Ο Ολυμπιακός μπορεί να γνώρισε πικρή ήττα ωστόσο πρέπει να βρει το φως που θα συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία. Αρχικά για να καταλήγουμε σε ένα ένα τα ζητήματα, η σεζόν και στην Ευρώπη είναι επιτυχημένη. Ομάδα με μπάτζετ κάτω από 10 εκατομμύρια € έφτασε ένα σουτ από τον τελικό. Είναι επιτυχία! Δεν ονομάζεται αλλιώς αυτό…
Δεύτερον. Μια ομάδα για να νικήσει θέλει δυο σκέλη. Καλό αμυντικό φίλτρο και καλές αποφάσεις στην επίθεση. Δυστυχώς στο Βελιγράδι και μπροστά στα μάτια χιλιάδων υποστηρικτών του, ο Ολυμπιακός δεν είχε καλές αποφάσεις επιθετικά. Σε γενικές γραμμές η άμυνα στο δεύτερο ημίχρονο λειτούργησε. Ξεκίνησε πιο χαλαρά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά για ενάμιση δεκάλεπτο λειτούργησε η άμυνα.
Η Εφές έμεινε στους 77 πόντους, ενώ με τη φόρα που είχαν πάρει οι μεγάλοι αστέρες της θα μπορούσε να «γράψει» πολλά… Κι όμως! Αυτή η ομάδα που έμοιαζε καλαθομηχανή εγκλωβίστηκε στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα. Όχι μόνο έχασε το momentum, αλλά σημείωσε μόλις 11 πόντους στο 4ο δεκάλεπτο. Η ζημιά είχε γίνει από πριν.
Ο Ολυμπιακός αν και βρέθηκε πίσω με διψήφιες διαφορές προσάρμοσε την άμυνά του και το γύρισε. Εκεί όμως έρχεται και το άλλο σκέλος. Πολύ κακές αποφάσεις επιθετικά σε σημείο που η μπάλα «καίει». Ουσιαστικά μέσα από τα κακά σουτ «χαρίστηκαν» κατοχές στην Εφές. Ούτε ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν εκείνος που ξέρουμε, επιθετικά ούτε κι ο Σλούκας ήταν εκείνος που ξέρουμε. Ούτε ο Ντόρσεϊ πήρε σε πολλές περιπτώσεις τις ενδεδειγμένες προσπάθειες.
Να χτίσει πάνω στην επιτυχία ο Ολυμπιακός
Το κενό διάστημα έφαγε τον Ολυμπιακό. Η όχι καθαρή κρίση στην επίθεση. Πάρα πολλές προσπάθειες σπαταλήθηκαν. Τρακ; Άγχος; Προσμονή; Πολλά μπορεί να είναι μαζεμένα, ωστόσο πρέπει να πούμε ότι αυτή η ομάδα αξίζει μόνο χειροκρότημα.
Μην ξεχνάμε. Ο στόχος που είχε θέσει ο Ολυμπιακός επιτεύχθηκε φέτος. Πήγε στα πλέι οφ και μάλιστα με πλεονέκτημα και μάλιστα στο Final 4. Εκεί πάνω πρέπει να χτίσει το επιτελείο του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Αυτή η ομάδα θέλει 3-4 κινήσεις και έχει τις προδιαγραφές να γίνει η κορυφαία της Ευρωλίγκας την επόμενη σεζόν. Μπορεί αυτή η ήττα να δώσει μαθήματα. Ότι όσο καλά και να παίζεις πίσω, πρέπει να βάζεις και μπροστά. Πάντα το 3 θα είναι μεγαλύτερος αριθμός από το 2 δε γίνεται αλλιώς.
Υ.Γ.1: Ακούω με ενδιαφέρον τα παράπονα για τη διαχείριση του κόουτς. Ωστόσο, όσο κι αν ψάχνω λόγους δε μπορώ να καταλάβω γιατί ενώ παίζει καλά ο Χασάν να βγει έξω μόνο και μόνο επειδή αποβλήθηκε ο Ντάνστον. Δεν είναι απόλυτο αυτό, γιατί ο Αμερικανός έδωσε καλές άμυνες και λύσεις κοντά στο καλάθι. Όσο για τα αχρείαστα πολλά λεπτά που πήρε ο Βεζένκοφ δεν μπορώ να τα καταλάβω. Το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι ότι έδινε μέγεθος στην άμυνα.
Υ.Γ.2: Συγχαρητήρια σε όσους ταξίδεψαν στο Βελιγράδι με ΚΆΘΕ ΤΡΌΠΟ! Δείχνουν τι θα πει συναίσθημα για την ομάδα και η στάση τους είναι για χειροκρότημα…