Η Πανδώρα φτιάχνει το 13άρι της υπόθεσης Μιλόγεβιτς/ΑΕΚ( γιατί δεν άντεχε πλέον ο ένας τον άλλον, τα εκατέρωθεν παράπονα, τι εκνεύρισε τον Μελισσανιδη), της επιλογής του αντικαταστάτη του (υποψηφιότητες και φίλτρα που μπαίνουν, γιατί δεν έχει κλείσει ο Γιαννίκης, ο κομβικός ρόλος του Παπαδημητριου),με στόχο το Πρωτάθλημα!

1. Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς τελευταία είχε… χαλαστεί στην ΑΕΚ, δεν άντεχε πλέον άλλο και ήθελε να φύγει! Θεωρούσε πως τα ριπόρτ που μεταφερόντουσαν στο αφεντικό τον αδικούν (το πιο λάιτ). Την μια ο αποκλεισμός από την Βελέζ και την άλλη το πέταγμα της καυτής μπάλας (σου κάναμε 14 μεταγραφές, σου παραδώσαμε ρόστερ για πρωτάθλημα, χωρίς πίστωση χρόνου για να φτιάξει ομάδα και συγχρόνως να παίρνει αποτελέσματα), η αλήθεια είναι πως τον άγχωσαν υπερβολικά.
2. Ο Σέρβος κόουτς είχε μεγάλη πίεση κι ενώ η καθήμερινοτητά του ήταν σε ένα περιβάλλον που τον έκανε να νιώθει μη αποδεκτός (τουλάχιστον από όλους). Ή για να το θέσω διαφορετικά, ένιωθε πως έπρεπε να αποδεικνύει συνεχώς πράγματα, να δίνει εξετάσεις, ζώντας μέσα σε ένα πλέγμα αμφισβήτησης. Αναγκαζόταν να…πηγαίνει με το ρεύμα, αντιλαμβανόμενος πως δεν τον στηρίζουν 100% και νόμιζε πως κάνοντας διαχείριση ισορροπιών στο τέλος θα τους κέρδιζε. Τελικά βέβαια όλο αυτό δεν το άντεξε και την έκανε.
3. Σύμφωνα με την πιάτσα agents ο Μιλόγεβιτς είχε αρχίσει να ψάχνεται διακριτικά (άλλοι γι αυτόν) για τον επόμενο πάγκο του, κατά προτίμηση… αραβικό(είτε στην Σαουδική, είτε στο Κατάρ). Προφανώς επειδή ένιωθε τα παραπάνω κι έβλεπε τι ερχόταν. Ο Σέρβος είχε πάρει πρέφα ή πίστευε, πως θα απομακρυνόταν στην επόμενη γκέλα ή όταν οι Παπαδημητρίου – Κονέ έβρισκαν και πήγαιναν στον Μελισσανίδη έναν ξένον προπονητή που θα τον “έψηνε”.
4. Στην ΑΕΚ δεν θεωρήθηκε τυχαίο το τάϊμινγκ: νίκη στο Αγρίνιο, ταξίδι του στην Σερβία, επιστροφή μαζί με το “νεο” πως είχε πρόταση από την Νταμάκ. Βέβαια από την Σαουδική Αραβία, τουλάχιστον στην έρευνα που έκαναν κάποιοι υποψιασμένοι “κιτρινόμαυροι”, δεν τους προέκυψε κάτι τέτοιο. Η Νταμάκ έχει προπονητή, που είναι επίσης… -ιτς! Όλο αυτό και ότι προφανώς (μάλλον) χρησιμοποιήθηκε από τον Μιλογεβιτς φέρεται να εκνεύρισε τον “τίγρη”.
5. Η ΑΕΚ είναι αλήθεια πως ήθελε πλέον κι αυτή να απαλλαγεί από τον προπονητή της. Με έσχατο τον Γιάννη Παπαδόπουλο,μετά τους Γιάννης Παπαδημητριου, Παναγιώτη Κονέ, ο Μελισσανίδης πείστηκε τελικά κι αυτός πως ο Μιλόγεβιτς δεν μπορούσε να βελτιώσει την ομάδα, ούτε να κερδίσει τον Οργανισμό! Οπότε έκρινε πως έπρεπε να πάνε τώρα σε διαζύγιο. Μετά από νίκη κι ενώ υπήρχε η διακοπή του πρωταθλήματος.
6. Αυτή την φορά – είναι και η τεράστια διαφορά με τις προηγούμενες – η αλλαγή προπονητή, που ήταν ασφαλώς απόφαση Μελισσανίδη, δεν έγινε με την “σφραγίδα” της απώλειας στόχου αλλά στο όνομα να…σωθεί ο στόχος, που είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος ή έστω ο σκληρός ανταγωνισμός, μέχρι τέλους, για την διεκδίκηση του από τον Ολυμπιακό. Το πιστεύει για πρωτάθλημα ο Μελισσανίδης, το πιστεύουν οι συνεργάτες του, τον υπαγορεύουν οι μεταγραφές που έγιναν αλλά και οι παίκτες που θα έρθουν Δεκέμβριο/Γενάρη…
7. Ο Μελισσανίδης έδωσε στον Μιλόγεβιτς την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ αφού προηγουμένως είχε ο ίδιος ομολογήσει δημόσια “Μεγας φαν” του Ραζβάν Λουτσέσκου. Κατά την άποψη του ιδιοκτήτη , λοιπόν, ο Ρουμάνος ήταν ο ιδανικός προπονητής για την νέα ΑΕΚ, που θα την οδηγούσε στο νέο γήπεδο, την Αγιά Σοφιά. Ο Ρουμάνος τεχνικός που στο ντέρμπι της Τούμπας, από τον πάγκο του πληγωμένου ΠΑΟΚ νίκησε κατά κράτος τακτικά την ΑΕΚ του Μιλόγεβιτς.
8. Σημειολογικά το αναφέρω, επειδή έχει την αξία του, ο Μιλόγεβιτς την περασμένη άνοιξη δεν ήταν καν δεύτερος ή τρίτος στην προπονητική λίστα μετά τον Λουτσέσκου (ήταν οι Μπουλούτ, Ρεμπρόφ). Παλαιότερα,επί Ιλια Ιβιτς, ο κόουτς Μιλόγεβιτς ήταν πολύ πιο ψηλά στις προτεραιότητες των “κιτρινόμαυρων”. Δεν ήρθε τότε, ήρθε τον Μάϊο γιατί δεν ήταν δυνατόν η ομάδα να έμενε ακέφαλη, την ώρα που ο ΠΑΟΚ μάλιστα κατάφερνε να φέρει πίσω τον Λουτσέσκου.
9. Ο Αργύρης Γιαννίκης αρέσει στον Δημήτρη Μελισσανίδη, έχει κι άλλους φαν στον οργανισμό ΑΕΚ. Είναι Γερμανός προπονητής, με ελληνικό επώνυμο. Η δουλειά του στα Γιάννινα, όπου βέβαια δεν είχε πίεση, η θέση στον πάγκο δεν είναι ηλεκτρική, δεν υπήρχαν “μεγάλα” ονόματα και βεντέτες που θέλουν την διαχείρισή τους ενώ του δόθηκε και ανάλογη πίστωση χρόνου (πρώτα δούλεψε τον ΠΑΣ στην Super League 2 και την δεύτερη σεζόν εντυπωσίασε με αυτόν την Super League 1, παράγοντες/κόσμο/δημοσιογράφους)…
10. Για τον Γιαννίκη το τωρινό ενδιαφέρον της ΑΕΚ είναι δεδομένο, το όνομα του κυκλοφορεί από την αρχή της εβδομάδας στον Οργανισμό. Είναι νέος, φιλόδοξος, εξελίξιμος, με καλές σπουδές και προέλευση, πιστεύει στην δουλειά και είναι έτοιμος να πεθάνει με το πλάνο/όραμά του. Μάλιστα αν κλείσει τώρα στην ΑΕΚ, θα το κάνει με πολύ καλύτερες προοπτικές και σε καλύτερη βάση, σε σχέση με τον περασμένο Μάϊο, όταν ήταν και πάλι υποψήφιος. Τώρα η ΑΕΚ έχει υλικό καλό.
11. Ο Γιαννίκης μπορεί να αποτελεί γούστο του Μελισσανίδη (όπως ήταν σίγουρα και του Σπανού ενώ έκανε γκελ και στον Αλαφούζο) αλλά παραμένει (πολύ ενδιαφερον/πιασάρικο) ρίσκο. Είναι μια προσωπικότητα μη δοκιμασμένη σε μεγάλη ομάδα, σχετικά άπειρος, με σαφή δείγματα δουλειάς και γερμανική νοοτροπία. Βέβαια αν είναι να πάει σε Έλληνα, ο Γιαννίκης είναι πιο συμβατή/λογική επιλογή (αρκεί να ξεκαθαριστεί από την αρχή για τι τον έφερες και τι του έχεις ζητήσει) από τους έμπειρους αλλά δοκιμασμένους/καμένους στην ΑΕΚ Ουζουνιδη και Δώνη. Αλλά κι από κάθε είδους “κασκαντέρ”.
12. Εφόσον το θέμα προπονητή στην ΑΕΚ τραβήξει, σημαίνει πως πάει για ξένο και όχι… οποιονδήποτε που τους προταθεί. Εκεί βέβαια παίζει ο Γιάννης Παπαδημητρίου, που και στην Ξάνθη ήταν υπέρ των ξένων και όχι των Ελλήνων προπονητών και του αρέσει να κάνει σκαουτινγκ(βλέπε Ρεμπρόφ). Βέβαια ένας ξένος προπονητής, καριέρας, με καλό βιογραφικό, θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο, θα πρέπει να προσαρμοστεί και συγχρόνως να αντιληφθεί την “δυναμική” αλλά και την “παθογένεια” του περιβάλλοντος που θα έρθει, να στηριχθεί αλλά και να εληχθεί σε σχέση με την “περιρέουσα ατμόσφαιρα” και φυσικά να βρει χημεία. Δεν είναι εύκολο, μεσούσης της σεζόν…
13. Η αντικατάσταση του Μιλόγεβιτς δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από μια στρατηγική απόφαση. Την οποία θα πάρει ασφαλώς ο Δημήτρης Μελισσανιδης αλλά αυτή την φορά και θα πρέπει να προκύψει μέσα από σαφές ποδοσφαιρικό πλάνο και θα πρέπει να την θωρακίσει, για να προστατέψει και την μέχρι τώρα μεγάλη επένδυση (σε παίκτες) που έγινε.