RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Η πτωτική, αγωνιστικά, πορεία του Ματέους Βιτάλ και ο λόγος που αυτό συμβαίνει. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.
Ο Παναθηναϊκός ήξερε τι παίκτη πήρε. Ετών 23, με την ποιότητα και τη διάθεση για διάκριση να ξεχειλίζει. Μεσοεπιθετικός των 8-10 εκατ. ευρώ, για τον οποίο οι Πράσινοι θα πρέπει να πληρώσουν περίπου 4 εκατ. για να τον κάνουν δικό τους το καλοκαίρι. Ο Ματέους Βιτάλ αποτέλεσε μία από τις ποιοτικότερες προσθήκες στο ρόστερ του Τριφυλλιού όχι μόνο το τελευταίο καλοκαίρι, αλλά γενικότερα στα χρόνια Αλαφούζου.
Το προφανές δεδομένο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα πληρώσει, πιθανότατα, για τον πολυποίκιλο χαφ τη ρήτρα το ερχόμενο καλοκαίρι. Το «πιθανότατα» αναφέρεται, μονάχα, επειδή σε αυτή τη ζωή δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται. Χωρίς να υπάρχει όραμα και πλάνο, δεν γίνεται το Τριφύλλι να δώσει αυτά τα χρήματα για ένα παίκτη. Ο Γιάννης Αλαφούζος σαφέστατα τα διαθέτει στο πορτοφόλι του, ωστόσο δεν τον χαρακτηρίζει ούτε όραμα, ούτε έχει πλάνο για να φτιάξει κάτι περισσότερο από τον Παναθηναϊκό που βλέπουμε επί των ημερών του.
Το πιο εύκολο για να περάσει η πολύ πιθανή τέτοια απόφαση άβρεχτα, σε όσους απομείνουν να ασχολούνται, είναι η απαξίωση του παίκτη. Ο Βιτάλ σαφέστατα και κάνει, ακόμα και για κανονικό Παναθηναϊκό. Κάθετο παιχνίδι, καλή πρώτη επαφή της μπάλας και ποιοτική μεταβίβαση, χτυπήματα ακριβείας. Λείπει η ταχύτητα και η εκρηκτικότητα, αλλά αν τα είχε αυτά δεν θα έκανε 8-10 εκατ., αλλά 50.
Εκ των προτέρων πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι από την ημέρα που ήρθε, ο δανεισμός ήταν για ένα χρόνο και έως εκεί. Και με 10 γκολ / 15 ασίστ να τελειώσει τη σεζόν, η λογική κάτω από την οποία λειτουργεί το κλαμπ δεν θα τον μονιμοποιούσε. Άρα το «ποιος Βιτάλ;» έχει διαλυθεί a priori ως αιτιολογία για αυτό που όλοι γνωρίζουμε ότι μάλλον θα γίνει το καλοκαίρι. Την επιστροφή του στην Κορίνθιανς, δηλαδή…
Το καλοκαίρι η περίπτωση του Βιτάλ έγινε μίνι σαπουνόπερα, λόγω του σκεπτικισμού του Ιβάν Γιοβάνοβιτς για τον αθλητή. Αυτό λεγόταν, αυτό γραφόταν. Με τον τρόπο που τον χρησιμοποιεί, ακόμα και αν δεν ίσχυε ο θερινός σκεπτικισμός, τώρα είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο προπονητής του Παναθηναϊκού περιμένει πολύ συγκεκριμένα πράγματα από τον Βραζιλιάνο. Που, όμως, αυτός δεν μπορεί να τα δώσει. Ούτε στη γραμμή μπορεί να παίξει με άνεση, μην έχοντας την απαιτούμενη ταχύτητα, ούτε να αποτυπώσει όσα μπορεί στο χορτάρι από τα πλάγια.
Έκανε ένα ματς με πιο κεντρικό ρόλο και φαινόταν όπως η μύγα στο γάλα απέναντι στον Απόλλωνα. Ποιον Απόλλωνα; Τον Απόλλωνα που πήρε 2-2 ισοπαλία με την ΑΕΚ. Ο Βιτάλ δεν αξιοποιείται σωστά και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Ο Παλάσιος, που και αυτός δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί, δοκιμάστηκε σε τρεις θέσεις έως τώρα από τον προπονητή. Ακόμα και φορ αγωνίστηκε. Όσο είναι εδώ ο Βιτάλ, ο Βραζιλιάνος πρέπει να μπει σε ένα αγωνιστικό καλούπι κοντά σε αυτά που μπορεί να κάνει. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, η πορεία του θα είναι πτωτική.
Για τον Ισπανό δεν υπάρχει αμφιβολία για την ποιότητά του ως χαφ. Δεν αγωνίζονται, αυτή τη στιγμή, πολλοί στην Ελλάδα με 300 συμμετοχές στην Primera Division. Σε ορισμένα παιχνίδια, έχει αναλάβει ένα ρόλο που επηρεάζει τη συνεργασία του με τον Αλεξανδρόπουλο (επίσης βρίσκεται σε πτώση). Ο Ρούμπεν Πέρεθ γυρίζει ως τρίτο στόπερ και από εκεί αρχίζει το build up των, αργών συνολικά, επιθέσεων του Παναθηναϊκού. Αυτόματα οι αποστάσεις του με τον Αλεξανδρόπουλο αυξάνονται, με συνέπεια στις χαμένες μπάλες ο Παναθηναϊκός να φαίνεται πως αγωνίζεται δίχως χαφ.
Το γκολ στην Τρίπολη και το 0-1 του ΠΑΟΚ, με τους περιπάτους των αντιπάλων στην άμυνα του Παναθηναϊκού, το αποδεικνύουν πρόχειρα. Θα μπορούσε αυτό να συμβαίνει σε 4-3-3, με τρίτο χαφ να υπάρχει δίπλα στον Αλεξανδρόπουλο και τον Πέρεθ να κάνει build up αφού ο Σάρλια δεν μπορεί και ο Βέλεθ κρίνεται ότι δεν το κάνει καλά από τον κόουτς. Τακτικά ό,τι συμβαίνει -στο 0-0 με τον ΟΦΗ έβγαλε μάτια η συγκεκριμένη οδηγία στον Πέρεθ- δυσκολεύει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ειδικά κόντρα σε αντιπάλους που παίζουν με έξτρα μέσο.
ΥΓ1: Το… ποίημα «αν ήταν καλός δεν θα ερχόταν στον Παναθηναϊκό δεν φτουράει». Αν ήταν καλός, με αυτή τη λογική, ο Ονιεκούρου δεν θα ερχόταν στον Ολυμπιακό. Θα πήγαινε σε καλύτερο Πρωτάθλημα. Αν ήταν καλός ο Τσούμπερ δεν θα ερχόταν στην ΑΕΚ, θα έμενε στη Γερμανία. Ήμαρτον με τη διαρκή απαξίωση του Τριφυλλιού.
ΥΓ2: Το αφήγημα των 14 εκατ. μπάτζετ κατέρρευσε πανηγυρικά. Όχι ότι δεν πληρώνει η διοίκηση του Παναθηναϊκού αυτά τα χρήματα. Μάθαμε μετά τον ΠΑΟΚ ότι ο «Δικέφαλος» έχει το τριπλό μπάτζετ, ή μάλλον ότι οι Πράσινοι έχουν το 1/3. Δηλαδή ο ΠΑΟΚ έχει 42 εκατ. ευρώ μπάτζετ; Καλά κρασιά… Απλά το μπάτζετ του Παναθηναϊκού, ελλείψει τεχνικού διευθυντή, χαραμίζεται σε Μπεκ, Αγιούμπ, Ενγκμπακοτό κτλ. Μία 800άρα είναι μόνο αυτοί. Άρα ο Παναθηναϊκός έχει 14 εκατ. μπάτζετ, το αγωνιστικό του, όμως, είναι πολύ μικρότερο. Των παικτών που υπολογίζονται, δηλαδή.
