Ο Παναθηναϊκός ακόμα και στα χειρότερά του χρόνια αποδεικνύει πώς η θέση του στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να απειληθεί από καμία απόπειρα αλλοίωσης της πραγματικότητας. Γράφει ο Λάμπρος Γκαραγκάνης.

Μετά το τέλος του αγώνα στη Λεωφόρο δεν πρέπει να υπήρξε ούτε ένας που να μην σκέφτηκε αυτό το «what if», που ευλόγως πλανάται στην ατμόσφαιρα μετά από τέτοιες νίκες του Παναθηναϊκού. Τι θα γινόταν αν δεν είχε δωρίσει την ισοπαλία στην Τρίπολη σε ματς δικό του, τι θα γινόταν αν δεν είχε ξοδέψει βαθμούς με ομάδες που μάχονται για την παραμονή (πχ ΑΕΛ, Παναιτωλικός έξω), τι θα γινόταν αν υπήρχε, τέλος πάντων, ένα ποδοσφαιρικό πλάνο που φέτος θα μπορούσε να είχε πάει τον σύλλογο ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρυσι. Με τα τώρα δεδομένα, το Τριφύλλι βρίσκεται όπου τερμάτισε την προηγούμενη σεζόν. Με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να έχουν τα κακά τους χάλια.

Καμία Ευρώπη δεν διασφαλίστηκε στο 3-0 της Λεωφόρου επί του ΠΑΟΚ, απλώς ο Παναθηναϊκός βρέθηκε για πρώτη φορά φέτος εκεί που ολοκλήρωσε την περασμένη σεζόν. Στασιμότητα. Η ΑΕΚ, αυτή τη στιγμή, δείχνει στη χειρότερη κατάσταση. Όμως, ο Μελισσανίδης έχει δείξει πώς τον τρόπο να σοκάρει και να αφυπνίζει την ομάδα του τον έχει. Κακό σενάριο; Ο Ολυμπιακός θα πάρει το Πρωτάθλημα και η ΑΕΚ απέχει 3 ματς από το Κύπελλο. Αν τερματίσει όπου βρίσκεται τώρα (5η) και σπάσει ο διάβολος το πόδι του και κατακτήσει το δεύτερο εγχώριο τρόπαιο σε ματς που όλα γίνονται, οι Πράσινοι μένουν εκτός Ευρώπης! Ο αγώνας για την επιστροφή του Παναθηναϊκού εκεί που του αρμόζει επιβάλλεται να είναι συνεχής και αδιάκοπος.

Παναθηναϊκός: Πιστός στο πλάνο του ο Μπόλονι

Η 11άδα με τον ΠΑΟΚ, σε σχέση με την Τρίπολη, είχε μία αλλαγή. Ο συγκλονιστικός Μαουρίσιο αντικατέστησε τον τραυματία Αγιούμπ. Το ποδόσφαιρο του 1ου ημιχρόνου ίδιο και απαράλλαχτο. Χωρίς ιδέες και επιθετικότητα. Αυτή η ομάδα, άλλωστε, δεν μπορεί να παίξει κάτι άλλο με το υπάρχον ρόστερ και τα προβλήματα τραυματισμών που έχει αντιμετωπίσει.

Η κλάση Βιγιαφάνιες, η καλή ψυχολογία Μακέντα και η ασίστ του Χατζηγιοβάνη άλλαξαν τα δεδομένα, όπως και μία απόφαση του Λάζλο Μπόλονι στο 2ο ημίχρονο. Βλέποντας Μαουρίσιο και Αλεξανδρόπουλο σκασμένους, η προσθήκη του Σάντσες στα χαφ ίσιωσε την ομάδα και την έκανε ανθεκτική, ώστε να αντέξει την πίεση που θα δεχόταν. Η αποτελεσματικότητα στην αναλογία γκολ/τελικών αποτέλεσε το κλειδί της νίκης, που θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Παναθηναϊκός: Το δίπολο θα είναι πάντα με τον Ολυμπιακό

Τα προηγούμενα χρόνια ο μαρασμός του Παναθηναϊκού σε όλα τα επίπεδα και ορισμένοι επικίνδυνοι διαχωρισμοί (Βορράς – Νότος), διχαστικοί και εθνικά επικίνδυνοι, έδωσαν την εντύπωση ότι ο ΠΑΟΚ είναι ο επόμενος… Παναθηναϊκός στο δίπολο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είτε αρέσει είτε όχι τα δίπολα και τα ντέρμπι κρατούν το σπορ. Δεν υπάρχει Μπαρτσελόνα χωρίς Ρεάλ, δεν υπάρχει Λίβερπουλ χωρίς Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν υπάρχει Μπόκα Τζούνιορς χωρίς Ρίβερ Πλέιτ, δεν υπάρχει Σέλτικ χωρίς Ρέιντζερς.

Ο Παναθηναϊκός έχει υποστεί αρκετά σημαντική κακουχία από τον ΠΑΟΚ, το διάστημα αυτό, και αγωνιστικά (Κύζας, κουτάκι μπύρας στον Ίβιτς) και επικοινωνιακά (πρόσφατο παράδειγμα το γκάλοπ που δείχνει ότι τον πλησιάζει κάπως σε οπαδούς!) στην προσπάθεια των Θεσσαλονικέων να μπουν σφήνα στο κανονικό δίπολο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Νίκες σαν την κυριακάτικη αποτελούν… νόμο και τάξη στην πραγματικότητα. Όπως στα πέτρινα χρόνια του ο Ολυμπιακός ήταν το αντίπαλο δέος του Τριφυλλιού, έτσι και τώρα ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να απειληθεί ως προς τη θέση που κατέχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην Ευρώπη θα είναι ο Πρέσβης, στην Ελλάδα μία εκ των δύο μεγαλύτερων ομάδων.

ΥΓ1: Πέρασε στο… τίποτα ως ειδησεογραφία, αλλά δύο νέα Τριφυλλάκια -οι Ρόμπι και Κρυπαράκος- υπέγραψαν επαγγελματικά συμβόλαια με τον σύλλογο. Το όνομά τους δεν έγινε ποτέ πρωτοσέλιδο, ούτε πρώτη είδηση. Σε αντίθεση με τον Βαγιαννίδη για παράδειγμα (δεν βάζουμε τον Ζαγαρίτη, διότι είχε προσφορά για σημαντικό διάστημα στην πρώτη ομάδα). Το ποιος θα δικαιωθεί για την επιλογή του, θα φανεί στο μέλλον. Η αντιμετώπιση, ωστόσο, των δύο διαφορετικών εξελίξεων προκαλεί απορίες και εύλογη αμηχανία.

ΥΓ2: Ο Γιάννης Αλαφούζος βρέθηκε ξανά στη Λεωφόρο, έκανε τη βόλτα του στα αποδυτήρια, μοίρασε συγχαρητήρια, είδε το ματς. Όπως αρμόζει σε κανονικό παράγοντα μίας ομάδας. Την ίδια ώρα 2-3 παρευρισκόμενοι στο γήπεδο αναζητούσαν τη θέση δημοσιογράφου στη Λεωφόρο! Πράγματι, πολύ φυσιολογικό… Όσο φυσιολογικά είναι τα γεγονότα στα οποία πρωταγωνίστησαν ορισμένοι από το 2008 και μετά.

ΥΓ3: Η επίλυση του γηπεδικού ζητήματος του συλλόγου είναι μαραθώνιος. Ο πόλεμος για τη μοναδική λύση στέγασης στον Βοτανικό τεράστιος και εκπορευόμενος εντός. Πλέον, όμως, ο περισσότερος κόσμος του Παναθηναϊκού γνωρίζει την αλήθεια και είναι βέβαιο προς θα ωθήσει τα γεγονότα προς τη σωστή κατεύθυνση.