Τι κοινό μπορεί, να έχει η 8η Αυγούστου του 2021 με την 6η Αυγούστου 2018; μονολεκτικά θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με μια λέξη την ελπίδα.

Η λέξη ελπίδα έχει την έννοια της υπερβάσεως και η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι διττής σημασίας. Η απάντηση είναι ιδιαίτερη καθώς και οι δυο ημέρες έχουν το συναίσθημα της χαρμολύπης. Οι δυο ημέρες διακατέχονται από την τραγωδία των πυρκαγιών αρχικά και την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Σε ένα δεύτερο επίπεδο από τις επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο αλλά και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στο Βερολίνο.

Ενα κείμενο που σκοπό του δεν έχει την αναβίωσή των θλιβερών εικόνων αλλά την υπενθύμιση πως, όταν μέρη της Ελλάδας καίγονται, υπάρχουν αθλητές που προσπαθούν είτε να αναπτερώσουν το ηθικό, είτε να δράσουν με φιλανθρωπικό τρόπο. Η φωτιά μπορεί να τις επισκιάζει αλλά δεν μπορούν να σβηστούν.

«Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η ελληνική ομάδα έτρεξε για τις ψυχές τους. Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ»

Yπάρχει μια ρήση, η οποία αναφέρει πως «οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους ξεχνάμε». Όσο παραμένουν στο μυαλό μένουν καρφωμένοι η καλύτερα ανεξίτηλα χαραγμένοι. Όπως ακριβώς, ήταν και ο καρφιτσωμένος μαύρος φιόγκος στην δεξιά πλευρά της εμφάνισης της  Ελληνική αποστολή που έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στο Βερολίνο. Ωστόσο, δεν είναι ο μαύρος φιόγκος που κάνει την διαφορά αλλά οι ίδιες οι δηλώσεις που καταφέραμε να αλιεύσουμε στο διαδίκτυο. Μην λησμονούμε πως ο φιόγκος υποδήλωνε όλους εκείνους τους ανθρώπους που χάθηκαν από την φωτιά

«Ελπίζουμε να  προσφέραμε κάποια χαρά σε όλους τους ανθρώπους»

 Αρχής γενομένης, με τις χαρακτηριστικές δηλώσεις της Μαρίας Μπελιμπάσακη, η οποία υπερβάλλοντας εαυτόν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στο Βερολίνο, σημείωσε Πανελλήνιο ρεκόρ με 50.45 στα 400 μέτρα κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο. Η υπερπροσπάθεια της φαίνεται ξεκάθαρα αμέσως μετά την κούρσα της όπου μέσα στην κούραση προσπάθησε, να δώσει ένα τόνο ανάτασης. Σε συνέντευξη σε τηλεοπτικό μέσο της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας στίβου, ανέφερε πως ήταν ένα κίνητρο για εκείνη στρέφοντας την προσοχή της Ευρώπης προς την τραγωδία στο Μάτι το 2018.  

Maria Belibasaki dedicates her silver medal in the 400m at the European Championships to the victims of the wildfires in Greece.#EC2018 pic.twitter.com/hisZAo3Rao

— European Athletics (@EuroAthletics) August 11, 2018

Στο ίδιο μήκος κύματος, κυμάνθηκαν και οι δηλώσεις του Ελληνικού δίδυμου του επί κοντώ Κατερίνα Στεφανίδη και Νικόλ Κυριακοπούλου , το οποίο ήταν η πρώτη φορά που ανέβαινε στο βάθρο μαζί κατακτώντας το χρυσό και το ασημένιο μετάλλιο αντίστοιχα. Και οι δυο τόνισαν πως «ελπίζουμε να  προσφέραμε κάποια χαρά σε όλους τους ανθρώπους»

«Ήταν εξαιρετικό και το ένα-δύο των κοριτσιών στο επί κοντώ. Εύχομαι να χάρισα στους Έλληνες έστω και λίγη αισιοδοξία, καλό κουράγιο στις οικογένειες που θρηνούν» θα δηλώσει και η Βούλα Παπαχρήστου μετά το χρυσό. Στον αγώνα εκείνο σημείωσε επίδοση 14,60 μέτρων στο τριπλούν. Συνολικά εκείνη την χρονιά η Ελληνική συμμετοχή, θα κατακτούσε 6 μετάλλια. Μαζί με το χρυσό του 20χρόνου Μίλτου Τεντόγλου στο μήκος και το Χάλκινο του 36χρονου Δημήτρη Τσιάμη στο τριπλούν

Τα μετάλλια δεν φέρνουν σε καμία περίπτωση μια ζωή πίσω καθώς οι μνήμες είναι νωπές και ακόμα και τώρα οι πυρκαγιές σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας τις ξυπνούν και γεννούν και άλλες… Είναι απλά ένα μικρό κομμάτι χαράς και αισιοδοξίας σε μια χωρά που συνεχώς διαλύεται.. Είναι μια μικρή χαραμάδα ελπίδας στο σκοτάδι που επιφέρει ο καπνός της πυρκαγιάς.

Και το νερό της πισίνας προσπαθεί, να «σβήσει» ότι μπορεί…

Δυο χρόνια μετά και ακόμα στην ίδια κατάσταση θεατές. Θεατές των πύρινων μετώπων αφενός που μαίνονται για 7^η ήμερα σήμερα αλλά και ακόμα μια μεγάλης διοργάνωσης με Ελληνική συμμετοχή των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι έλαβαν τέλος την Κυριακή της 8ης Αυγούστου. Μια χρυσή ημέρα στην ιστορία του ομαδικού αθλητισμού καθώς η Εθνική Ομάδα πόλο κατακτούσε το πρώτο σε επίπεδο αντρών (σ.σ 2^ο σε ομαδικό επίπεδο μετά το ασημένιο της Αθήνας στις γυναίκες) μετάλλιο της με εκπληκτικές εμφανίσεις σημειώνοντας την μοναδική ήττα μόνο στο τελικό απέναντι στους Σέρβους. Μπορεί, τελικώς να κρεμάστηκε στο στήθος το ασημένιο μετάλλιο όμως έφερε έναν άλλο εκείνο της ψυχής. «. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ζητάμε προκαταβολικά ένα “συγγνώμη” για τη χαρά και τον ενθουσιασμό μας.

  Με όλο τον σεβασμό, θα πανηγυρίσουμε αυτή την επιτυχία και θα σκεφτούμε όσα γίνονται πίσω στην Ελλάδα», θα δήλωνε μετά την πρόκριση ο αρχηγός και περιφερειακός της ομάδας Γιάννης Φουντούλης. Μια συγνώμη που ακολούθησε την αφιέρωση του μεταλλίου στους πυροσβέστες από τον εξίσου περιφερειακό Μάριο Κάποτση.

Να κρατάς το κομμάτι που δίνει ώθηση για τον εαυτό σου και το υπόλοιπο να το μοιράζεσαι

Το πραγματικό νόημα του αθλητισμού, στηρίζεται στην εξής πρόταση. Να κρατάς το κομμάτι που δίνει ώθηση για τον εαυτό σου και το υπόλοιπο να το μοιράζεσαι με αυτούς που συμπορεύτηκαν μαζί σου προς την επιτυχία. Αυτό έπραξαν και οι Έλληνες Διεθνείς μετά την δωρεά των 200.000 ευρώ από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη. Μετά την επιτυχία τους, αποφάσισαν, να δώσουν τις 100.000 στους πυρόπληκτους. Ενα ποσό  ιδιαίτερα μεγάλο, εαν αναλογιστούμε πως το άθλημα της υδατοσφαίρισης συγκαταλέγεται στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Η συγκεκριμένη κατηγορία του αθλητισμού μόνο απωθείται παρά προωθείται.

Οπως ακριβώς, συμβαίνει και στην περίπτωση του βάδην και συγκεκριμένα στην Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, η οποία μετά την 8^η θέση στα 20 χλμ Βάδην (σ.σ την καλύτερη θέση της Ελλάδας μετά την 1^η θέση της Αθανασίας Τσουμελέκα στην Αθήνα το 2004) (να μπουν δηλώσεις). H Ελληνίδα πρωταθλήτρια ανήρτησε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης πως μαζεύονται στην οικογενειακή επιχείρηση της στην Καρδίτσα είδη πρώτης ανάγκης.

Ενα σπίτι για τους πυρόπληκτους…

Στην προσπάθεια αρωγής και τα αδέλφια Ατεντοκούμπο. Με μπροστάρη τον Γιάννη γνωστοποίησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το κοινωνικό πλάνο της «Μεγάλης Καρδιάς». Μια πρωτοβουλία σε συνεργασία με την Novibet, η οποία προσέφερε διαμονή σε ξενοδοχεία της Αθήνας σε όσους επλήγησαν από την φωτιά. Κίνηση, που είχε άμεσα αντίκτυπο και στον βολεϊμπολίστα κεντρικό του ΠΑΟΚ Γιώργο Πετρέα. Η προσφορά του σπιτιού του σε οικογένεια πυρόπληκτων για 14 ημέρες αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σειρά πήρε και ο Στέφανος Τσιτσιπάς αναφέροντας σε συνέντευξη του «πως θα στηρίξω όσο περισσότερο μπορώ οικονομικά» για τους πληγέντες από την φωτιά

Η φιλανθρωπία δεν είναι μέσο για  προβολή αλλά για ουσιαστική βοήθεια…

Επίσης, αξίζουν να αναφερθούν και οι περιπτώσεις των παλαίμαχων καλαθοσφαιριστών Δημήτρη Παπανικολάου Μάκη Δρελιώζη. Αλλά και του 43χρονου αειθαλή Γιάννη Γκαγκαλούδη, ο οποίος αγωνίζεται στο Μαρούσι στην Α2. Και οι τρεις προσπαθούν να βοηθήσουν με τα δικά μέσα. Σε συνδυασμό  με την βοήθεια εθελοντών μοίρασαν τροφικά αλλά και είδη πρώτης ανάγκης στους πυροσβέστες. Αξιομνημόνευτη, παραμένει και η κίνηση της ομάδας του Γκαγκαλούδη, να παραμείνει για ολόκληρη ημέρα το κλειστό του «Aγίου Θωμά». Συγκεκριμένα τη Τέταρτη 11 Αυγούστου, ώστε να συγκεντρωθούν όσα περισσότερα αγαθά για αυτούς που παλεύουν τα μέτωπα από την φωτιά

Ίσως, να παραλείπονται και άλλες εξίσου σημαντικές κινήσεις αθλητών αλλά δεν υπήρχε κάποια σκοπιμότητα καθώς η έκταση του συγκεκριμένου άρθρου σκοπό έχει την εστίαση στα ουσιώδη καθώς υπάρχουν αθλητές που βοηθούν με τον δικό τους τρόπο πέρα του αθλήματος τους. Και είναι σίγουρο πως υπάρχουν και άλλοι αλλά προτιμούν να κρατούν χαμηλό προφίλ καθώς η φιλανθρωπία δεν είναι μέσο για  προβολή αλλά για ουσιαστική βοήθεια. Το συμβάν με τη φωτιά αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα