Ο Παναθηναϊκός τελειώνει την κανονική περίοδο ως Πρωταθλητής! Πρωταθλητής στο να αδικεί κατά συρροή και εξακολούθηση τη φανέλα και το βεληνεκές του. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Υπάρχει ο Παναθηναϊκός των μεγάλων αγώνων. Που έκανε ό,τι ήθελε τον Ολυμπιακό στο 2ο ημίχρονο στο Φάληρο και ας έχασε με 1-0, πληρώνοντας το κακό αρχικό στήσιμο Μπόλονι. Που επικράτησε στη Λεωφόρο με 2-1, αποδεικνύοντας ότι στα χειρότερα χρόνια του μπορεί να είναι ανώτερος από τον μεγάλο του αντίπαλο.

Yπάρχει ο Παναθηναϊκός που έχει πάρει 4/6 βαθμούς απέναντι στην ΑΕΚ της σταθερής και αποδεκτής, από τον κόσμο της, διοίκησης. Που φτιάχνει γήπεδο, έπαιξε Ευρώπη, διάγει μία κανονικότητα μετά την περιπέτεια της Γ’ Εθνικής. Υπάρχει ο Παναθηναϊκός, που έκανε τον ΠΑΟΚ του πανίσχυρου Σαββίδη να μοιάζει με ομάδα της μέσης στη βαθμολογία. Νικώντας τον πλέον κρίσιμο αγώνα της σεζόν, στον δρόμο για την ευρωπαϊκή επιστροφή.

Υπάρχει, από την άλλη, ο Παναθηναϊκός των 3/4 ηττών από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Εκ των οποίων οι δύο «πόνεσαν» πολύ, καθώς κόστισαν τον στόχο του Κυπέλλου. Ο Παναθηναϊκός που ξόδεψε 3 βαθμούς στο Αγρίνιο, 2 στη Λάρισα και πάει λέγοντας… Αυτός ο ψυχοβγάλτης Παναθηναϊκός που κατάφερε, διότι περί κατορθώματος πρόκειται, να έχει κάνει δύο extreme makeover μέσα σε λίγους μήνες σε λογική, δομή 11άδας, αλλάζοντας προπονητή για να βρίσκεται περίπου στο ίδιο σημείο με πέρυσι. Χωρίς, δηλαδή, να κάνει ένα μικρό step up έστω. Είναι να τρελαίνεσαι…

Η στρατηγική Μπόλονι

Ότι η ψυχραιμία της διοίκησης να μην ακούσει το κοινό αίσθημα και να κρατήσει τον Λάζλο Μπόλονι απέδωσε, είναι μία πραγματικότητα. Ό,τι και αν γίνει στα play off, η διαδικασία ανάνηψης πριν το ματς με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο πέτυχε. Ας πούμε ότι έφευγε ο Ρουμάνος. Ποιος εγγυάται ότι ένας νεόκοπος τεχνικός, όπως ο Συλαϊδόπουλος, ή ο οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε άμεσα να οδηγήσει το Τριφύλλι σε αποτέλεσμα; Εκτός αν υπήρχε εύκαιρος ένας θαυματοποιός. Τέτοιοι πρωταγωνιστούν, όμως, μόνο στις ταινίες και στα παραμύθια.

Ο Μπόλονι έδωσε άλλη μία ευκαιρία στους «κομμένους» στη συνείδησή του, να τον διαψεύσουν. 1-0 με ξυραφένια πάσα Βιγιαφάνιες, ασίστ ακριβείας Χατζηγιοβάνη και εκτέλεση Μακέντα α λα Χάρι Κέιν! Ο Ίνγκασον είναι από τους καλύτερους στόπερ στη Λίγκα και ο Κίκο τον έκανε… μία χόρτα, «εκτελώντας» τον πολύ καλό γκολκίπερ Ζίβκο Ζίβκοβιτς. Ο Μπόλονι αντέδρασε από τον πάγκο, ίσως για πρώτη φορά, με ορθολογικό τρόπο. Εκμεταλλευόμενος τη μία ακόμα κακή βραδιά του Πάμπλο Γκαρσία.

Έτσι το 2-0 έγινε από τις αλλαγές του. Προέλαση Καρλίτος, έτοιμο γκολ στον Ενγκμπακοτό που αστόχησε, γκολ από τον Ιωαννίδη που ως άλλο «τανκ» όπλισε και σκόραρε. Ουδείς μπορεί να κοιτάξει μακριά, να πει με ασφάλεια τι θα γίνει το καλοκαίρι. Η παραμονή Μπόλονι δεν συγκεντρώνει ούτε 5% πιθανότητες, αυτή τη στιγμή. Σημασία έχει να μπορέσει να βγάλει ξανά τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη. Θα είναι μία καλή αρχή για το επόμενο extreme makeover, που έρχεται το καλοκαίρι του 2021…

ΥΓ1: Ένα τεράστιο respect στον Σωκράτη Διούδη. Ο πιο βελτιωμένος Έλληνας τερματοφύλακας έπαιξε ξανά με πόνους στη μέση. Κάνει το λάθος στο 2-1, ωστόσο έως εκείνη την ώρα ήταν πάντα σε επίκαιρη θέση (ακόμη και στη χαμένη ευκαιρία του Αντρίγια Ζίβκοβιτς νωρίς). Βούλωσε στόματα, εντός, εκτός και επί τα αυτά…

ΥΓ2: Γιοάν Μολό: Ποιοτικός πλάγιος μεσοεπιθετικός, με θητεία στη Ligue 1 που για να βρει χώρο στον Παναθηναϊκό παίζει δεξιός μπακ. «Έσβησε» το μεγαλύτερο prospect του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφήνοντας τον Τζόλη απλή αναφορά στο χαρτί των 11άδων. Με παίκτες με τέτοια ατσάλινη θέληση, που παίζουν κάθε αγώνα λες και είναι ο τελευταίος τους, οι Πράσινοι μπορούν να επιστρέψουν.

ΥΓ3: Σεΐχ Νιάς. Θυμίζει Γιάγια Τουρέ, χωρίς να έχει την επιθετικότητα του Ιβοριανού σούπερ σταρ. Κρίμα που δεν υπάρχει προοπτική να μείνει -με τα τώρα δεδομένα-, διότι στη Λιλ υπολογίζεται ακόμα και για βασικός τα επόμενα χρόνια. Η γαλλική αγορά έχει διαμάντια, αν δεν αλλάξει κάτι στο οργανόγραμμα του ποδοσφαιρικού τμήματος το καλοκαίρι ο Ντρεοσί την ξέρει καλά και μπορεί να φέρει τον επόμενο Νιάς.