RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Στο μπάσκετ πάντα φαβορί θα είναι ο Παναθηναϊκός, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.
Μπορεί στην οικονομία της σεζόν, ο Παναθηναϊκός να μην δει το 81-76 στο ΣΕΦ να του μετράει στο ελάχιστο. Να μην αλλάξει αυτό το αποτέλεσμα την πορεία των δύο ομάδων στη συνέχεια. Ο Ολυμπιακός, δηλαδή, να μην επηρεαστεί στο ελάχιστο και το Τριφύλλι να μην μπορέσει να χτίσει επάνω σε αυτή.
Άλλωστε οι παθογένειες των Πράσινων στο παιχνίδι και στο κακοσχηματισμένο ρόστερ τους κρίνονται σημαντικές και οιωνοί βελτίωσης δεν προκύπτουν. Δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το σύνολο του δυναμικού τους στην Basket League, που είναι ο κύριος στόχος, έχουν σημαντικά νεκρά διαστήματα που κοστίζουν και δεν γίνεται συνέχεια να βρίσκονται πίσω στο σκορ και να επιστρέφουν, όπως από το -14 (59-45) στο ντέρμπι.
H διαφορετική πορεία Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα πιθανώς να είναι πιο αντιπροσωπευτική για το τι μπορούν να κάνουν φέτος, όχι μόνο ένα παιχνίδι και το αποτέλεσμά του. Υπάρχει, όμως, ο κανόνας που ισχύει τα πολλά τελευταία χρόνια. Ανεξαρτήτως ρόστερ και προπονητή, έδρας και δυναμικότητας, στα ντέρμπι πάντα ο Παναθηναϊκός θα είναι πνευματικά πιο έτοιμος.
Άρα φαβορί. Ουσιαστικά, η επικράτηση με ανατροπή και ο εξαναγκασμός του αντιπάλου στην πρώτη του ήττα εντός την τρέχουσα σεζόν διέλυσε διάφορα αφηγήματα των τελευταίων ετών. Για τον Ολυμπιακό, πλέον, δεν υφίσταται καμία δικαιολογία. Αφού δεν μπόρεσε και τώρα να πάρει μία νίκη, η οποία θα επιβεβαίωνε την ανωτερότητά του και θα βύθιζε ακόμα περισσότερο τον Παναθηναϊκό, τότε πότε; Πιθανώς στους τελικούς, αλλά μέχρι να γίνει αυτό θα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.
O Παναθηναϊκός έβαλε 33 πόντους στην 4η περίοδο, όσους σε 2η (21π.) και 3η (12π.) μαζί. Δεν είναι, βέβαια, το τέλειο να κυνηγάς πάντα στο σκορ και να χρειάζεται να καταναλώνεις τη διπλή ενέργεια κάθε φορά για να διεκδικήσεις αποτέλεσμα. Έστω και έτσι, όμως, ήταν αρκετό αυτό για να πάρει μία νίκη ψυχολογίας και ίσως ουσίας (αν το πλεονέκτημα έδρας είναι με τους Πράσινους στο φινάλε της κανονικής περιόδου).
Στο μπάσκετ κερδίζουν οι ομάδες, όχι οι παίκτες εκτός αν απέναντι είναι ο Λεμπρόν ή ο Κάρι. Ο Μουσταφά Φαλ θα μπορούσε, αν βοηθούσε ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον Ολυμπιακό από τον πάγκο και δεν τον άφηνε να κινείται μονοδιάστατα στο παρκέ, να κάνει διαφορά. Να ήταν σήμερα ο MVP.
Να κέρδιζε μονάχος του τον Παναθηναϊκό ήταν αδύνατο και αυτό κατάλαβε ο Δημήτρης Πρίφτης από τον πάγκο. Οπότε δεν τίθεται θέμα ταμπουριού ή σκληρής αμυντικής τακτικής η επιλογή ζώνης. Ήταν το φυσικό επακόλουθο της τακτικής του φαβορί. Μπήκαν τα σουτ (αρκετά εκ των οποίων ελεύθερα, αλλά και κάποια… μεγάλα όπως του Νεμάνια Νέντοβιτς από τη… γραμματεία στο 72-76).
Δεν θέλει και πολύ όταν είσαι Παναθηναϊκός και το έχεις κάνει ξανά. Ο Σέρβος, άτυχος από την παθογένειά του στους τραυματισμούς, μπασκετικά ήταν ο ποιοτικότερος στο παρκέ. Χρειάστηκε ορισμένες στιγμές να το δείξει, τη σπίθα ανατροπής άναψε ο πολύτιμος Λεωνίδας Κασελάκης, ο Παπαπέτρου άντεξε το αδιάκοπο υβρεολόγιο από την εξέδρα και έτσι ήρθε μία ανατροπή με υπογραφή… έξι αστέρων.
Στόχος πρέπει να είναι για τον φετινό Παναθηναϊκό το νταμπλ στην Ελλάδα, που θα φέρει σε απίστευτα δύσκολη θέση τον Ολυμπιακό πολυεπίπεδα. Η χρονιά στην Ευρωλίγκα δύσκολα θα δει τον διακόπτη να γυρίζει. Όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα, διοικητικά, οικονομικά και αγωνιστικά, θα είναι σπουδαίο για το Τριφύλλι να μην αφήσει τον αντίπαλό του να δει τίτλο ούτε φέτος.
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να μην ξεγελαστεί από τη νίκη αυτή και να κοιτάξει να χτίσει επάνω της. Δεν έγινε ξαφνικά κάποια υπερομάδα, ούτε υλοποίησε κάποιο στόχο. Μία δήλωση έκανε, ότι τον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να τον υποτιμάς ποτέ. Και πως αν το κάνεις, θα το πληρώνεις…
Στο 1ο ημίχρονο, στον Βόλο, δεν ήταν ποδόσφαιρο αυτό που έπαιξε η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ήταν κάποιο άλλο σπορ, στο οποίο δεν γινόταν να αναδειχθεί νικήτρια. Μόλις αποφάσισε ο Παναθηναϊκός να δείξει σφυγμό και να κάνει τα στοιχειώδη, πέρασε επάνω από τη Λαμία με εμφατικό τρόπο.
Μπορεί να χρειάστηκε ένα πέναλτι (που ήταν) και 2 γκολ στο διάστημα 86’-87’, αλλά η γενικότερη αντιμετώπιση του 2ου ημιχρόνου οδήγησε σε μία μάλλον εύκολη ανατροπή. Δεν μπορεί να κρατήσει τίποτα περισσότερο από τους 3β., σε τύπο αγώνα που αν τον κερδίσεις δεν θα σου πει κανείς «μπράβο» αλλά αν τον χάσεις θα έχεις μεγάλο πρόβλημα. Αφού γλίτωσαν τα χειρότερα οι Λούντκβιστ και Καρλίτος, με τους τραυματισμούς τους, τέλος καλό όλα καλά.
