Παναθηναϊκός Ιωαννίδης: Όλα όσα είπε σε συνέντευξη του ο Έλληνας επιθετικός.

Ο Παναθηναϊκός θα υποδεχτεί αύριο(28/2) την ΑΕΚ στο «Απόστολος Νικολαΐδης» με μόνο στόχο την νίκη, καθώς η ομάδα του Λάσλο Μπόλονι θέλει να φτάσει την Ένωση στους βαθμούς και γιατί όχι και να την ξεπεράσει στην συνέχιση του πρωταθλήματος.

Με αφορμή λοιπόν αυτή την αναμέτρηση ο παίκτης των Πρασίνων, Φώτης Ιωαννίδης  μίλησε για πολλά θέματα με το σημαντικότερο εξ αυτών να είναι η επιλογή του να έρθει στην ομάδα της Αθήνας και να μην πάει στην  Νότιγχαμ Φόρεστ.

Το 2021 ξεκίνησε πολύ καλά για την ομάδα, εξαιρουμένης της πρόσφατης ήττας από τον Παναιτωλικό. Τι ήταν αυτό που άλλαξε και ήρθε το σερί των θετικών αποτελεσμάτων;

«Νομίζω ακολουθήσαμε ένα πλάνο που είχε δουλευτεί πολύ καιρό. Μέσα στο 2021 καταφέραμε να υλοποιήσουμε αυτό το πλάνο και να μείνουμε ενωμένοι σε όλα τα παιχνίδια μέχρι το τελευταίο λεπτό. Στο τελευταίο μας ματς, κόντρα στον Παναιτωλικό, σταθήκαμε άτυχοι και δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν για να κερδίσουμε. Πιστεύω όμως ότι θα καταφέρουμε να το ξεπεράσουμε και θα βελτιωθούμε επιθετικά έτσι ώστε να επιστρέψουμε στα θετικά αποτελέσματα».

Οι νίκες σας θεωρείς πως ήταν η καλύτερη απάντηση σε όσους έλεγαν ή έγραφαν πως ο Παναθηναϊκός δεν παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο;

 «Είχαμε στο μυαλό μας πως πρέπει να παίξουμε πιο επιθετικά. Δεν θέλαμε να είμαστε μονότονοι, θέλαμε να παίξουμε πιο κυριαρχικά και πιστεύω πως θα το καταφέρουμε και αυτό».

 Για σένα προσωπικά το 2021 ξεκίνησε με τρόπο ιδανικό. Στα περισσότερα ματς βρέθηκες στην αρχική ενδεκάδα και είναι σαφές πως ο προπονητής σε εμπιστεύεται. Πως αισθάνεσαι και τι πιστεύεις πως ήταν αυτό που έκανε τον Λάζλο Μπόλονι να σε εμπιστευθεί;

 «Στο ξεκίνημα της σεζόν είχα κάποιες ατυχίες, κάποιους τραυματισμούς που δεν ήταν μυϊκοί αλλά προήλθαν από χτυπήματα. Με τη βοήθεια των γιατρών και των φυσιοθεραπευτών κατάφερα να τους ξεπεράσω και να είμαι έτοιμος όταν μου δόθηκε πρώτη φορά η ευκαιρία στο ματς με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Την αξιοποίησα και έκτοτε θεωρώ ότι έχω σταθερά καλή παρουσία».

 Λέγεται ότι υλοποιείς πολύ σωστά το πλάνο του Λάζλο Μπόλονι. Εσύ αυτό πως το μεταφράζεις;

 «Εγώ θέλω πάντα να ακούω όσα μου λέει ο προπονητής μου και να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Δουλειά μου, φυσικά, είναι να σκοράρω και πιστεύω ότι μέσα από τα γκολ μπορώ να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό να πετύχει τους στόχους του».

 Είσαι ένα παιδί με δυνατό κορμί. Πιστεύεις πως αυτό παίζει ρόλο σε όσα περιμένει από εσένα ο Λάζλο Μπόλονι;

 «Είναι δεδομένο ότι η θέση μου χρειάζεται αυτό το στιλ παίκτη. Ο προπονητής μας ζητάει συχνά να κρατάμε μπάλα και έτσι να βοηθάμε την ομάδα να ανέβει. Να μπορούμε να μπούμε στο ρόλο του target man στο παιχνίδι. Έτσι μέσα από την έλευση της μπάλας στον επιθετικό, να ανοίξει το ματς και να απειλήσουμε την αντίπαλη εστία».

 Πριν το πρώτο ματς που αγωνίστηκες βασικός, κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης, σου είπε κάτι ο προπονητής που να σου έμεινε πιο έντονα χαραγμένο στη μνήμη;

 «Από όταν ακόμα ήμουν τραυματίας μου έλεγε ότι έχει μάθει για μένα και έχει την εντύπωση πως μπορώ να βοηθήσω. Μου είχε μιλήσει κατ’ ιδίαν πολλές φορές και μου είχε εξηγήσει τι θέλει να βλέπει στο παιχνίδι και πως θα μπορούσα εγώ με την παρουσία μου να βοηθήσω την ομάδα να ανέβει επίπεδο. Νομίζω ότι βήμα – βήμα άρχισε να με εμπιστεύεται περισσότερο και σιγά – σιγά με έβαλε στο ροτέισον και στη συνέχεια στη βασική ενδεκάδα».

 Όταν τον Ιούλιο υπέγραφες στον Παναθηναϊκό μπορούσες να φανταστείς ότι λίγους μήνες αργότερα θα ήσουν ο βασικός σέντερ
φορ της ομάδας;

 «Δεν θα πω ψέματα, έχω πάντα ψηλούς στόχους. Έτσι είχα σκεφτεί ότι μέσα στη χρονιά θα μπορούσα να πάρω ευκαιρίες και να αποδείξω ότι έχω χαρακτηριστικά που μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα».

Εχεις αφήσει πίσω σου δύο επιθετικούς με σημαντική καριέρα. Συνεχίζεις να μαθαίνεις από αυτούς λόγω της εμπειρίας τους;

«Είναι πολύ σημαντικό που έχω δύο τέτοιους επιθετικούς στην καθημερινότητά μου. Προσπαθώ να παρατηρώ και να κρατάω τα θετικά τους στοιχεία, αλλά και να ακούω τις συμβουλές τους. Και οι δύο είναι τόσο καλοί ποδοσφαιριστές, όσο και καλοί άνθρωποι. Με έχουν βοηθήσει πολύ. Τώρα μπορεί να είναι η περίοδος που εγώ αγωνίζομαι περισσότερο αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Όποιος είναι στην καλύτερη κατάσταση, είναι αυτός που αγωνίζεται. Σίγουρα πρέπει να εκμεταλλευτώ το τάιμινγκ αυτό και για εμένα προσωπικά προκειμένου να εξελιχθώ».

Ας πάμε λίγο πίσω στο καλοκαίρι του 2020. Ποιο ήταν το story της μεταγραφής σου στον Παναθηναϊκό; Είχε γραφτεί πως υπήρχε για σένα ενδιαφέρον και από άλλες ομάδες. Είναι αλήθεια αυτό;

«Εκείνη την περίοδο είχα επαφές με τον πρώην προπονητή μου στον Λεβαδειακό, τον Ζοζέ Ανιγκό. Εκείνος ήθελε να με «κλέψει» και σε συνεννόηση με τον Ολυμπιακό να πάω στη Νότιγχαμ Φόρεστ. Υπήρξαν συνεχόμενα τηλεφωνήματα από εκείνη την πλευρά
όμως εγώ τότε σκεφτόμουν μόνο τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε, λόγο στη μεταγραφή είχε και ο Λεβαδειακός γιατί τότε είχα συμβόλαιο σε ισχύ. Ο κ. Αλαφούζος είχε δείξει στη διοίκηση του Λεβαδειακού πως με ήθελε πολύ στον Παναθηναϊκό. Άλλωστε, από το προηγούμενο κιόλας καλοκαίρι είχαν υπάρξει συζητήσεις με το προπονητικό τιμ αλλά και τον κ. Νταμπίζα».

Είχες φτάσει κοντά στον Παναθηναϊκό το προηγούμενο καλοκαίρι;

«Μου είχε τηλεφωνήσει αρκετές φορές ο κ. Νταμπίζας και είχαμε μιλήσει. Είχε εκφράσει και ο κ. Δώνης το ενδιαφέρον του για μένα. Τα υπόλοιπα, ωστόσο, δεν ήταν δική μου δουλειά».

Πως πήρες την απόφαση να γίνεις ποδοσφαιριστής;

«Από τα πρώτα μου βήματα, όντας 4-5 χρονών, βρέθηκα στο γήπεδο. Λόγω και του πατέρα μου, φυσικά. Ήμουν συνεχώς με μία μπάλα στα πόδια και θα έλεγα πως δεν το πολυσκέφτηκα».

Όταν πήρες την απόφαση να έρθεις στον Παναθηναϊκό, τι σου είπε ο πατέρας σου; «Ήταν ο πρώτος που με ενθάρρυνε να πάρω αυτήν την απόφαση γνωρίζοντας πως ο Παναθηναϊκός είναι ένα τεράστιο όνομα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μου είπε κιόλας ότι σαν κλαμπ είναι υγειές και ότι υπάρχει μέλλον».

Όταν ήσουν στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, μπορούσες να φανταστείς πως μια μέρα θα παίξεις επαγγελματικά στον Παναθηναϊκό;

«Τότε όντας και πιο μικρός, ήθελα μόνο να υλοποιήσω το όνειρό μου. Να γίνω, δηλαδή, επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια να μπορέσω να εξελιχθώ και να ανέβω επίπεδο».

Ήσουν πάντα σέντερ φορ ή έχεις αγωνιστεί και σε άλλες θέσεις;¨

«Ήμουν πάντα στον άξονα. Είχα ξεκινήσει ως αμυντικό χαφ και στη συνέχεια άρχισα να «ανεβαίνω». Σίγουρα η θέση στην οποία αγωνιζόμουν άλλαζε και με βάση την ηλικία μου και την εξέλιξη του σώματός μου».

Έξω από το γήπεδο εμείς βλέπουμε έναν Φώτη πάντα με το χαμόγελο. Είσαι έτσι και στην προσωπική σου ζωή;

«Όλοι οι φίλοι μου λένε ότι έχω ένα χιούμορ που πολλούς κάποιες φορές τους πικάρει. Θέλω, όμως, να πιστεύω ότι είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος που είναι ωραίο να κάνεις παρέα μαζί του».

Πόσο σημαντικό είναι σε κάθε δουλειά ή σε κάθε γκρουπ ανθρώπων να υπάρχει κάποιος που έχει διάθεση για πλάκα;

 «Το πιο σημαντικό είναι σε κάθε δουλειά να υπάρχει ένας τέτοιος τύπος. Δεν εννοώ ότι είμαι απαραίτητα εγώ ο χιουμορίστας, αλλά έχω έναν τόνο καλής διάθεσης».

Από που αντλείς την ενέργεια για να έχεις αυτή τη θετική διάθεση; Είναι κάτι έμφυτο ή έχει να κάνει με τον τρόπο που έχεις μεγαλώσει;

«Ίσως είναι από την οικογένειά μου. Μπορώ να νιώθω άνετα σε όποιο περιβάλλον και αν βρίσκομαι. Θεωρώ ότι η πλάκα είναι μέρος της ζωής. Η ζωή θέλει χαμόγελο. Χωρίς το χαμόγελο θα ήταν δύσκολο να ζήσουμε. Πρέπει να γελάμε και να ζούμε όμορφα. Να χαιρόμαστε που μπορούμε να απολαμβάνουμε τις καθημερινές απλές στιγμές».

Αν σου ζητούσα να περιγράψεις τον εαυτό σου με πέντε λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;

 «Αυθόρμητος, ταπεινός, πλακατζής, φιλικός και… χαρισματικός!»

 Πως διαχειρίζεσαι σαν χαρακτήρας μία νίκη και πως μία ήττα;

«Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος στις νίκες, ίσως κάποιες φορές να το παρακάνω. Θα έλεγα πως ξεχνάω εύκολα τις ήττες γιατί σκέφτομαι το επόμενο ματς το οποίο και θέλω να κερδίσω».

 Εκτός από το ποδόσφαιρο με τι άλλο σου αρέσει να ασχολείσαι;

«Βλέπω πολλές σειρές στον ελεύθερο μου χρόνο. Μου αρέσει πολύ η Formula 1, ενώ παίζω και ηλεκτρονικά».

Βλέπεις τηλεόραση; Αν ναι, τι προγράμματα σου αρέσει να παρακολουθείς;

«Παρακολουθώ ανελλιπώς το Survivor, δεν χάνω λεπτό. Βλέπω ακόμα και τις διαφημίσεις έτσι ώστε να μην ξεχαστώ και χάσω κάποια σκηνή. Ακόμα και σε μέρες Champions League, όχι βεβαίως που παίζει η Λίβερπουλ, προτιμώ το Survivor».

Θα πήγαινες ποτέ να δοκιμάσεις την τύχη σου σε έναν τέτοιο διαγωνισμό;

«Ίσως. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ το βράδυ να μην έχω το κρεβάτι μου αλλά νομίζω θα τα κατάφερνα. Βέβαια, υπάρχει και το πρόβλημα των ζωυφίων!»

 Έχεις κάποιο ποδοσφαιρικό ίνδαλμα;

«Ναι, ο Ρονάλντο το Φαινόμενο, ήταν ο ποδοσφαιριστής που πάντα θαύμαζα. Αυτή την περίοδο θα έλεγα πως ο Μπενζεμά μαζί με τον Λουκάκου και τον Λεβαντόφσκι είναι η κορυφαία τριάδα επιθετικών».

 Τι είναι αυτό πάνω στο οποίο θα έλεγες ότι χρειάζεσαι περισσότερη δουλειά;

«Νομίζω έχω αρκετά πράγματα να βελτιώσω. Πρώτα από όλα κάποιες κινήσεις μέσα και έξω από την περιοχή για να μπορώ αν δημιουργώ περισσότερες καταστάσεις για γκολ. Θέλω, ακόμα, να δουλέψω περισσότερο τα τελειώματά μου».

 Να πάμε λίγο στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Γυρνώντας σπίτι σου, τι σκεφτόσουν;

«Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ένιωσα κάτι που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ. Σκεφτόμουν κιόλας πως θα ήταν να
υπήρχε και κόσμος στη Λεωφόρο. Γυρνώντας μίλησα με κάποιους φίλους και την οικογένειά μου. Κάποιους φίλους μου, τους στενοχώρησα! Βλέποντας τα στιγμιότυπα του αγώνα άρχισα να συνειδητοποιώ τι είχα ζήσει. Ήταν μια νίκη πολύ σημαντική τόσο από
βαθμολογικής όσο και από ψυχολογικής άποψης».

 Πριν τον αγώνα είχες άγχος;

«Άγχος πριν τα παιχνίδια δεν έχω ποτέ. Από τη στιγμή που βγαίνω στον αγωνιστικό χώρο για το ζέσταμα, νιώθω σαν στο σπίτι μου. Το μυαλό μου ήταν στο ματς αρκετές μέρες πριν και ήθελα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό».

 Ποιοι είναι οι στόχοι σου με τον Παναθηναϊκό;

«Μου αρέσει να βάζω και μακροπρόθεσμους και βραχυπρόθεσμους στόχους. Η δεύτερη θέση και η κατάκτηση του Κυπέλλου είναι οι δύο στόχοι που έχουμε όλοι μας. Θεωρώ ότι είναι στο χέρι μας να τα καταφέρουμε. Από εκεί και πέρα, έχω βάλει και κάποιους
στόχους για το μέλλον, επειδή έχω υπογράψει για τέσσερα χρόνια, όμως αυτό δεν θέλω να το μοιραστώ. Το κρατώ για τον εαυτό μου».

 Κλείνοντας, πρέπει να παρατηρήσουμε το εξής: Από τον Λεβαδειακό στον Παναθηναϊκό και κάπως έτσι δεν έχεις φορέσει άλλο χρώμα εκτός του πρασίνου. Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να φοράει άλλα χρώματα;

«Όχι, πλέον μόνο πράσινα! Τίποτα άλλο!»