Παναθηναϊκός, μία ομάδα εξαρτημένη από το αποτέλεσμα. Λογικό είναι να παρουσιάζονται τέτοιες μεταπτώσεις σε αντιμετώπιση και κριτική. Η αρμάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έγινε σε λίγες ημέρες ένα μάτσο άχρηστοι που δεν μπορούν να νικήσουν τον Αστέρα. Φυσικά, δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στο ένα και μοναδικό γεγονός και σε ένα σφάλμα που κάνουμε όλοι.
Το είχε τονίσει ο Γιώργος Δώνης: «Μην κρίνετε τον Παναθηναϊκό με βάση την ομάδα του 1996 ή του 2004». Εκείνος ο Παναθηναϊκός, συμπληρώνουμε, θα επιστρέψει μέσα από μία διαδικασία επένδυσης, εγκαταστάσεων, κανονικής διοίκησης και άπειρης υπομονής. Το πρόβλημα, από την άλλη, είναι ό,τι έχει περάσει το κλαμπ από το 2008 και μετά. Προφανές πως η τόση κακουχία έχει οδηγήσει την κάθε επαρχιακή ομάδα να βάζει στο μπλοκάκι της τα εντός, έστω, με τον Παναθηναϊκό αναζητώντας βαθμούς.
Παναθηναϊκός: Κίνδυνος σμίκρυνσης
Οι αρνητικές παραδόσεις με τη Λαμία και τον Αστέρα Τρίπολης δεν θα έπρεπε, ωστόσο, να ξενίζουν. Φυσικό επακόλουθο των «όλε» μετά τις εντός έδρας σφαλιάρες από Πανθρακικούς και Βέροιες είναι… Εδώ, τέλος, προκύπτει ένα ακόμα ζήτημα. Όταν προβαίνεις σε μία πράξη, σε μία αντίδραση, οφείλεις να σέβεσαι πρώτα από όλα τις συνέπειες των επιλογών σου.
Αντιδρώντας σε κάτι που εσύ αποφάσισες και δημιούργησες μοιάζει σαν να πας να κρυφτείς από τις συνέπειες των πράξεών σου. Ο Παναθηναϊκός μίκρυνε από το 2008 και μετά. Φωνάζει, τώρα, μερίδα κόσμου, Τύπου, όλων όσοι κινούνται γύρω από τον οργανισμό για τη σμίκρυνση. Ε, πάει πολύ… Τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα, αν δεν υπήρχαν τα αντισώματα από την ιστορία του σπουδαίου κλαμπ.
Παναθηναϊκός: Ανεπίτρεπτο αγωνιστικά ό,τι συνέβη
Η ήττα στην Τρίπολη από τον Αστέρα, αγωνιστικά, είναι ανεπίτρεπτη ειδικά από τη στιγμή που το Τριφύλλι προηγείται με 1-0 με ωραίο ποδόσφαιρο. Η αρρώστια που κατατρέχει τον σύλλογο φάνηκε ακόμα και στην απαξίωση του γκολ του Καρλίτος. Ναι σκόραρε σε κενή εστία, ναι η κάθετη του Πέρεθ και η ενέργεια του Παλάσιος τον έφεραν απέναντι από το τέρμα.
Ωστόσο, αυτό που κάνει ο Αργεντινός αντί να εκτελέσει το κάνουν 1/10 παίκτες στο ελληνικό Πρωτάθλημα και δείχνει τεράστια αντίληψη και ποιότητα. Αλλά αυτό είναι χιλιοειπωμένο. Αν η φανέλα ήταν κόκκινη, μαύρη ή κίτρινη, θα είχαμε διθυράμβους. Η φάση του πέναλτι σηκώνει μπόλικη συζήτηση, όχι τόσο για το αν είναι ή όχι. Το γκολ του Παναθηναϊκού ελέγχθηκε από τον VAR, το ακυρωθέν του Χατζηγιοβάνη νωρίτερα (που ορθώς δεν μέτρησε) επίσης.
Η φάση του ματς, η οποία άλλαξε τη ροή του αγώνα, όχι. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει με βεβαιότητα, ελέγχοντας χρονικά τις τρεις επίμαχες φάσεις και τον βαθμό δυσκολίας τους. Στη φάση του Πούγγουρα το replay πίσω από την εστία δείχνει επαφή, το κοντινό, όμως, όχι. Είναι ή δεν είναι, πότε πρόλαβε και την τσέκαρε ο VAR σε κλάσμα του δευτερολέπτου;
Η δεύτερη στιγμή, η οποία δεν δικαιολογείται για επίπεδο Παναθηναϊκού, είναι το 2-1 από τη λάθος προώθηση της μπάλας του Μπρινιόλι. Η αντίδραση του Σάντσες και του κέντρου άμυνας στον περίπατο του Σίτο δείχνει ανεπάρκεια και τίποτα περισσότερο. Εκεί, ουσιαστικά, χάθηκε και το ματς για τους Πράσινους. Στο γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να κεφαλαιοποιήσουν το προβάδισμά τους, πηγαίνοντας από λάθος σε λάθος.
Πρώτο βιολί ο Χατζηγιοβάνης
Η ανάλυση του παιχνιδιού έχει και άλλες προεκτάσεις, αλλά δίχως νόημα. Διότι μιλώντας για ποδόσφαιρο είναι σαν μην αποδέχεσαι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος. Το μεγάλο πρόβλημα που έχει πρωταγωνιστές αυτούς που προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά του και είναι ταυτόχρονα όσοι τα δημιούργησαν! Γόρδιος δεσμός, ο οποίος έχει συνταγή επίλυσης η οποία αναφέρθηκε πιο πάνω.
Ο Βιτάλ μετά την πρώτη αγωνιστική εξαφανίζεται σταδιακά, τη στιγμή που όλο και περισσότερες σε κάθε ματς είναι οι πρωτοβουλίες του Χατζηγιοβάνη. Ο Έλληνας «άσος» είναι, πλέον, το πρώτο βιολί στο παιχνίδι, ενώ έχει αποδειχτεί τα προηγούμενα χρόνια ότι δεν μπορεί να περνάει η μπάλα τόση ώρα από τα πόδια του. Πλέον, εκτελεί και τα στημένα. Όλα!
Σε μία ομάδα που έπαιζε ο Πίτσος αντί του Γιάρνι και ο Σόουζα έβλεπε τον Κουτσουρέ να εκτελεί τα φάουλ, να είναι οι Βιτάλ, Παλάσιος, Καρλίτος θεατές στο 1/10 του Χατζηγιοβάνη που πηγαίνει προς την εστία είναι φυσιολογικό. Να λογίζονται, επίσης, παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν στην ανατροπή σκηνικού οι ξεχασμένοι Μπουζούκης και Χατζηθεοδωρίδης αποτελεί απορίας άξιο.
Τιμωρία και… αυτοτιμωρία
Μία σημείωση εδώ: Ο Μπουζούκης είναι από τους παίκτες στο ρόστερ που μπορεί να παίζει κάθετο ποδόσφαιρο και στο rotation του Παναθηναϊκού, πρέπει να έχει θέση. Από το κεφάλαιο της… αυτοτιμωρίας σε αυτό της τιμωρίας. Tιμωρίας έδρας, για δύο αγωνιστικές για συμβάν εκτός γηπέδου. Η ερμηνεία της νομοθεσίας στην προκειμένη περίπτωση θα φανεί αν είναι ορθή σε επόμενες ίδιες συγκυρίες. Διότι δημιουργεί δεδικασμένο, το οποίο θα πρέπει ληφθεί υπόψη σε αντίστοιχα γεγονότα στο μέλλον.
Αν και το παρελθόν έχει διδάξει ότι η νομοθεσία εξαντλείται αποκλειστικά σε συγκεκριμένη ομάδα, συγκεκριμένο γήπεδο και απολύτως επιλεκτικά. Ταυτόχρονα, ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται να σκύψει επάνω από το πρόβλημα και να το επιλύσει σε βάθος. Διότι είναι το δεύτερο ματς φέτος, μετά από αυτό της πρεμιέρας με τον Απόλλωνα, που για ολίγους πληρώνει ή κοντεύει να πληρώσει το μάρμαρο η ομάδα και η πλειοψηφία του κόσμου που θέλει να τη στηρίξει.