Ο Θοδωρής Ζαγοράκης αναλαμβάνει την ΕΠΟ έχοντας στη φαρέτρα του τέσσερα ισχυρά πλεονεκτήματα. Γράφει ο Ηλίας Ματθαίος.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ

Μπήκαμε άρδην στην εποχή που επιτάσουν οι δύσκολοι καιροί.

Σε μια «κυβέρνηση» τρόπον τινά κοινής αποδοχής.

Στην εποχή δηλαδή του Θοδωρή του εμβληματικού αρχηγού.

Θα είμαι λακωνικός, όχι λόγω καταγωγής, αλλά κυρίως λόγω κορεσμού από λόγια και ιδέες στα 25 και πλέον χρόνια που βρίσκομαι στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ο Θοδωρής στον οποίο εύχομαι ολόψιχα και ειλικρινά να έχει την μεγαλύτερη επιτυχία αναλαμβάνει έχοντας στη φαρέτρα του ισχυρά πλεονεκτήματα.

1ον: Είναι «κυβερνήτης» όχι απλά κοινής αλλά ολικής αποδοχής.

2ον: Είναι ιδιαίτερα οξυδερκής. Η μεγάλη του καριέρα ως ποδοσφαιριστής οφείλεται εκτός των τεχνικών και φυσικών προσόντων και στην άριστη διαχείριση συμπαικτών, αντιπάλων, διαιτητών, προπονητών, αποδυτηρίων, χαρακτήρων εντός και εκτός αθλητικών χώρων.

3ον: Έχει, δηλαδή το απαραίτητο πτυχίο. Για αυτό το θώκο, που κρίνεται πιο επαρκές από εκείνα τύπου Χάρβαρντ ή έστω νομικών σχολών…

Όχι ότι οι προκάτοχοί του ήταν συλλήβδην αποτυχημένοι (επί Γκαγκάτση επιτεύχθηκε η μεγαλύτερη έκπληξη από συστάσεως παγκοσμίου ποδοσφαίρου} αλλά και ο Σοφοκλής Πιλάβιος προσπάθησε να αλλάξει πολλά από τα κακώς κείμενα.

4ον: Το σημαντικότερο. Δεν θα αντιμετωπίσει καχυποψία από καμία πλευρά επίσημη ή ανεπίσημη.

Βεβαίως γνωρίζει ότι τα γραφεία στο Πάρκο Γουδί δεν είναι ευρωκοινοβούλιο, όπου προαποφασίζουν άλλοι και εμείς απλά καταθέτουμε προτάσεις – απόψεις.

Εδώ καλείται να αποφασίσει άμεσα και ριζοσπαστικά. Με ένα όμως σοβαρό ντεζαβαντάζ που πηγάζει από τα τέσσερα μεγάλα πλεονεκτήματα.

Δεν έχει άλλοθι αποτυχίας.

Βεβαίως δεν είναι δα και κανένας πρωτάρης…

Αναμένω όπως και όλοι μας με μεγάλη αγωνία τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, τα οποία θα είναι και ενδεικτικά της περαιτέρω πορείας.