H Έλενα Φάκου γράφει για το μεγάλο πάθος του βαρώνου της κοκαϊνης, Pablo Escobar και το Νarco-Football.

O Pablo Escobar αν και σκοτώθηκε μόλις πριν 27 χρόνια, έχει προλάβει να γίνει ένας μύθος. Ο πλουσιότερος ίσως εγκληματίας του κόσμου έχει συνδέσει το όνομά του με εκκεντρικότητες, ακρότητες , δολοφονίες αλλά και αγαθοεργίες. Κάποιοι τον μισούσαν άλλοι τον λάτρευαν. Μια ολόκληρη χώρα αιματοκυλίστηκε στο όνομά του, πενήντα χιλιάδες πολίτες της όμως βρέθηκαν στην κηδεία του για να του πουν το τελευταίο “αντίο”. Άγγελος για κάποιους, δαίμονας για πολλούς άλλους.

Όπως και να έχει όμως, σίγουρα η προσωπικότητα του Pablo Escobar έμεινε στην ιστορία. Αυτό που εξομολογήθηκε ένας απο τους ανθρώπους της εμπιστοσύνης του, o επονομαζόμενος και ως Ποπάυ, μέσα απο τις φυλακές υψίστης ασφαλείας Κόμπιτα Μπογιακά στην Κολομβία, αρκετά χρόνια μετά το θάνατό, του, ήταν κάτι που λίγο πολύ όλοι γνώριζαν, μια και ο Escobar υπήρξε ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Atlético Nacional  την οποία μάλιστα οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες ( κατέκτησε το Copa Libertadores) αλλά και αυτής του Μεδεγίν. Μάλιστα το παράδειγμά του αυτό, να επενδύσει ή έστω να ξεπλύνει τα ατελείωτα μετρητά του στο ποδόσφαιρο έγινε η αρχή του επονομαζόμενου Narco-Football, και μετά τον El Patron, κι άλλοι βαρώνοι των καρτέλ έβαλαν χρήματα σε ποδοσφαιρικούς συλλόγους. To παιχνίδι ανάμεσα στους συλλόγους είχε μετατραπεί σε ‘ντέρμπι’ μεταξύ των καρτέλ.

Το μεγαλύτερο πάθος του λοιπόν ήταν το ποδόσφαιρο. Έφτιαξε ακαδημίες, εφοδίασε τα μικρά παιδιά με όλα τα απαραίτητα για να ασχοληθούν με τη μπάλα και έθεσε τις υποδομές για να αλλάξει η κατάσταση στην Κολομβία σχετικά με το συγκεκριμένο άθλημα. Ο ίδιος αγαπούσε τόσο τους παίκτες του, που διασκέδαζε μαζί τους και η σχέση τους είχε γίνει φιλική και είχε πάψει να είναι αυστηρά επαγγελματική. Διοργάνωνε μέχρι και ιδιωτικά ματς στην έπαυλή του. Ακόμα κι όταν κινδύνευε η ζωή του, χωμένος μέσα στα χαρακώματα, είχε μαζί του ένα μικρό τρανζίστορ για να ακούει την αναμετάδοση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Ο σωματοφύλακας του σε μια συνέντευξή του περιέγραψε τη στιγμή που το ‘αφεντικό’ όπως τον αποκαλεί, τον σκούντηξε, όχι επειδή τους εντόπισε η αστυνομία, αλλά επειδή έβαλε γκολ η Κολομβία. Τέλος στο Narco Football και στην ενασχόληση των καρτέλ με το ποδόσφαιρο έβαλε ο Πρόεδρος Ronald Reagan o oποίος είχε βάλει στόχο να σταματήσει τη δράση των ναρκοβαρώνων.