Αν υπάρχει μια ομάδα που αυτή τη στιγμή προσφέρεται για σενάρια και εικασίες είναι ο Ολυμπιακός. Άλλωστε από τον Χειμώνα όλοι περίμεναν ένα ζουμ της κάμερας, μια γκριμάτσα του Σπανούλη, για να ενεργοποιήσουν τα σενάρια περί κακής σχέσης με τον Μπαρτζώκα. Υπήρχε… γόνιμο έδαφος κι ήταν κάτι που κέντριζε ακόμα και τους πλέον αδιάφορους.
Ας δούμε ψύχραιμα τα πράγματα. Έκανε κάτι κακό, στη διάρκεια της περιόδου, ο Βασίλης Σπανούλης; Ναι, δεν πήγε σε ένα «ζντο», ίσως και να έφυγε εκνευρισμένος από τη μη χρησιμοποίησή του, ενδεχομένως να μπήκε στο αυτοκίνητό του και να έριξε τίποτα μπινελίκια, αλλά για σιγά ρε παλικάρια…
Πώς έκανε τόσο μεγάλη καριέρα, αποδεχόμενος ότι μπορεί να είναι στον πάγκο, σκεπτόμενος ότι υπάρχει άλλος καλύτερος από μένα, για να δώσω την μπάλα, βλέποντας τον πιο ψηλό σέντερ απέναντί του, ή τον πιο γρήγορο και καλό αμυντικό και βάζοντάς το στα πόδια; Αυτός ο υπέρμετρος αθλητικός εγωισμός τον έφερε εδώ.
Μπορείτε να αναλώσετε όλη τη μέρα (η εστίαση είναι κλειστή, μπαρ δεν λειτουργούν, πού θα πάτε;) αναλύοντας τις γκριμάτσες, αλλά επί της ουσίας πότε ο Σπανούλης δεν ήταν… εκεί; Πότε έπαιξε για πάρτη του, πότε εκβίασε σουτ, πότε ξεπέρασε τα όρια; Η απάντηση είναι μία: ΠΟΤΕ! Ανέκαθεν έβαζε την ομάδα πάνω από τον εαυτό του, γι’ αυτό και είναι αυτός που είναι, γι’ αυτό και χθες αντί για πόντους μοίραζε ασίστ. Λάθος: Και χθες, όπως κάνει σε κάθε ευκαιρία.
Πάμε στον Μπαρτζώκα. Είπε κάτι λάθος; Μακάρι (λέξη που τεχνηέντως πολλοί αγνόησαν) είπε να παίξει μπροστά σε κόσμο ο Σπανούλης, για να αποθεωθεί όπως του αξίζει, αλλά αν συνεχίσει το κακό (πανδημία), τι θα κάνει; Απολύτως λογικά αυτά που είπε. Αν έλεγε ότι ο Σπανούλης είναι το «Α» και το «Ω» του Ολυμπιακού, θα έβγαιναν κάποιοι να υποστηρίξουν ότι γλύφει, ότι υποχρεώθηκε, ότι δεν τολμά να πάει απέναντι στον αρχηγό της ομάδας. Λες κι είναι υποχρέωσή του να τα σπάσει με τον Σπανούλη.
Επί της ουσίας, πέρα από τα όποια (δικαιολογημένα) προπονητικά λάθη έχει κάνει, πέρα από το αν θα μπορούσε, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, να είχε δώσει λιγότερο ή περισσότερο χρόνο σε κάποια ματς, είδατε να μην τον σέβεται; Είδατε να τον αγνοεί επιδεικτικά; Ακόμα και χθες βασικός ξεκίνησε ο Σπανούλης, που με τη συμπεριφορά του έδειξε ότι και σέβεται την ομάδα, και σέβεται τον προπονητή του, και -κυρίως- σέβεται τον εαυτό του.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά: Ο Σπανούλης θα αποφασίσει αν θέλει να συνεχίσει, κάτι που εικάζω ότι θα είναι στα «θέλω του». Από εκεί και πέρα είναι πρόδηλο ότι δεν θα αποτελεί αιχμή του δόρατος, αλλά έναν παίκτη που μπορεί να βοηθήσει σε κρίσιμα σημεία, με την εμπειρία και την ηρεμία του, με το καθαρό του μυαλό. Θα κάνει αυτό που με συνέπεια έκανε εδώ και χρόνια, να φτιάξει τα αποδυτήρια, να μεταδώσει στους νεότερους τρόπο σκέψης και λειτουργίας.
Το σημαντικότερο είναι πως με την επιστροφή του κόσμου, θα τελειώσει έτσι όπως του αξίζει, κυνηγώντας παράλληλα και το ρεκόρ του Νίκου Γκάλη. Από τη στιγμή, που θα συμφωνήσει σε αυτόν τον τρόπο χρησιμοποίησής του θαρρώ ότι θα είναι υπερπολύτιμος, γιατί πόσες ομάδες έχουν στο βάθος του πάγκου τους, έτοιμο ανά πάσα στιγμή, παίκτη σαν τον Σπανούλη; Αν πάλι θεωρεί ότι είναι πρώτο βιολί (κάτι που δεν έδειξε με τη συμπεριφορά του) κι υπάρχει λογική διάσταση απόψεων με τον προπονητή και τη διοίκηση, θα σταματήσει.
Προσωπικά πιστεύω ότι μια χαρά θα συνεχίσει και μια χαρά θα προσφέρει. Αφήστε που αν ο Ολυμπιακός αγωνίζεται και στο ελληνικό πρωτάθλημα της Α1, θα έχει και σημαντικότερο ρόλο, από αυτόν που προαναφέραμε. Όπως και να ‘χει, μόνο… πρόβλημα δεν είναι η περίπτωση του Σπανούλη και δευτερευόντως του Πρίντεζη. Ο Ολυμπιακός, ως οργανισμός, γνωρίζει πώς πρέπει να συμπεριφερθεί απέναντι στους δύο «θρύλους» κι εκείνοι πώς να βάλουν την ομάδα πάνω από τον εαυτό τους. Τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση.