Η νίκη του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ τηρουμένων των αναλογιών είναι σπουδαία και ζωτικής σημασίας. Δεν δίνει τίποτα παραπάνω από δύο βαθμούς σε μια κούρσα που έχει πολύ δρόμο ακόμα λένε πολλοί. Είναι όμως έτσι; Μήπως η νίκη αυτή δίνει στους παίκτες, την διοίκηση και τον προπονητή πολλά περισσότερα από αυτό τελικά; Για να δούμε λίγο πιο ψύχραιμα τα πράγματα.
Νίκησε τον αιώνιο, την διαιτησία και τον κακό του εαυτό
Οι τρεις νίκες που λέμε στον τίτλο. Πρώτα ο Παναθηναϊκός νίκησε σε ένα ντέρμπι εγχώριας διοργάνωσης τον αιώνιο αντίπαλο του. Νίκησε έναν Ολυμπιακό καλύτερο, πιο πλήρη και σε φουλ φόρμα από την αρχή της περιόδου. Νίκησε στο πρώτο ντέρμπι της νέας εποχής μετά την επιστροφή των ερυθρόλευκων στην πρώτη κατηγορία. Δεύτερον νίκησε μια εις βάρος του διαιτησία. Σε πολλά ντέρμπι στο παρελθόν αγαπημένο παιχνίδι των ηττημένων ήταν να μετράμε της βολές. Στο ΣΕΦ ο χαμένος είχε διπλάσιες και βολές από τον νικητή, αλλά μάλλον ήταν απλώς Δευτέρα.
Ο συγκλονιστικός, κατά τα άλλα, Μουσταφά Φαλ που έβαλε στα καλάθια τον Γιώργο Παπαγιάννη έκανε σε δύο δικά του καλάθια ισάριθμα επιθετικά στον σέντερ των πρασίνων, αλλά είπαμε ήταν Δευτέρα. Για να μην πούμε για το φάουλ στο τρίποντο του Νέντοβιτς που δεν είδαν ποτέ οι ρέφερι του ματς. Τρίτον στο πιο σημαντικό, μέχρι το επόμενο, παιχνίδι της σεζόν, ο Παναθηναϊκός έβγαλε πράγματα στο παρκέ που δεν τα είχαμε δει έως τώρα νικώντας και τον κακό του εαυτό. Δημιουργία, καλή άμυνα και ηρεμία για αρχή.
Από πότε απαγορεύεται να παίζεις ζώνη;
Βασική ανάλυση του ματς στέκεται στο “απαράδεκτο” της εφαρμογής της ζώνης από τον Δημήτρη Πρίφτη για μεγάλο χρονικό διάστημα του παιχνιδιού. Ε και; Έχει απαγορευτεί στην Ευρώπη η χρήση της και δεν το ξέρω; Δεν έχει δικαίωμα ένας προπονητής να την εφαρμόσει, αν θεωρεί ότι εξυπηρετεί τα σχέδια του; Δηλαδή για να καταλάβω, αντί να λέμε πως ο Ολυμπιακός δεν βρήκε τρόπο να την διασπάσει, λέμε ότι φταίει ο Παναθηναϊκός που την εφάρμοσε. Απίστευτα πράγματα.
Ο Πρίφτης ξέρει πολύ καλά τις αδυναμίες του ρόστερ του. Γνωρίζει ότι έχει λειψανδρία αξιόπιστων λύσεων και μέσω του τρικ της ζώνης προσπάθησε να κρατήσει την ομάδα του ζωντανή στην διεκδίκηση της νίκης. Κοιτώντας το αποτέλεσμα μάλλον πέτυχε τον στόχο του.
Ο νικητής θα έχει το πρόβλημα…..
Άλλο πάλι τούτο. Μετά από μια μάχη ο ηττημένος έχει κερδίσει και ο νικητής έχει χάσει. Μπερδευτήκατε; Λογικό αφού χάνουν το νόημα οι λέξεις. Η νίκη του Παναθηναϊκού είναι πολύ σημαντική. Πρώτον γιατί έρχεται με το καλημέρα της “νέας εποχής” στο ελληνικό μπάσκετ. Βασιλακόπουλος πια δεν υπάρχει και χωρίς δράκο συνήθως δεν έχει και παραμύθι. Εάν η νέα εποχή εγκαινιάζεται με διαιτησίες όπως στο ΣΕΦ …..καλοδεχούμενη.
Δεύτερον πέρα από το επικοινωνιακό είναι και το αγωνιστικό. Ο Παναθηναϊκός των πολλών προβλημάτων, της χαμηλότερης ποιότητας και του κακού ξεκινήματος της σεζόν πάει στο ΣΕΦ και σπάει το αήττητο μιας ομολογουμένως καλύτερης ομάδας, σε φουλ φόρμα και με διάθεση να αποδείξει ότι επέστρεψε γιατί τώρα έχει την δυνατότητα να παίζει “στα ίσια” τα ντέρμπι.
Η ανάγνωση του αποτελέσματος και η επόμενη μέρα
Καλοί οι πανηγυρισμοί, αλλά η σεζόν δεν τελειώνει ποτέ τον Νοέμβριο, ειδικά στο μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός έκανε μια νίκη που πρέπει να διαβαστεί σωστά. Τι σημαίνει αυτό; Κέρδισε χωρίς ουσιαστική συμμετοχή τεσσάρων ξένων παικτών του. Οι Φέρελ και Φλόιντ εκτός λίστας για την Ελλάδα και οι Έβανς και Πέρι αναφορά στο φύλλο αγώνα. Κέρδισε γιατί, εκτός του Νέντοβιτς, βγήκε μπροστά ένα ακόμα ελληνόπουλο. Ο λόγος για τον Λεωνίδα Κασελάκη.
Τι κάνεις λοιπόν από εδώ και πέρα; Επιστρέφει ο Χουγκάζ, αναβαθμίζεις τον Κασελάκη και διώχνεις την τετράδα που είπαμε. Στην θέση τους παίρνεις με βάση τις όποιες οικονομικές σου δυνατότητες, έναν κανονικό άσο και έναν αθλητικό ψηλό. Πορεύεσαι με γνώμονα ότι η Euroleague είναι μόνο για την απόκτηση εμπειριών και δεσίματος και ασχολείσαι μόνο με τους εν Ελλάδι στόχους.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη νομίζω πως κατάλαβε ότι πίσω από τον Φαλ υπάρχει το χάος. Χωρίς δεύτερη αξιόπιστη λύση θα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα. Το πιο σημαντικό πάντως αφορά στον κόουτς Μπαρτζώκα. Πρέπει να βρει τον τρόπο να διαχειρίζεται να συναισθήματα του όταν παίζει κόντρα στους πράσινους, αλλιώς θα είναι τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο ατού των αντιπάλων.
Κομβικό το ματς πριν τα Χριστούγεννα στην Euroleague
Γνωρίζω ότι πολλοί θα γελάσουν. Και όμως. Σε λίγες εβδομάδες, περίπου έναν μήνα, οι δύο τους θα τα πουν στο Ο.Α.Κ.Α αυτή την φορά για την Euroleague. Πάλι σε ματς που δεν κρίνει τίποτα. Παιχνίδι πρώτου γύρου δεν απέκλεισε ποτέ κανέναν θα μου πείτε. Σωστά. Από την άλλη και οι δύο ομάδες ξέρουν πως η νίκη είναι πολύ σημαντική.
Νικά ο Ολυμπιακός; Αποκαθίσταται η τάξη με την διαφορά κλάσης που έχουν τα υπάρχοντα ρόστερ. Νίκα ο Παναθηναϊκός; Κάνει ένα 2-0 στο ξεκίνημα μιας σεζόν που όλοι θεωρούν ότι οι ερυθρόλευκοι τον “έχουν” εύκολα. Εάν κάποιος θεωρεί ότι σε δεύτερη ήττα του Ολυμπιακού από τον φετινό Παναθηναϊκό θα είναι όλα χαλαρά για τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τους παίκτες να μου το πει. Κυκλώστε λοιπόν την ημερομηνία του παιχνιδιού, όπως είναι σίγουρο έχουν ήδη κάνει στα δύο στρατόπεδα και θα με θυμηθείτε.