Τι να πεις για το παιχνίδι; Τι κριτική να κάνεις και για ποιους; Τι να ψάξεις ως αιτία για το ναυάγιο που δεν έχει ειπωθεί ή αναλυθεί στις προηγούμενες πέντε ήττες του Ολυμπιακού; Τίποτα δεν μπορείς να πεις ή να γράψεις αυτή είναι η αλήθεια. Οι ερυθρόλευκοι εδώ και έξι, με την αποψινή, αγωνιστικές χάνουν με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους. Σταθερά, όμως, σε όλα αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα αποτελούν η μέτρια έως κακή παρουσία των ψηλών και η δυσκολία στην δημιουργία σε σετ παιχνίδι. Σίγουρα το γεγονός ότι για ένα ακόμα ματς ο Μπαρτζώκας στερήθηκε ορισμένων λύσεων παίζει κάποιο ρόλο, αλλά δεν μπορεί να συνιστά δικαιολογία για την κάκιστη εμφάνιση. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά αποκλείεται και αυτό είναι αποτυχία με βάση τόσο τις εξαγγελίες της διοίκησης, όσο και την οικονομική υπέρβαση που θεωρητικά έγινε το περασμένο καλοκαίρι. Ας δούμε λίγο τα δεδομένα

Οι ερυθρόλευκοι στήθηκαν με σκοπό να μπουν το λιγότερο στα play-off. Το γεγονός ότι δεν τα καταφέρνουν δημιουργεί αρκετά ζητήματα. Πρώτον τους στερεί την δυνατότητα επίσημων υποχρεώσεων από τις αρχές κιόλας του Απριλίου. Μιλάμε, δηλαδή, για τουλάχιστον ένα πεντάμηνο χωρίς αγωνιστική δράση για τους παίκτες. Δεύτερον βάζει το μικρόβιο της αμφισβήτησης στον κόσμο. Όλοι πια βρίσκονται υπό πίεση, όλοι βρίσκονται πια υπό κρίση και σε τέτοιες συνθήκες πολλές φορές γίνονται και λάθη. Για να το αποφύγει αυτό ο οργανισμός Ολυμπιακός πρέπει να βρει κίνητρο για τα επόμενα ματς, γιατί δεν είναι μακριά, έτσι όπως δείχνει η εικόνα, η απογοήτευση να κυριαρχήσει και να κλείσει η σεζόν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Τρίτον η οικονομική υπέρβαση αφορούσε ουσιαστικά μόνο έναν παίκτη. Όλες οι άλλες προσθήκες ήταν στοιχήματα και όχι παίκτες από το πάνω ράφι. Για να τα λέμε όπως είναι τα πράγματα, για να θέσεις μεγάλους στόχους πρέπει να ματώσεις. Για το τέλος άφησα την περίφημη επανάσταση του «…Μέχρι τέλους…». Ο Ολυμπιακός θα πληρώνει την επιλογή του αυτή και το κόστος θα είναι μεγάλο. Ας το έχουν υπόψη τους οι φίλαθλοι αυτό πριν ασκήσουν την οποιαδήποτε κριτική.