Η σωστή απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου απέναντι στο κοινό αίσθημα, που διψούσε για το… κεφάλι του Ρουμάνου προπονητή. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Είναι δύσκολη η θέση του Παναθηναϊκού σε τέτοιες φάσεις. Ο καθείς εισηγείται ό,τι του κατεβάσει η γκλάβα του. Αυτά που, ορθώς, σε άλλες ομάδες αποτελούν κόκκινες γραμμές, στο Τριφύλλι είναι καθημερινότητα. Έχετε διαβάσει πρόσφατα δημόσιες εισηγήσεις προς τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον Ιβάν Σαββίδη ή τον Δημήτρη Μελισσανίδη; Όχι δα…

Μετά το νέο στραπάτσο στα Γιάννενα άπαντες ζητούσαν την κεφαλήν του Λάζλο Μπόλονι επί πίνακι. Αυτό έμοιαζε εκ πρώτης το πιο λογικό, είναι η αλήθεια, αφού οι υπάρχοντες ποδοσφαιριστές στο ρόστερ των Πράσινων δεν τρελαίνονται να παίζουν για πάρτη του. Συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις φεύγει ο ένας και όχι οι πολλοί. Όταν δε αυτός ο ένας είναι αντιτουριστικός, συγκρουσιακός, παραδοσιακά αμφιλεγόμενος και εργάζεται στον Παναθηναϊκό η απαξίωση αποτελεί θέμα χρόνου.

Η απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου -διότι, φυσικά, κανένας Ντρεοσί δεν αποφάσισε την επιμήκυνση διαμονής του Μπόλονι στην Ελλάδα – αγωνιστικά μπορεί να κοστίσει. Αν δεν νικήσει στη Λεωφόρο το Τριφύλλι τον ΠΑΟΚ απομακρύνεται για τα καλά η υπόθεση – Ευρώπη. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το εξής: Ευθύνεται αποκλειστικά ο Μπόλονι για την εξέλιξη αυτή; Η διοίκηση που ξήλωσε το πλάνο Δώνη με άκομψο, μάλιστα, τρόπο, όχι; Οι παίκτες που με τον Πογιάτος έπαιζαν χάλια και αγωνίζονται ξανά χάλια, όχι;

Αυτός ο Παναθηναϊκός, αυτό μπορεί να παίξει

Όποιος θέλει να βλέπει ωραίο ποδόσφαιρο, με αεροπλανικά, τακουνάκια και αυτοματοποιημένη κυκλοφορία της μπάλας μπορεί να δει τη Μάντσεστερ Σίτι ή τις… άλλες ομάδες της ελληνικής Super League οι οποίες βγάζουν μάτια κάθε αγωνιστική! Αυτό μπορεί ο Παναθηναϊκός, αυτό παίζει. Για την ομάδα που στα καλύτερά της ποινικοποιήθηκε το τσούκου-τσούκου μπολ, στα χειρότερά της όποιος έχει ίδιες απαιτήσεις υποθάλπει τον ίδιο ύποπτο ρόλο όπως οι προ 15ετίας εμπνευστές του απαξιωτικού όρου για τις επιτυχίες του πάλαι ποτέ Πρέσβη στην Ευρώπη.

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού πήρε μεγάλο ρίσκο με την παραμονή του Μπόλονι. Συνυπολογίζοντας, προφανώς, ότι ο Ρουμάνος κάλυψε τις δικές της λάθος κινήσεις που έφεραν τον Παναθηναϊκό εκτός τροχιάς Ευρώπης από νωρίς. Διότι ο Μπόλονι έβαλε ξανά τον Παναθηναϊκό σε αυτόν τον δρόμο, αρέσει ή δεν αρέσει… Ένας προπονητής τής αξίας και της εμπειρία του επιβάλλεται να κριθεί στο τέλος, όπως συμβαίνει σε κάθε σοβαρό ποδοσφαιρικό οργανισμό.

Στην εποχή που το κοινό περί δικαίου -και… ορθού- αίσθημα είναι στα ντουζένια του, η διοίκηση του Παναθηναϊκού το αγνόησε. Οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ της απόφασης αυτής, κάτι που θα φανεί σε περίπτωση ήττας πχ από τον ΠΑΟΚ. Η ορθότητά της, ωστόσο, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Εκτός αν μία λύση Συλαϊδόπουλου ενόψει play off ή κάποιου… Γιούρι Γκέλερ που λυγίζει πιρούνια, κάνει κουτάλια να πετούν και διαλυμένες ομάδες να παίζουν μπαλάρα υπήρχε εύκαιρη.