεάσει περίπου 700 εκατομμύρια ανθρώπους.
Πάμε στον επίλογο. Μήπως οι ταινίες με τις κλειστές πόλεις σε θόλους, λόγω μόλυνσης και αδυναμίας εκμετάλλευσης των πόρων της γης σε καλλιέργειες, θα γίνουν πραγματικότητα;