Ο Ολυμπιακός πληρώνει ότι ο Μιτσελ δεν κατάφερε ακόμα να βρει λύσεις στην άμυνα. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης
Μία ομάδα που βρίσκεται σε αναζήτηση αγωνιστικής ταυτότητας ξεκινάει την προσπάθεια της από την ανασταλτικό λειτουργία, από την άμυνα. Πρόκειται για βασικό νόμο του ποδοσφαίρου που στον Ολυμπιακό αγνοήθηκε. Ο Παναθηναϊκός είναι πρώτος και αήττητος στο πρωτάθλημα όχι γιατί βγάζει φωτιές η επίθεση του αλλά γιατί είναι απροσπελαστη η άμυνα του. Σε οχτώ παιχνίδια έχει δεχτεί μόλις δύο γκολ. Οσα έφαγε ο Ολυμπιακός από τον ΠΑΟΚ. Σε τέσσερις τελικές δύο γκολ και νέα ήττα.
Ο Ολυμπιακός έκανε μία σειρά από προσφορες στον ΠΑΟΚ και αυτός δεν τις αρνήθηκε. Έτσι γίνεται στο ποδόσφαιρο τις περισσότερες φορές. Οι προσφορές γίνονται αποδεκτές. Προσφορά πρώτη η αναπηρία του Ολυμπιακού στην αριστερή πλευρά. Για λόγους που ο Μιτσελ ξέρει χρησιμοποίησε τον Αγκιμπού Καμαρά σε ρόλο αριστερού χαφ-εξτρέμ! Το αποτέλεσμα ήταν ο Ολυμπιακός να εξαφανιστεί από το γήπεδο στην πλευρά αυτή. Προσφορά δεύτερη η κεφαλιά του Παπασταθόπουλου που αντί να στείλει την μπάλα κόρνερ την έστειλε στο βάθος της εστίας Τζολάκη. Συμβαίνουν και αυτά στο ποδόσφαιρο… Προσφορά τρίτη το αλαλούμ στην επίθεση του Ολυμπιακού. Μετά το γκολ Νάρεϊ είδαμε ομάδα με τρεις σέντερ φορ στο γήπεδο! Ομάδα κομμένη στη μέση που ήταν βούτυρο στο ψωμί του ΠΑΟΚ ο οποιος κατάφερε να βγάλει το ημίωρο χωρίς να δεχτεί ουσιαστική πίεση.
Κοντολογίς δύο λάθος επιλογές του Μίτσελ και μία κεφαλιά του Σωκράτη έδωσαν στον ΠΑΟΚ την ευκαιρία να φύγει νικητής από το Φάληρο. Οι παίκτες του Λουτσέσκου έκαναν τα απολύτως απαραίτητα και είχαν με το μέρος του την τύχη η οποία φέτος ε ει γυρίσει ολοκληρωτικά την πλάτη στους ερυθρόλευκους. Αυτοί από την πλευρά τους, με βάση τις ευκαιρίες που έχασαν θα μπορούσαν άνετα να έχουν πάρει το το ματς. Υπάρχει όμως και μία αχίλλειος πτέρνα στον Ολυμπιακό που τον προδίδει σχεδόν σε κάθε παιχνίδι πρόκειται για την άμυνα του και σου δίνει την εντύπωση ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί ακόμα και στα αυτονόητα. Στο δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ ο Λυρατζης παίρνει μόνος του την μπάλα και χορεύει την άμυνα ενώ ο Ναρει βρίσκεται ολομόναχος στην καρδιά της μεγάλης περιοχής! Αντιδράσεις απαράδεκτες όπως απαράδεκτη ήταν και η αντίδραση στη φάση με τον Μπα που ο διαιτητής πήρε πίσω την αρχική του απόφαση για πέναλτι.
Οι φάσεις αυτές μαρτυρούν ότι πέρα από το θέμα της συνολικής ανασταλτικής λειτουργίας υπάρχει και θέμα προσώπων στη στελέχωση της ερυθρόλευκης άμυνας. Κανόνας στο ποδόσφαιρο: Οταν μία ομάδα αδυνατεί για αντικειμενικοι λόγους (σαράντα παίκτες) να αποκτήσει συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού επιθετικά φροντίζει τουλάχιστον να είναι συμπαγής αμυντικά. Στον Ολυμπιακό μέχρι στιγμής δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Και είναι παραδοξο όταν έχεις παίκτες όπως ο Χάμες Ροντρίγκες, ο Μαρσέλο, ο Βαλμπουενά και ο Ινμπεόμ Χουανγκ να είσαι πίσω δεκα βαθμούς. Τι να λες δηλαδή; Ότι από δω και πέρα ναι μεν έχεις μείνει μακριά από τη διεκδίκηση του τίτλου αλλά θα φτιάξεις ομάδα για τα επόμενα χρόνια; Με τέτοιους παίκτες, τέτοια κουβέντα δεν λέγεται.
Πολλοι λένε ότι το πρόβλημα έχει να κάνει με τους σαράντα παίκτες που έρχονται κάθε μέρα για προπόνηση στου Ρέντη. Πως να δουλέψει λένε ο προπονητής με τόσους παίκτες. Είναι πρόβλημα αλλά αυτό δεν μπορεί να να εμποδίσει τον προπονητή να καταλήξει σε σχηματισμό και φιλοσοφία στο πλαίσιο της οποίας θα κινείται κάθε παίκτης που θα μπει να παίξει. Ο Μιτσελ δεν έχει καταλήξει ούτε σε σχήμα ούτε σε πρόσωπα. Κυρίως δεν έχει βρει έναν τρόπο να κάνει την άμυνα του αξιόπιστη. Αυτό πλήρωσε η ομάδα του με τον ΠΑΟΚ κι αυτό θα συνεχίσει να πληρώνει μέχρι να βρεθεί λύση. Η άμυνα του τον πληγώνει