Ο Παναθηναϊκός χαράμισε το εξαιρετικό ξεκίνημα με τον Απόλλωνα και μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες παίζει πιθανότατα όλη τη χρονιά του. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Πρόκειται για κατόρθωμα. 3η αγωνιστική και το Τριφύλλι ήδη βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Ξόδεψε το 4-0 της Λεωφόρου με τον Απόλλωνα Σμύρνης, που αποτελεί πλέον μία μακρινή ανάμνηση, και με δύο πανομοιότυπες ήττες εκτός έδρας με 1-0 μέσα σε λίγα 24ωρα βυθίστηκε στην γκρίνια, στην αμφισβήτηση, στην εσωστρέφεια. Τη στιγμή που κανείς, αυτή τη στιγμή, δεν πείθει (το πως έχουν πάρει οι υπόλοιπες ομάδες κορυφής τις νίκες τους και τι βαθμούς έχουν χάσει το εξηγεί απολύτως), ο Παναθηναϊκός έχει ξανά το σοβαρότερο πρόβλημα όλων.

Στα Γιάννενα γκολ στο 5’, αντίδραση καμία. Στη Θεσσαλονίκη γκολ στο 10’, αντίδραση υπήρξε αλλά ανούσια και όχι αρκετή απέναντι σε ένα μέτριο σύνολο που φοβήθηκε να καθαρίσει το παιχνίδι και αρκέστηκε στο να κρατήσει το 1-0. Και στα δύο παιχνίδια ο κόουτς Γιοβάνοβιτς εμφανίστηκε απροετοίμαστος. Σαν να μην γνώριζε τι έχει να αντιμετωπίζει, παρατάσσοντας δύο διαφορετικές 11άδες. Η «ελληνική» ένεση στο Χαριλάου δεν έφτασε, αφού μόνο ο Ιωαννίδης δικαίωσε την επιλογή του προπονητή του. Ο Χατζηγιοβάνης δεν γίνεται άλλο να είναι βασικός, ο Πούγγουρας προέρχεται από ένα καλοκαίρι μεγάλης ταλαιπωρίας για την υγεία του και προφανώς δεν είναι έτοιμος.

Παναθηναϊκός: Έτσι δημιουργήθηκε το πρόβλημα στην άμυνα

Ακόμα και μετά τη νίκη επί του Απόλλωνα, λόγω των 4-5 καλών τελικών που έβγαλε στη Λεωφόρο η «Ελαφρά Ταξιαρχία», ο Σάρλια βρέθηκε στο επίκεντρο της κριτικής. Μέτρια προσθήκη, συγκεκριμένων δυνατοτήτων παίκτης, δεν μπορεί να κάνει διαφορά. Όλα… καλά έως εδώ. Μετά το 1-0 στα Γιάννενα, όπου δεν έχασε ο Παναθηναϊκός επειδή πιέστηκε η άμυνά του ή επειδή δέχτηκε ένα τσουβάλι τελικές, κρίθηκε από τον προπονητή σκόπιμο να αλλάξει στόπερ. Επειδή δέχτηκε ένα γκολ το Τριφύλλι, από αυτά που μπαίνουν μία στο τόσο. Αποτέλεσμα, από το λάθος του Διούδη να είναι ανήμπορος ο Πούγγουρας να απομακρύνει στοιχειωδώς την μπάλα στο γκολ του Καμαρά.

Από το τίποτα και λόγω γκρίνιας έχει χαλάσει η άμυνα των Πράσινων, που έτσι και αλλιώς πλήττεται από την απουσία του Σένκεφελντ. Όσοι δεν παίζουν είναι πάντα οι καλύτεροι, αλλά αυτό που έχει… πετύχει ο Παναθηναϊκός είναι το κάτι άλλο. Προσπαθεί να φτιάξει τη μέτρια επίθεσή του, η οποία θα δυναμώσει μόλις ο Παλάσιος βρει ρυθμό και ο Ιωαννίδης αρχίσει να σκοράρει, και χωρίς λόγο άρχισε να χαλάει την άμυνά του που ακόμα και πέρυσι τον κράτησε σε αρκετά παιχνίδια. Ο Γιοβάνοβιτς μοιάζει εγκλωβισμένος και επιρρεπής στα ίδια λάθη που έκαναν πέρυσι Πογιάτος και Μπόλονι. Με ένα μειονέκτημα περισσότερο. Φαίνεται να αφουγκράζεται την κοινή γνώμη παραπάνω από όσο πρέπει…

Παναθηναϊκός: Σε δέκα ημέρες θα κριθούν πολλά

Για μία κανονική ομάδα, η οποία λειτουργεί σε φυσιολογικές συνθήκες, η μία νίκη σε τρεις αγώνες δεν είναι καταστροφή. Ούτε χάθηκε τίποτα την 3η αγωνιστική, σε κανένα Πρωτάθλημα στον κόσμο. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε, όμως, για τον Παναθηναϊκό των μηδαμινών διακρίσεων εδώ και έντεκα χρόνια. Όλα θα μπορούσαν να ξεπεραστούν, αν ο σύλλογος λειτουργούσε ορθολογικά και με γνώμονα την πρόοδό του. Δεν συμβαίνει αυτό, επομένως τα ματς που έρχονται με Βόλο μέσα και Ολυμπιακό έξω είναι κάτι παραπάνω από τελικοί. Και όλα αυτά, «πατώντας» τον Οκτώβριο…

Ο Παναθηναϊκός από καλύτερη ομάδα της πρεμιέρας μεταμορφώθηκε στην πλέον προβληματική του Πρωταθλήματος. Στην πλέον ευάλωτη και αναποτελεσματική, μέσα σε 180 αγωνιστικά λεπτά. Την αρχική ευδαιμονία διαδέχτηκε, αφού απέτυχε η ομάδα να χτίσει επάνω σε αυτήν, το ανάθεμα από τον κόσμο και η αποστροφή για την προσπάθεια που γίνεται. Με λόγια απλά, η χρονιά μοιάζει σαν να συνεχίζεται από εκεί που τελείωσε πέρυσι. Με 6 ή 4β., το Τριφύλλι θα πάει στη διακοπή με μία σχετική ηρεμία. Να μπορέσει να δουλέψει ο προπονητής με τους νέους παίκτες τον Οκτώβριο, αφού δεν τους είχε το καλοκαίρι, και να προσπαθήσει να διορθώσει το πράγμα. Σε άλλη περίπτωση, ο επόμενος μήνας θα έχει διαφορετικό ζήτημα στην κορυφή της Πράσινης επικαιρότητας.