Ο Χρήστος Σούτος στέκεται στις λεπτομέρειες της αναμέτρησης του Ολυμπιακού στο Οπόρτο και την χαμένη ευκαιρία των Ερυθρόλευκων στην Πορτογαλία για ένα θετικό αποτέλεσμα.

Ο Ολυμπιακός χθες δεν τα κατάφερε. Για να είμαστε ακριβείς έχασε στις λεπτομέρειες ένα παιχνίδι κόντρα σε μια καλύτερη, σε μια ποιοτικότερη ομάδα, κόντρα σε έναν Σύλλογο με βαρύτερη φανέλα από αυτόν. Ο Πέδρο Μαρτίνς και οι παίκτες του απώλεσαν, τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια, μια χρυσή ευκαιρία για να πάρουν αποτέλεσμα σε μια έδρα που έτσι κι αλλιώς δεν είναι και από τις πιο φιλόξενες για τις ελληνικές ομάδες. Η ήττα, λοιπόν, είναι στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι το δεύτερο γκολ των Πορτογάλων, που πιθανόν να αλλάξει τις ισορροπίες του ομίλου στο φινάλε σε ενδεχόμενες ισοβαθμίες. Το καθαρό 2-0 της Πόρτο της δίνει ένα μικρό έστω προβάδισμα στην οικονομία του group. Από την άλλη μην ακούω τρέλες. Κανείς δεν αποκλείστηκε, ούτε και προκρίθηκε από την δεύτερη αγωνιστική. Τα δύο επόμενα παιχνίδια, με την Σίτυ του Γκουαρδιόλα για την ελληνική ομάδα και οι μονομαχίες Πόρτο- Μαρσέιγ, θα κρίνουν πάρα πολλά. Το πως θα μπουν βαθμολογικά οι ομάδες στην τελική ευθεία έχει πολύ μεγάλη σημασία, όσο και αν η ισχυρή Σίτυ του Πεπ θα εμφανιστεί τότε αδιάφορη.

Αρκετά με τα μελλούμενα. Πάμε να δούμε τι είδαμε σήμερα στο χορτάρι του Ντραγκάο. Πριν το παιχνίδι τα δεδομένα ήταν συγκεκριμένα. Οι γηπεδούχοι ήθελαν μόνο την νίκη και δεν σκέφτονταν καθόλου νέα απώλεια βαθμών, οπότε σίγουρα το στρες θα ήταν σε υψηλά επίπεδα. Από την άλλη οι φιλοξενούμενοι με το μαξιλαράκι που τους εξασφάλιζε η νίκη της προηγούμενης αγωνιστικής επί της Μαρσέιγ, έμπαιναν χωρίς άγχος για να πάρουν ότι καλύτερο. Όλα τα παραπάνω πήγαν περίπατο μόλις στο 11′ λεπτό. Εκεί τα απανωτά λάθη του Ολυμπιακού έδωσαν την ευκαιρία στην Πόρτο να πετύχει γκολ και να πετάξει από πάνω της το βάρος. Από εκείνη την στιγμή και για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στο ματς η ελληνική ομάδα είχε την μπάλα στα πόδια της, την κατοχή, χωρίς όμως να μπορέσει να μετουσιώσει τις λίγες, αλλά σημαντικές ευκαιρίες της σε γκολ. Στο δεύτερο ημίχρονο οι ερυθρόλευκοι πήραν ξεκάθαρα τα ηνία του αγώνα, όμως η ισοφάριση πάλι δεν ήρθε. Οι αλλαγές του Μαρτίνς αντί να βοηθήσουν περισσότερο μπέρδεψαν και το δεύτερο τέρμα ήρθε να τελειώσει την αναμέτρηση οριστικά. Η ομάδα του Σέρτζιο Κονσεϊσάο κέρδισε χωρίς να είναι καλύτερη. Το κακό για τον Ολυμπιακό είναι ότι τον νίκησε καθαρά με ένα 2-0 που ίσως να μετρήσει στο τέλος.

Το βράδυ στην εκπομπή οι περισσότεροι ασχολήθηκαν με το ατομικό λάθος του Μπουχαλάκη και τις επιλογές σε αρχικό σχήμα και αλλαγές του Πορτογάλου προπονητή. Βρίσκονται εκεί όντως οι αιτίες της ήττας; Δεν νομίζω. Ο κόουτς με την ομάδα χτυπημένη από τις απουσίες, λόγω του κορονοϊού, αποφάσισε να εγκαταλείψει την κλασική του διάταξη στο κέντρο με τρεις χαφ μπροστά από τα στόπερ, κάτι που έκανε και στο πρώτο ματς των ομίλων με τους Γάλλους, μόνο που αυτή την φορά ένα ατομικό λάθος άλλαξε την ροή της αναμέτρησης. Στο κομμάτι των αλλαγών τώρα ναι μεν δεν βοήθησαν, αλλά τι θα μπορούσε να κάνει; Ότι είχε από επιλογές στον πάγκο δίπλα του για να γυρίσει το χαρτί το έριξε. Με εξαίρεση τον Φορτούνη που προσπάθησε, οι υπόλοιποι δεν μπήκαν ποτέ στον ρυθμό του αγώνα. Εξηγείται αυτό όμως. Ο Βινάγκρε, ο Μπρούμα για παράδειγμα χθες έγραψαν την πρώτη τους ευρωπαϊκή συμμετοχή με τους νταμπλούχους Ελλάδας. Από την άλλη ναι μεν κόστισε το λάθος στο πρώτο τέρμα των Δράκων του Οπόρτο, αλλά κανένα παιχνίδι δεν τελειώνει στο εντέκατο λεπτό.

Συμπέρασμα; Ναι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία. Ναι ο Ολυμπιακός ήταν κατώτερος από άλλες βραδιές του. Ναι θα μπορούσε να φύγει με θετικό αποτέλεσμα από την Πορτογαλία. Ναι του έκανε ζημιά το δεύτερο γκολ. Ε και; Μήπως τελείωσε ο όμιλος και δεν το ξέρω; Μήπως αποκλείστηκε η ελληνική ομάδα; Μήπως δεν μπορεί να πάρει αποτέλεσμα τόσο από την Πόρτο μέσα όσο και από την Μαρσέιγ στην Γαλλία; Ηρεμήσετε λοιπόν και μην βιάζεστε. Η σεζόν είναι έτσι κι αλλιώς περίεργη και διαφορετική από τις προηγούμενες και οι παίκτες του Μαρτίνς είναι ικανοί για μεγάλα πράγματα.