Ο Παναθηναϊκός πάλεψε απόψε στο Φάληρο, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε να φύγει με κάποιο κέρδος από το ντέρμπι. Για να είμαστε ακριβείς δεν μπόρεσε να φύγει με κάποιο βαθμολογικό όφελος από το παιχνίδι, γιατί από πλευράς εικόνας δεν μπορεί ναισχυριστεί κάνεις το ίδιο. Η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι προσπάθησε πολύ κόντρα σε έναν ανώτερο ποιοτικά αντίπαλο, έβγαλε ενέργεια και ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά αν δεν έμενε με δέκα παίκτες και ο Διούδης δεν ηταν σε τόσο μέτρια βραδιά. Με τα αν όμως δεν γίνεται δουλειά. Η ιστορία έγραψε ήττα με 3-1, έγραψε ένα ακόμα πρωτάθλημα για τον αιώνιο αντίπαλο και μια ακόμα σεζόν στην μετριότητα για το τριφυλλι.
Πάμε να δούμε τώρα τα δεδομένα του αγώνα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ο γηπεδούχος Ολυμπιακός γνώριζε πως με νίκη θα έπαιρνε από σήμερα τον τίτλο. Τι καλύτερο για τους Πειραιώτες να το πετύχουν αυτό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Οι φιλοξενούμενοι πράσινοι από την άλλη ήξεραν πως μετά την νίκη της ΑΕΚ στην Θεσσαλονίκη τα πράγματα έγιναν πάλι δύσκολα γι’αυτούς βαθμολογικά. Το ματς ξεκίνησε με την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς να πιέζει και να βάζει δύσκολα στους παίκτες του Μπόλονι. Το τρικ του Ρουμάνου κόουτς να βάλει τον Βέλεθ σε διπλό ρόλο, εξαρι στην επίθεση και τρίτο στόπερ στην άμυνα, ώρα με την ώρα βοήθησε τους πράσινους να κλείσουν τους διαδρόμους και να χτυπήσουν στην αντεπίθεση.
Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό το γκολ του Μακεντα βρήκε απάντηση λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου από τον Χασάν που έστειλε ισόπαλες τις ομάδες στα αποδυτήρια. Στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του τριφυλλιού ισορροπήσαν το παιχνίδι και μέχρι την αποβολή του Πούγγουρα δεν απειλήθηκαν ιδιαίτερα. Το τελικό 3-1 φαίνεται να αδικεί την προσπάθεια του τριφυλλιού, αναδεικνύει όμως και την διαφορά ποιότητας που έχει να καλύψει αν θέλει να επιστρεψει εκεί που ιστορικά ανήκει, στην διεκδίκηση των τίτλων δηλαδή.
Για το ότι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να αλλάξει επίπεδο το κρατάμε για μετά το πέρας της διαδικασίας των play-off. Μέχρι τότε προέχει να εξασφαλίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι. Αυτή την στιγμή και με επτά αγωνιστικές να μένουν για το τέλος, οι πράσινοι έχουν 49 βαθμούς έναντι 51 των δύο Δικεφαλων και 54 του Άρη. Καλούνται επομένως να κάνουν διαρκώς υπερβάσεις για να πετύχουν τον στόχο τους. Πρέπει να πάρουν όλα τα ματς στην Λεωφόρο και να ελπίζουν σε εκατέρωθεν απώλειες στα μεταξύ ματς των υπολοίπων. Δεν είναι απίθανο, αλλά με τα έως τώρα δεδομένα μόνο απλό δεν το λες.
Κλείνω με τον Ολυμπιακό. Απόλυτα δίκαιος πρωταθλητής φέτος, με διαφορά η καλύτερη ομάδα και η πιο δουλεμένη, έδειξε ότι είναι το αφεντικό της κούρσας για τον τίτλο από το ξεκίνημα έως το τέλος. Στόχος του τώρα το νταμπλ για να κάνει και ο Μαρτίνς το δικό του ρεκόρ. Η φετινή πορεία των ερυθρολεύκων, για την ακρίβεια και η φετινή, δείχνει τον δρόμο σε όλους. Ακολουθείς την ποδοσφαιρική λογική, ανταμείβεσαι. Επενδύεις σταθερά στην εξέλιξη σου, ανταμείβεσαι. Όλα τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση και δικαιολογίες