Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει το επόμενο βήμα του Βασίλη Σπανούλη πάντα στο χώρο του μπάσκετ

Ο Βασίλης Σπανούλης πήρε την απόφαση να συνεχίσει σαν προπονητής στον χώρο του μπάσκετ. Θα μπορούσε κάλλιστα να αποφασίσει να χαρεί την μεγάλη οικογένειά του και τα 6 παιδάκια(!) σαν πρότυπο άλλωστε οικογενειάρχη . Θα μπορούσε να ασχοληθεί έχοντας μαζέψει αρκετά χρήματα και όπως έκαναν και άλλοι αθλητές, κάνοντας μπίζνες. Θα μπορούσε να μείνει στον χώρο του μπάσκετ σαν τεχνικός διευθυντής ή σύμβουλος. Θα μπορούσε να γίνει ατζέντης. Ή ακόμα και πρόεδρος μιας ομάδας όπως  ο Τόνι Πάρκερ! Αποφάσισε όμως να γίνει προπονητής! Και καλά έκανε για μένα. Ακολουθώντας το παράδειγμα των Παναγιώτη Γιαννάκη και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που από την μια στιγμή στην άλλη μεταπήδησαν από τον όρο παίκτης σε προπονητής και με απόλυτη επιτυχία. Αυτό ακριβώς έκανε μέσα σε ένα χρόνο και ο Βασίλης

Γιατί θα γίνει σπουδαίος προπονητής

Δεν σημαίνει ότι κάθε μεγάλος παίκτης γίνεται και μεγάλος προπονητής και έχουν υπάρξει πολλά παραδείγματα που έγινε το ακριβώς αντίθετο. Αλλά ο Σπανούλης εκτιμώ ότι θα γίνει και σπουδαίος προπονητής επειδή έχει τρέλα πραγματικά με το μπάσκετ. Ζει και αναπνέει γι αυτό ακόμα και μετά την αποχωρησή του από την ενεργό δράση. Είναι τελειομανής και θέλει να πετυχαίνει σε ότι κάνει. Είναι δουλευταράς και αποτελεί ζωντανό πρότυπο για τα νέα παιδιά αλλά και τους ίδιους τους παίκτες του.  Επιπλέον παρακολουθεί άπειρες ώρες μπάσκετ και άρα ξέρει να διαλέγει παίκτες και δεν θα περιμένει τι θα του πουν. Και πρωτίστως μην ξεχνάμε κάτι. Ο μέτριος παίκτης με το αίσθημα του winner γίνεται εύκολα καλός παίκτης. Ο Σπανούλης που είναι ο ορισμός του winner θα μεταδώσει το αίσθημα αυτό με ότι μαζί συνεπάγεται και στους παίκτες του

Και η μοναδική …παγίδα στον δρόμο του

Ασφαλώς υπάρχουν και παγίδες. Όχι πολλές. Η μάλλον μοναδική είναι να βγάλει το μικρόβιο του παίκτη και να μην τον επηρεάσει αυτό. Να μην μπει δηλ στην νοοτροπία ότι οι παίκτες του θα πρέπει να κάνουν ότι και αυτός στο παρκέ. Και επίσης να έχει υπομονή γιατί η ομάδα του δεν μπορεί να έχει εύκολα την αποτελεσματικότητα που είχαν οι δικές του όταν ήταν όμως στο παρκέ σαν ηγέτης τους ο ίδιος. Και θα πρέπει να δούμε και αν είναι μεταδοτικός. Αν μπορεί δηλαδή να περνά αυτά που θέλει να πει και την φιλοσοφία του στους παίκτες του. Το βέβαιο είναι ότι θα είναι ένας καλός προπονητής. Το πόσο μεγάλος θα φανεί από διάφορες παραμέτρους. Η επιλογή του με το Περιστέρι είναι σωστή. Ούτε ξεκινά από τα χαμηλά, αλλά ούτε απευθείας στα βαθιά και την πίεση. Και για το Περιστέρι που είναι μια ιστορική ομάδα είναι διαφήμιση να έχει έναν legend στην καρέκλα του προπονητή!