Ο Παναθηναϊκός έχει μπει στη διαδικασία, με τον τρόπο που λειτουργεί στο γήπεδο, να αποδυναμώνει έως να εξαλείφει όλα αυτά τα στοχευμένα επιχειρήματα τα οποία σκοπό έχουν να τον αποσταθεροποιήσουν. Το τελευταίο έχει γίνει ξανά, οπότε ο οργανισμός του Τριφυλλιού θα πρέπει να είναι υποψιασμένος. «Δικαιολογίες» για την πρωτιά και το απόλυτο νικών; Πολλές. Ματς εντός έδρας, εύκολο πρόγραμμα, διαιτησία υπέρ και ό,τι μπορεί να σκαρφιστεί ο καθείς.
Βέβαια στα οκτώ ματς έως τώρα, ο Παναθηναϊκός δεν έχει παίξει ποτέ πλήρης. Νίκησε την ΑΕΚ στη Λεωφόρο με ανατροπή και τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα με ανατροπή. Στα παιχνίδια δε με Αστέρα Τρίπολης εντός και Λαμία εκτός επικράτησε, επιβιώνοντας από το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων του οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν τελειώσει με εννέα παίκτες maximum. Την ίδια ώρα, δίχως να ενδιαφέρει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς άμεσα αυτό, οι υπόλοιποι μνηστήρες τίτλου μοιάζουν εξόχως προβληματικοί, πλην της ΑΕΚ που ανεβαίνει.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία και η πρόσφατη ατάκα του Δημήτρη Μελισσανίδη, που… θέλει τον Παναθηναϊκό Πρωταθλητή αν δεν πάρει τον τίτλο η ομάδα του. Ο ισχυρός άνδρας της Ένωσης είναι μπαρουτοκαπνισμένος στα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Γνωρίζει τι πέτυχε ο Ιβάν Σαββίδης πριν χρόνια και θέλει να το επαναλάβει. Ξέροντας ότι υπάρχουν αυτιά πρόθυμα να τον ακούσουν. Κοινό μέτωπο εναντίον του Ολυμπιακού επιθυμεί, όπως συνέβη με τον ΠΑΟΚ. Η διαφορά, όμως, είναι ότι ο Παναθηναϊκός κινείται αυτόφωτα. Και αν δεν πάρει ο Παναθηναϊκός τον τίτλο, συμπληρώνω, δεν έχει σημασία ποιος θα το πάρει…
Παναθηναϊκός: Ψυχολογικός «πόλεμος»
Κάθε νίκη και 3β. στο ενεργητικό δημιουργούν ακόμα πιο ισχυρό αίσθημα κυριαρχίας και χαλύβδινη ψυχολογία. «Γονατίζουν» τους αντιπάλους, που βλέπουν ένα σύνολο ενωμένο, έναν οργανισμό που δρα όλος μαζί, που εξαντλεί εισιτήρια σε δέκα λεπτά, που έχει πάψει να γκρινιάζει έχοντας αποκτήσει κάτι να πιστεύει. Η προσφορά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, σε όλα αυτά, κρίνεται ανεκτίμητη και αυτό που μένει να διαπιστωθεί είναι ένα. Για το αν μπορεί, πραγματικά, ο Παναθηναϊκός το Πρωτάθλημα…
Ελπίζοντας ότι η νομοτελειακή τούτη πραγματικότητα θα αργήσει να έρθει, η πρώτη «στραβή» και ο τρόπος που θα τη διαχειριστούν προπονητής, παίκτες και οργανισμός, θα δείξει αν οι Πράσινοι έχουν τον τρόπο, την ικανότητα και τη δυναμική να μείνουν πρώτοι. Η τριάδα αγώνων με Άρη μέσα, Βόλο έξω και Ολυμπιακό μέσα αποτελεί καλό δείγμα, με δυνατούς αντιπάλους. Όμως υπάρχει και κάτι άλλο, που εντάσσεται στο κομμάτι του «πολέμου». Ο παράγοντας διαιτησία και η σταθερή πολιτική, την οποία πρέπει να διατηρήσει ο Παναθηναϊκός ακόμα και μετά από νίκες. Διότι τα φαλτσοσφυρίγματα μπορεί να μην κόστισαν στα δύο τελευταία ματς, κάποια στιγμή θα κοστίσουν. Και σε βαθμούς και σε τραυματισμούς ή τιμωρίες.
Συσπείρωση και αγωνιστικότητα
Το μεγάλο «όπλο», για μία ακόμα φορά φέτος, στο δύσκολο παιχνίδι με τον Άρη θα είναι η sold out Λεωφόρος. Ο κόσμος βρίσκεται δίπλα στο Τριφύλλι και αντιλαμβάνεται σε απόλυτο βαθμό πως κάθε παιχνίδι, ειδικά εντός, μπορεί να κάνει τη διαφορά στη σεζόν. Πλην της δεδομένης συσπείρωσης, επί των αγωνιστικών ζητημάτων τώρα… Σπουδαίο νέο είναι η επιστροφή του Σπόραρ, που έλειψε πολύ στα τελευταία παιχνίδια. Ο τρόπος που ο Σλοβένος αγωνίζεται και η απορρόφηση αντιπάλων, οι οποίοι επικεντρώνονται επάνω του, αποτελούν αρετές οι οποίες αναδεικνύουν το επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Στα μείον, ξεκάθαρα, η διαφαινόμενη απουσία του Κουρμπέλη, που βγάζει πολύ ενέργεια και είναι αρχηγικός φέτος. Λύσεις στη θέση του μπορεί να υπάρχουν (πχ ο Τσοκάι έχει δείξει καλά δείγματα στο λίγο που έχει αγωνιστεί), αλλά φέτος ο Δημήτρης Κουρμπέλης είναι ιδιαιτέρως σημαντικός στο πλάνο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.