Ο Χρήστος Σούτος γράφει για τη νέα ήττα του Παναθηναϊκού.
Στο ίδιο έργο θεατές, εσύ και γω τραγουδιστές, έλεγαν πριν από αρκετά χρόνια στην σκηνή ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Γιώργος Νταλάρας, τραγούδι που αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Για μια ακόμα βραδιά, σε ένα ακόμα ματς, οι πράσινοι πάλεψαν, προσπάθησαν αρκετά, αλλά για πολλοστή φορά αυτό δεν ήταν αρκετό να τους χαρίσει την νίκη. Ο Παναθηναϊκός πια μετά και την νέα του ήττα στη Βαλένθια, αν και χρωστάει παιχνίδια λόγω κορονοϊου, βυθίστηκε βαθμολογικά μένοντας στις μόλις δύο νίκες μετά από επτά ματς. Η ομάδα του Γιώργου Βόβορα έχει ξεχάσει τι θα πει νίκη, αφού πλέον μετρά τρία συνεχόμενα χαμένα παιχνίδια κόντρα σε ΤΣΣΚΑ και Εφές στο ΟΑΚΑ και Βαλένθια στην Ισπανία. Το επόμενο παιχνίδι την Πέμπτη κόντρα στην Μπασκόνια στη χώρα των Βάσκων αποκτά πια χαρακτήρα τελικού.
Το τελικό 95-83, ακόμα κι αν δεν έχεις δει λεπτό απ’ το παιχνίδι και κρατάς μόνο το φύλλο της στατιστικής στα χέρια σου, δείχνει ξεκάθαρα τι έγινε. Το έχουμε πει, το έχουμε γράψει πολλές φορές, ότι no άμυνα, no πάρτι. Για να κερδίσεις ομάδες με το ταλέντο και το βάθος των Ισπανών δεν μπορείς να τρως τόσους πόντους και να περιμένεις να είσαι ανταγωνιστικός. Μία ομάδα όπως ο φετινός Παναθηναϊκός εάν δεν βγάζει ενέργεια στην άμυνα, εάν δεν δυσκολεύει τη ζωή των αντιπάλων στην επίθεσή τους, δεν μπορεί να περιμένει να πετύχει τίποτα παραπάνω από συμπαθητικές παρουσίες στους αγώνες. Το να ψάξεις για διακριθέντες σε μία ακόμα ήττα δεν προσφέρει τίποτα, ούτε στην ομάδα, ούτε και στον κόσμο της. Το τριφύλλι θα ζήσει φέτος μία από τις χειρότερες και δυσκολότερες σεζόν του σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και κάθε νίκη θα ισοδυναμεί με θαύμα. Μοιάζει απίθανο με βάση την εικόνα όλων των ομάδων στη Euroleague, ο Παναθηναϊκός να πετύχει παραπάνω από δέκα με δώδεκα νίκες στη διοργάνωση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη χρημάτων, ούτε το χαμηλό budget, είναι η έλλειψη πλάνου και ένας μπερδεμένος προπονητής, ο οποίος αδυνατεί να διαχειριστεί μία ομάδα που έχει έλλειψη ποιότητας, ελάχιστες σταθερές στο παιχνίδι της και το πολύ μία-δύο προσωπικότητες για να την τραβήξουν στα δύσκολα. Ευτύχησε μετά από δύο αποτυχημένες επιλογές να βρει έναν κανονικό περιφερειακό με δυνατότητες, τον Σέλβιν Μακ, αλλά ο τρόπος που ο Βόβορας διαχειρίζεται την περιφέρειά του επί της ουσίας καταργεί και αυτόν τον παίκτη. Η διαχείριση του ρόστερ σήμερα ήταν το λιγότερο τραγική, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτή του Λευτέρη Μποχωρίδη και εκείνη του Νεμάνια Νέντοβιτς. Ο πρώτος “καταδικάστηκε” από τους χειρισμούς του προπονητή του σε πρόωρη αποβολή από το ματς, την στιγμή μάλιστα που πρόσφερε, ενώ ο δεύτερος παρά τις χαμένες προπονήσεις του χρησιμοποιήθηκε αναίτια πολύ ώρα, μπερδεύοντας τους συμπαίκτες του και εκθέτοντας τον προπονητή του για την επιλογή. Την προσεχή Πέμπτη πια στην Μπασκόνια οι πράσινοι καλούνται να δείξουν αν έχουν ακόμα σφυγμό ή αν θα περιοριστούν από τόσο νωρίς σε ρόλο κομπάρσου για τη συνέχεια.