Προσπάθεια έγινε αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ κάτω του επιθυμητού, του απαραίτητου. Ο Κορμπεράν το προσπάθησε, το πάλεψε από τον πάγκο αλλά η βελτίωση ήταν ελάχιστη κι είναι ζήτημα αν υπάρχουν περιθώρια για κάτι πολύ καλύτερο. Προπονητή αλλάζεις σχετικά εύκολα. Να αλλάξεις παίκτες ενώ έχει ξεκινήσει η αγωνιστική περίοδος είναι δύσκολο. Ο Ολυμπιακός, όπως τον είδαμε το βράδυ της Πέμπτης, φαίνεται ότι έχει ανάγκη από ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που θα παίζουν καλύτερα.
Πολύ καλύτερα π.χ από τον Καμαρά τον Σωκράτη, τον Ρέαμπτσιουκ, τον Ζινκερνάγκελ. Εντάξει να μην τραβάει η ομάδα σου. Εντάξει να έχεις πρόβλημα να παίξεις συνδυαστικό ποδόσφαιρο και να έχεις καλή κυκλοφορία της μπάλας. Αλλά να… βάζεις τα χεράκια σου και να βγάλεις τα ματάκια σου αυτό είναι άλλης τάξης ζήτημα. Για να το θέσω πιο ωμά δεν γίνεται να ταλαιπωρείς την ομάδα και τον κόσμο της με τον ανέτοιμο Ζινκερνάγκελ και να κρατάς στον πάγκο τον Ελ Αραμπι. Απλά δεν γίνεται. Έχω την εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός πάει γυρεύοντας όταν παίκτες με ποιότητα μπαίνουν στα τελευταία είκοσι λεπτά.
Δυσκολεύομαι δηλαδή να πιστέψω γιατί ο Ματιέ Βαλμπουενά μέσα στο “Καραϊσκάκης” είναι μόνο για ένα εικοσάλεπτο και δεν είναι για ένα ολόκληρο ημίχρονο. Πολύ δε περισσότερο θα δυσκολευτώ να πιστέψω ότι ο υγιής, όταν είναι υγιής, Γκάρι Ροντριγκες θα κάθεται στον πάγκο για να βλέπει άλλους να παριστάνουν τους εξτρέμ μέσα στο γήπεδο. Εν πάση περιπτώσει αυτό που είδαμε από χθες το βράδυ, για άλλη μία φορά, δεν ήταν κανονικός Ολυμπιακός. Ηταν μία βραχυκυκλωμένη ομάδα που δεν της έφτανε το επιθετικό πρόβλημα είχε και μία άμυνα απογοητευτική.
Οι Σλοβάκοι έβγαλαν περισσότερες καθαρές φάσεις για γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Στο τέλος θα μπορούσαν να έχουν βάλει δεύτερο και να φύγουν τη νίκη. Ατομικά λάθη και ασυνεννοησία έκαναν την άμυνα του Ολυμπιακού να κόβεται με την καρδιά ενός μαρουλιού. Ευθύνες από το νέο προπονητή του Ολυμπιακού δεν είναι βέβαια δυνατό να ζητηθούν. Μετά τη νέα, κάτω του αναμενόμενου εμφάνιση τίθεται το ερώτημα αν πραγματικά υπάρχουν δυνατότητες να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Φαίνεται ότι οι παίκτες, εκτός από τα αγωνιστικά, κουβαλούν πια και ψυχολογικά προβλήματα.
Το γκολ του Ελ Αραμπί κρατά τον Ολυμπιακό ζωντανό στην υπόθεση της πρόκρισης. Οσα δεν έκανε στον Πειραιά μπορεί κάλλιστα να τα κάνει στην Μπρατισλάβα και να πάρει την πρόκριση. Ο Κούντε που ήταν η έκπληξη του προπονητή δεν τα πήγε χειρότερα από ότι τα πήγαν ο Εμβιλά και ο Καμαρά. Με την έννοια αυτή δικαιούται μία ακόμα ευκαιρία. Ωστόσο το πράγμα φωνάζει από μακριά ότι ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από κάποιον που θα μπορεί να κουμαντάρει το παιχνίδι του. Ακόμα κι αν αυτός είναι ο Βαλμπουενά στα τριάντα οχτώ του χρόνια.