RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Το τμήμα – καμάρι του Παναθηναϊκού βρήκε τη στέγη του για τις επόμενες δεκαετίες, σε ένα win-win deal για τους εμπλεκόμενους. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.
Το τρένο φαίνεται ότι μπαίνει στις ράγες ώστε το Τριφύλλι να βρει την έδρα του για τα επόμενα πολλά χρόνια, κάτι που έως τώρα είτε δεν συνέβαινε είτε συνέβαινε με μη ευνοϊκούς όρους. Η συμφωνία του κεντρικού κράτους με την ΚΑΕ Παναθηναϊκός για χρήση του ΟΑΚΑ τα επόμενα 49 χρόνια είναι η αρχή λύσης στέγασης ολόκληρου του σωματείου και με τη μορφή ντόμινο μπορεί να επηρεάσει θετικά Ερασιτέχνη και ΠΑΕ άμεσα ή ακόμα σε πιο μακρινό χρόνο αν δεν γίνει ο Βοτανικός. Ουσιαστικά, επιλύεται με τον πιο εύκολο και ορθό τρόπο ένα ζήτημα που επηρέασε αρνητικά όλες τις προοπτικές στέγασης του ποδοσφαίρου κυρίως τα προηγούμενα χρόνια.
Πλέον, ο Παναθηναϊκός -μπαίνοντας σε μία διαπραγμάτευση χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο πλην του τεράστιου brand που φέρει- έχει για minimum 50 χρόνια «σπίτι». Εκεί που γέμισε την πλούσια τροπαιοθήκη του τίτλους, έστω και αν το Μαρούσι απέχει αρκετά χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και τον αστικό ιστό της πρωτεύουσας. Έχει σημασία αυτό, διότι για μία μερίδα Παναθηναϊκού περιβάλλοντος τούτο αποτέλεσε επί χρόνια αιτία πολέμου για τον Βοτανικό (που είναι εντός Δήμου Αθηναίων!). Το πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι η ΚΑΕ βρήκε λύση. Μάλιστα, σε διάστημα που βρίσκεται σε καθεστώς αλλαγής διοίκησης οπότε η επιτυχία λογίζεται, ειλικρινώς, διπλή.
Για το κράτος τα οφέλη είναι προφανή. Σκοπεύοντας ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Λευτέρης Αυγενάκης να αποκαταστήσουν τμηματικά το μέλλον του ΟΑΚΑ, που σαπίζει κατόπιν πλέον και δικής τους ομολογίας, έφεραν ένα πανίσχυρο brand στις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις διασφαλίζοντας τη συντήρηση του Κλειστού για μισό αιώνα. Λαμβάνοντας, μάλιστα, από κάτι που εξακολουθεί να ανήκει στο κράτος ένα καθαρό ποσοστό 30% επί των εμπορικών χρήσεων που θα δημιουργηθούν επί 49 χρόνια. Συν και η, πιο μικρού βεληνεκούς, εξασφάλιση για επενδύσεις 3 εκατ. ευρώ επάνω στην εποχή ανάπλασης των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Ο Παναθηναϊκός από ενοικιαστής γίνεται μακρόχρονος μισθωτής, ουσιαστικά, του χώρου, έχοντας, όμως, και το δικαίωμα να επωφελείται από τις εμπορικές χρήσεις που θα δημιουργηθούν.
Του μένει το 70% των καθαρών εσόδων από αυτές, σίγουρα πολύτιμο συμπλήρωμα στο μπάτζετ κάθε χρονιάς. Το ΟΑΚΑ (πλέον θα διαμορφωθεί όπως το θέλει το Τριφύλλι), αν και εκτός Δήμου Αθηναίων, είναι συνυφασμένο με ορισμένες από τις πιο λαμπερές στιγμές του «Εξάστερου». Με λόγια απλά, οι Πράσινοι μπορούν πλέον με ηρεμία και καθαρό μυαλό να εκπονήσουν μακρόχρονο πλάνο αξιοποίησης του ΟΑΚΑ στα πάντα. Από τα κυλικεία μέχρι να διεκδικήσουν περισσότερα πράγματα από ορισμένες ήπιες εμπορικές χρήσεις. Οι όροι της συμφωνίας θα μας κάνουν σοφότερους επάνω σε αυτό. Τέλος, δεν θα μπει ποτέ ξανά το κλειστό μπάσκετ στην ίδια πρόταση με τη Διπλή Ανάπλαση όπως έχει γίνει επανειλημμένα στο παρελθόν. Θα σταματήσει, δηλαδή, αυτός ο παραλογισμός περί αλλαγής νομοθεσίας και του μπακαλίστικου «κόψε από την μπάλα και δώσε καθίσματα στο μπάσκετ»! Πολύ σημαντικό για τους γνωρίζοντες…
Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα να’ χει ο πεθερός, λέει η παροιμία. Από τη στιγμή που η ΚΑΕ κυνηγά χρόνια αυτή τη συμφωνία με το ΟΑΚΑ και το κεντρικό κράτος μέσω του Λευτέρη Αυγενάκη αναζητά την αξιοποίησή του, a priori ό,τι έγινε είναι βολικό και αμφίδρομα επικερδές. Ουσιαστικά, ο όποιος αντίλογος προκύπτει -ή θα έπρεπε, πιο σωστά, να προκύπτει- από ό,τι έχουν ακούσει τα αυτάκια μας και τι έχουν διαβάσει τα ματάκια μας για τον Βοτανικό. Πχ, τι θα γίνει μετά τα 49 χρόνια;
Η λογική λέει ότι η μακρόχρονη αυτή συμφωνία θα επιμηκυνθεί, προσαρμοσμένη στους όρους και στις απαιτήσεις της εποχής, για ακόμα 49 και πάει λέγοντας. Έως τότε, βέβαια, ο Παναθηναϊκός θα έχει καταβάλει στο ελληνικό Δημόσιο το 30% καθαρών εμπορικών κερδών που θα έχουν προκύψει από τη δική του παρουσία εκεί επί 49 χρόνια. Συν τα «ψιλικά» των 3 εκατ. ευρώ, συν φυσικά το σημαντικό ποσό των εξόδων συντήρησης που δεν είναι μικρό (σίγουρα 1 εκατ. τον χρόνο). Ενδεχομένως, αυτό το κεφάλαιο στο εξοδολόγιο να φτάσει σε εννιαψήφιο που, θα πει κάποιος, με αυτά τα λεφτά φτιάχνεις τρία γήπεδα μπάσκετ!
Λόγω του ότι η Λεωφόρος αποτελεί ιδιοκτησία του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, η ΠΑΕ καλείται να παίξει το μέλλον της στην απόφαση της περιβόητης ΓΣ του ΑΟ που έρχεται τον Σεπτέμβριο. Τέτοια θέματα, η ΚΑΕ δεν έχει. Αποφάσισε τι είναι καλύτερο για το μέλλον της, δεν λογοδοτεί πουθενά και πήρε μία απόφαση μισού αιώνα και βάλε για τη βιωσιμότητα του συλλόγου. Μόνο ένα ζήτημα προκύπτει εδώ… Με την ΚΑΕ να είναι προς πώληση, μένει να αποδεχτεί ως δεδομένο αυτή τη συμφωνία ο επόμενος ιδιοκτήτης εφόσον βρεθεί. Λογικά, θα είναι κάτι που θα έχει προβλεφθεί από την υπηρεσιακή διοικούσα επιτροπή της ΚΑΕ. Εκτός και αν συμβεί το ιδανικό και αλλάξει γνώμη ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Θα ήταν το κορυφαίο σενάριο όλων.
