Ο Παναθηναϊκός «άδειασε» ενόψει ΟΦΗ, λόγω ατυχίας και κακού μεταγραφικού σχεδιασμού από πλευράς χρόνου υλοποίησης. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Ο Παναθηναϊκός, αυτή τη στιγμή, έχει θέμα σοβαρό στην άμυνα και στη μεσαία γραμμή. Αν όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, τότε ενδεχόμενη νίκη στο Ηράκλειο μακιγιάρει το δεδομένο πρόβλημα. Αν περιμένουμε να χάσει η ομάδα, ώστε να γίνει κριτική για τις ανορθογραφίες, τότε το πρόβλημα του συλλόγου παραμένει πολυεπίπεδο και δεν γιατρεύεται ούτε με Μπερνάρ, ούτε με τίποτα.

Με τα χάλια μαύρα που παρουσίασαν οι Κρητικοί κόντρα στην πρεμιέρα με τον Ατρόμητο, το Τριφύλλι θα έπρεπε να συζητά σήμερα μόνο για τον υπέρ πάντων αγώνα που δίνει ο ΟΦΗ κάθε φορά που αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό. Αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο, σε μία από τις πιο «εχθρικές» έδρες στην ελληνική επαρχία. Τώρα, όμως, πρόβλημα υπάρχει και εντός των τειχών, και είναι ευδιάκριτο με την ανακοίνωση της αποστολής. Αυτή συμπληρώνεται από παίκτες, στις θέσεις συζήτησης, οι οποίοι αριθμητικά και ποιοτικά είναι δύσκολο να ανταπεξέλθουν στην περίσταση.

Το σημαντικότερο… Όλα αυτά ισχύουν, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, το οποίο όλοι θα χαρούμε αν έρθει. Αυτονόητα πράγματα, που πρέπει, όμως, να γίνονται «νιανιά».

Παναθηναϊκός: Η ατυχία με τους τραυματισμούς στην άμυνα

Είναι η πρώτη γραμμή που κοίταξε να φτιάξει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Λοντίγκιν πίσω από τον Μπρινιόλι, Γκάνεα πίσω από τον Χουάνκαρ, αναβάθμιση Βαγιαννίδη και πληρότητα στα δεξιά με Σάντσες και Κώτσιρα. Αντί για τον Βέλεθ υπάρχει ο Μάγκνουσον, επομένως εδώ δεν μπορεί να ακουστεί το παραμικρό για καθυστέρηση ή για έλλειμμα αντανακλαστικών. Ο Παναθηναϊκός πήρε καλύτερο στόπερ από τον παίκτη που έφυγε και θωράκισε τη second unit γραμμή έγκαιρα.

Το γεγονός ότι θα αρχίσει στο Ηράκλειο με Σάρλια και Πούγγουρα, με τον Σιδερά ενδεχομένως να κληθεί να βοηθήσει, είναι κακή τύχη. Προέκυψαν οι τραυματισμοί των Σένκεφελντ και Μάγκνουσον, που αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι. Σαφέστατα πρέπει να έρθει στόπερ, αλλά εδώ τα γεγονότα δείχνουν ότι το Τριφύλλι κάλυψε σε σωστό χρόνο και με ορθό τρόπο τα όποια κενά.

Πληγή αυτό που συμβαίνει στα χαφ

Ένα από τα αίτια αποκλεισμού από τη Σλάβια αποτέλεσε η λειψανδρία στη μεσαία γραμμή. Όσοι έφυγαν όχι μόνο δεν καλύφθηκαν, έως τώρα πάντα, αλλά μοιάζει η απουσία τους να αποτελεί εμπόδιο ανυπέρβλητο για τη σωστή λειτουργία του Παναθηναϊκού. Δεν είναι τόσο η μη παρουσία του Μπερνάρ από την αποστολή, κάτι λογικό μια και το παιδί έχει ελάχιστες προπονήσεις, αλλά η ένταξη σε αυτή του «κομμένου» Σαβιέ που διογκώνει και επικοινωνιακά το πρόβλημα. Μακάρι ο Πορτογάλος να κληθεί να προσφέρει και να διαπρέψει, όμως εδώ ποιος ακριβώς προγραμματισμός έχει γίνει;

Από τη στιγμή που η διοίκηση έκρινε ότι ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος πρέπει να πωληθεί, με το συγκεκριμένο αντίτιμο και το αντίστοιχο ποσοστό μεταπώλησης, καλώς έπραξε. Στην τσέπη κανενός δεν θα μπούμε, όπως συνέβαινε πιο παλιά με ορισμένους. Άλλωστε το μέλλον θα δείξει την ορθότητα της κίνησης και το όφελος που θα έχει ο Παναθηναϊκός. Επίσης, ο παίκτης βρισκόταν μεν στην πρώτη γραμμή rotation του προπονητή, αλλά όχι στην κορυφή. Επομένως, δεν έχει μεγάλο νόημα η συζήτηση για το άμεσο impact απουσίας του. Μόνο αριθμητικά.

Τα χαφ του Παναθηναϊκού «ξηλώθηκαν» για τα καλά. Σε θεωρητικό επίπεδο, περιμένοντας να έρθουν ακόμα δύο καλοί παίκτες, η νέα σύνθεση θα είναι ανώτερη της περυσινής. Η ένσταση δεν είναι γιατί έφυγαν όσοι έφυγαν. Έχει να κάνει με τον χρονικό ορίζοντα αντικατάστασης, που ήδη έχει κοστίσει έναν αποκλεισμό στην Ευρώπη. Με τον Ιωνικό ήρθε το 1-0 και πέρασε η δυσκολία. Οπότε το ερώτημα «αν το έβαζε ο Μάντζης στο 21’ και δεν μας έσωζε ο Μπρινιόλι, τι θα γινόταν;» ας μην απαντηθεί.

Κανονικός Παναθηναϊκός μετά το… Μουντιάλ

Όπως εξελίσσεται η, πράγματι, δυναμική διαδικασία προσθαφαιρέσεων στο ρόστερ, ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να «χτιστεί» μέσα σε φουλ αγωνιστική περίοδο. Μέσα από τα σερί ματς θα βελτιώνεται και οι νέοι παίκτες θα αφομοιώνουν τον νέο τους ρόλο. Η ανησυχία επάνω σε αυτό είναι πως ο πρώτος γύρος του Πρωταθλήματος θα τελειώσει σε λίγες εβδομάδες, μέχρι και την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αν η αρχή είναι το μισό των πάντων, τότε το Τριφύλλι καλείται στο διάστημα αυτό να έχει τις ελάχιστες δυνατές απώλειες. Στη διακοπή θα βρει τον χρόνο ανασύνταξης, όμως το μεγάλο ερώτημα είναι σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται τότε.

Κοινή στρατηγική και ευθύνη

Η στήλη δεν θα κρυφτεί πίσω από το γκελ του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον κόσμο, ώστε εν προκειμένω να θέσει προ των ευθυνών της μόνο τη διοίκηση. Τα πεπραγμένα της διοίκησης είναι γνωστά και δεν υπάρχει Κολυμβήθρα του Σιλωάμ να τα ξεπλύνει. Έχοντας, όμως, αναπτυγμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης δεν μπορούμε το εξής. Στις νίκες να έχουμε τον στρατηγό Ιβάν που αγαλλιάζει η ψυχούλα μας όταν τον ακούμε και στις ήττες ο Αλαφούζος να είναι μπροστινός. Με λόγια απλά για ό,τι συνέβη, συμβαίνει ή θα συμβεί υπάρχει κοινή στρατηγική και θα μοιραστούν κοινά «μπράβο» σε περίπτωση επιτυχίας σε αυτούς που την καθόρισαν. Όπως και ευθύνες, στην αντίθετη περίπτωση…