Euroleague

Παναθηναϊκός: Ώρα για αναπροσαρμογή στόχων

Ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να μείνει εκτός στόχων, αν δεν αλλάξει άμεσα τον τρόπο προσέγγισης στους αγώνες. Ο Πρίφτης, ο Φέρελ, ο Ιωάννης… Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης

12.11.2021 | 08:10

Ο Παναθηναϊκός μετρά επτά ήττες σε εννέα αγώνες και βρίσκεται στην προτελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα (δείτε εδώ). Μπορούμε -αν θέλετε- να συζητήσουμε για το δύσκολο πρόγραμμα που είχε, αλλά αν προτιμάτε να δούμε την αλήθεια κατάματα, στην ουσία είναι εκτός στόχου στην Ευρωλίγκα. Όποιος κι αν ήταν ο στόχος που τέθηκε από τη διοίκηση.

Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, όταν παραβιάζεις τη λογική. Αλήθεια, έχει την πολυτέλεια ο Παναθηναϊκός να υπάρχει DNP δίπλα στο όνομα του Φέρελ; Ο Αμερικανός ήρθε για να λύσει το πρόβλημα στην πιο νευραλγική θέση, στο σύγχρονο μπάσκετ. Δεν ξέρω αν ήταν ο καταλληλότερος, ξέρω ότι ο Σωτήρης Γεωργίου είχε δίκιο. Αφού δεν τον έχουμε δει να παίζει, πώς θα κρίνουμε και -κυρίως- πώς θα βελτιωθεί;

Από τότε που ήρθε ο Φέρελ βρήκε χώρο στη 12άδα ο Μποχωρίδης! Συμβαίνουν κι αυτά. Ο Φλόιντ έπαιξε μόλις 7.33’’ κι είχε δύο πόντους κι 1 ριμπάουντ. Εξαιρετικός ήταν ο Παπαγιάννης, οπότε λογικά μειώθηκε ο χρόνος του συμπληρωματικού σέντερ. Μήπως θυμάστε αγώνες που να έβγαλε μάτια ο Φλόιντ; Δηλαδή, πόσο χειρότερος είναι ο Καββαδάς; Αξίζει να σκλαβώσεις θέση ξένου για τέτοια συμμετοχή και τέτοια επίδραση στο παιχνίδι;

Ο Νέντοβιτς δεν μπορεί να κριθεί (έπαιξε μόλις 3.31’’). Υπάρχει κανείς που αγνοεί το πόσο εύθραυστος είναι ο Σέρβος; Ο Έβανς σε 23.26’’ πρόσφερε 4 πόντους και 5 ριμπάουντ. Μοιράστηκε τον χρόνο με τον Ουάιτ (7 πόντοι, 4 ριμπάουντ), που ήταν επίσης αόρατος.

Αναπροσαρμογή πλάνων

Ο Παναθηναϊκός είναι ζωντανός οργανισμός κι οφείλει να έχει δυναμική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Δεν… παντρεύτηκε κανέναν. Η Ευρωλίγκα τρέχει σε άλλη ταχύτητα, η εικόνα του δεν πείθει. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν μπορεί να παρατήσει τη διοργάνωση, αλλά…

Τι λιγότερο θα προσφέρει ο Μαντσούκας; Πόσο χειρότερος είναι ο Κασελάκης; Ας κρατήσει τους έξι ξένους από τους οκτώ που έχει ο Πρίφτης κι ας ετοιμαστεί για τις υποχρεώσεις εντός συνόρων. Να σημαδέψει το νταμπλ στην Ελλάδα. Να χρησιμοποιήσει τους αγώνες στην Ευρωλίγκα ως ευκαιρία για συλλογή εμπειριών.

Για να «δέσει» έναν κορμό παικτών. Για να βγουν μπροστά κάποιοι. Όσο μπορούν. Εντέλει, να έχει κάτι να πατήσει για να χτίσει του χρόνου από την αρχή την ομάδα. Έτσι δεν πάει πουθενά. Συμβιβάζεται με μια εικόνα, που είναι θολή κι άσχημη.

Αντί επιλόγου: Έχει σουτάρει 2/10, εκ των οποίων το ένα στη λήξη του χρόνου, δίχως συνθήκες κανονικής επίθεσης. Ποιος ο λόγος να πάρει και το τελευταίο τρίποντο ο Παπαπέτρου; Και γιατί να πάει για τρίποντο και να προσπαθήσει να «κλέψει» τη νίκη, αντί να τη διεκδικήσει. Στην έδρα του έπαιζε ο Παναθηναϊκός. Ανεξαρτήτως κατάληξης, ακόμα κι αν έμπαινε το σουτ, η τελευταία επίθεση ήταν επιτομή της θολούρας και της απουσίας πόιντ γκαρντ.

Υ.Γ.: Αν κάτι θετικό βγήκε από τη χθεσινή βραδιά, ήταν το γιουχάισμα στον Χεζόνια. Πήρε αυτό που άξιζε κι όταν ήρθε για τον Παναθηναϊκό, κι όταν ήρθε ως αντίπαλος.

To overfm.gr χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης

αποδοχή