Αν όταν είναι κακός και χάνει, παραμένει ανταγωνιστικός, τότε κάτι καλό συμβαίνει. Στην Αγία Πετρούπολη ηττήθηκε ως ομάδα της πρώτης οκτάδας. Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης

Βλέπεις το παιχνίδι, έχοντας συνηθίσει έναν Ολυμπιακό, που ξεκινά από το πίσω μέρος του γηπέδου. Με εξαίρεση το τρίτο δεκάλεπτο ήταν κακός. Επιθετικά επίσης δεν ήταν καλός. Μελετάς τα στατιστικά και λες «ήταν κακός». Κι όμως, δεν έχασε με κάτω τα χέρια, δεν παραδόθηκε στη Ζενίτ. Ενδεχομένως ο τρόπος που χάνει πείθει ότι ο Ολυμπιακός είναι ομάδα οκτάδας κι αυτό κρατάμε εντέλει.

Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος ύστερα από ήττα. Κι υπάρχουν λόγοι, για να έρθει ένα αποτέλεσμα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε λόγο για πολλά χαμένα ελεύθερα σουτ. Είναι κι αυτό μια αλήθεια, αλλά όχι η μοναδική.

Το μεγαλύτερο των προβλημάτων ήταν ότι οι «ερυθρόλευκοι» πήγαν αβίαστα στο πέντε εναντίον πέντε. Ο πάλαι ποτέ λάτρης του παιχνιδιού «ελευθέρας βοσκής», Τσάβι Πασκουάλ, έχει αλλάξει. Πλέον νιώθει καλά στο σετ παιχνίδι κι ο Ολυμπιακός τον άφησε να πάει στο δικό του μοτίβο. Το πλήρωσε…

Όπως πλήρωσε το… καλό του διάστημα. Στο τρίτο δεκάλεπτο, το πιο λειτουργικό σχήμα «έσκασε». Μοιραία, παίζοντας για 10 λεπτά με την ίδια πεντάδα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είχε κομβικούς παίκτες, στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ξοδεύτηκε πολλή ενέργεια, για να κρατηθεί «ζωντανός» ο Ολυμπιακός και μετά δεν υπήρχαν ανάσες και λύσεις.

«Χτύπησαν» τον Σλούκα

Ίσως υπεραναλύουμε τα πράγματα, αλλά είπαμε: Ο Ολυμπιακός δείχνει ότι είναι ομάδα οκτάδας κι οι λεπτομέρειες παίζουν ρόλο. Για παράδειγμα, ο Πασκουάλ «χτύπησε» στην άμυνα τον Σλούκα. Όταν οι «κόκκινοι» πέρασαν μπροστά στο σκορ, έπαιξε παιχνίδι απομόνωσης. Άνοιξε το γήπεδο κι άφησε τον Μπαρόν στο «ένας εναντίον ενός».
Εκεί ο Μπαρτζώκας έπρεπε να προτιμήσει τον ΜακΚίσικ, που είχε ανάσες, που είναι γρήγορος και πιεστικός. Δεν το έκανε κι οι Ρώσοι έχτισαν σερί. Μετά ήταν υποχρεωμένος να κυνηγά…

Στην Αγία Πετρούπολη το ποτήρι γέμισε ακριβώς στη μέση. Καθένας το βλέπει μισοάδειο ή μισογεμάτο. Για παράδειγμα μπορείς να ασχοληθείς με το ντεφορμάρισμα του Βεζένκοφ. Ναι, δεν του πάνε τα σουτ, αλλά παλεύει στην άμυνα. Είναι πιο πειστικός από ποτέ. Μπορείς να δεις την άνεση να πετύχει καλάθι ο Μάρτιν. Στην άμυνα τα έτρωγε πιο εύκολα κι αποσύρθηκε.

Μπορείς να σταθείς στη σπουδαία εμφάνιση του Φαλ. Ή στο ότι ο Ζαν-Σαρλ ήθελε, αλλά δεν μπορούσε. Πάλεψε, αλλά νικήθηκε. Στο ότι δεν «πήγαν» σημαντικοί παίκτες, ή στο ότι ο Ουόκαπ βρίσκει και σκοράρισμα. Στο ότι χάθηκαν πολλά αμυντικά ριμπάουντ, σε «κακή» στιγμή. Ή στο ότι οι «ερυθρόλευκοι» πάλευαν για κάθε ριμπάουντ, κάθε κατοχή.

Στο τέλος της ημέρας ο Ολυμπιακός νικήθηκε. Το έπραξε ως ομάδα οκτάδας κι αυτό κρατάμε…