Γράφει ο Τάσος Ζαφειράκης
Το ποδόσφαιρο χωρίς καμιά αμφιβολία προσφέρει τεράστιες συγκινήσεις και ομορφαίνει την καθημερινότητα μας.
Κάποιες φορές όμως μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, και σε αυτή την περίπτωση μόνο το ίδιο το άθλημα δεν μπορεί να ευθύνεται.
Βλέπουμε σε ορισμένα παιχνίδια πόσα χρώματα απλώνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο ένας ποιοτικός ποδοσφαιριστής και πόσο ομορφαίνει ποδοσφαιρικά τα μάτια μας!
Και παράλληλα με πόσο απλότητα μπορεί να καθαρίσει ένα παιχνίδι και να πάρει το «τρίποντο», βοηθώντας βαθμολογικά την ομάδα του. Πολλοί προπονητές σήμερα- μην πούμε οι περισσότεροι -αναζητούν ποδοσφαιριστές να παίζουν με φιλότιμο, να καταπίνουν χιλιόμετρα και να βοηθούν κυρίως ανασταλτικά την ομάδα τους.
Ωστόσο μονάχη της αυτή η κατηγορία ποδοσφαιριστών ποτέ δεν κατάφερε να μαζέψει κόσμο στα γήπεδα, να χαρίσει θέαμα και να ανεβάσει ποιοτικά και εμπορικά το επίπεδο μια ομάδας. Ακόμη κι αν η μια νίκη διαδέχεται την άλλη, θα υπάρχει στο τέλος ένα έλλειμμα κάνοντας ταμείο!
Όλα αυτά βέβαια για τους φίλους του αθλήματος. Επειδή όμως βρισκόμαστε σε εποχές μεγάλης εμπορικής απαίτησης -τουλάχιστον στις μεγάλες κατηγορίες και σε επίπεδο Τσάμπιονς Λίγκ –αυτό που επικρατεί πρωτίστως στους ιθύνοντες είναι η νίκη με 1-0 και μετά βλέπουμε…
Αυτό είχε σας αποτέλεσμα διαχρονικά, στο δικό μας κυρίως πρωτάθλημα, να λείπει ο κόσμος από τα γήπεδα και να αδιαφορεί για αυτό το προϊόν που χρόνο με το χρόνο του προσφέρουν.
Και αυτό διότι λείπουν αυτοί οι χαρισματικοί παίχτες από την ενδεκάδα που μπορούν να …μιλήσουν στην μπάλα και να την στέλνουν εκεί που ακριβώς επιθυμούν . Αυτοί που έχουν την δυνατότητα πρώτα να βλέπουν γήπεδο και μετά να εκτελούν, και όχι να τους πιάνει σύγκρυο όταν φτάνει η μπάλα στα ποδιά και βιάζονται να την ξεφορτωθούν!
Στους δυο τελευταίους αγώνες της εθνικής μας ομάδας( φιλικό με Κύπρο και επίσημο με Μολδαβία) δεν χρειάστηκε και πολύ να μας το υπενθυμίσει αυτό ο Κώστας Φορτούνης. Ιδιαίτερα μέσα στο Κισινάου κόντρα στους Μολδαβούς. Είδαμε πόσο απλή είναι η μπάλα και πως εύκολα έρχονται τα αποτελέσματα όταν ο εκάστοτε προπονητής αφήνει στην άκρη εγωισμούς, εμμονές ή παρεμβάσεις τρίτων και κρίνει τον κάθε ποδοσφαιριστή με αυτό που διαθέτει.
Και ο Κώστας Φορτούνης διαθέτει τέτοια χαρίσματα που είναι πολυτέλεια για την Εθνική ομάδα να μην βρίσκεται στην βασική ενδεκάδα, και τολμώ να πω ακόμη και για τον Ολυμπιακό όταν αγκομαχά απέναντι σε κλειστές άμυνες.
Σήμερα απέναντι στην Σλοβενία είμαι σίγουρος ότι για ακόμη μια φορά θα μας το αποδείξει, αρκεί βεβαίως να βρίσκεται μέσα στο χορτάρι.
Για την εθνική λοιπόν είναι ο μαέστρος, και καλοδουλεμένη ορχήστρα χωρίς μαέστρο δεν υπάρχει!