Ο Παναθηναϊκός, παρά την κακή αγωνιστική του εικόνα και τους… Γκεστράνιους, έχει ακόμα πιθανότητες για την Ευρώπη η οποία περνάει από τη Λεωφόρο.

Υπάρχει, έστω, μία πιθανότητα ο διαιτητής Γκεστράνιους να έκανε καλό στον οργανισμό του Παναθηναϊκού; Υπάρχει, έστω, μία πιθανότητα να «χτύπησε» στα ίσια τον πληγωμένο εγωισμό των παικτών του και του προπονητή; Υπάρχει, έστω, μία πιθανότητα να κατάλαβε η διοίκησή του πώς την επόμενη φορά που θα βρίσκεται στο ίδιο τραπέζι με τον Κλάτενμπεργκ δεν αρκεί να αιτηθεί αλλά να απαιτήσει; Υπάρχει, έστω, μία πιθανότητα να καταλάβει ο κόσμος του Τριφυλλιού πώς δεν χρειάζεται να είσαι η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ για να δικαιούσαι να κερδίζεις;

Σειρά ερωτημάτων, η οποία θα απαντηθεί στο τέλος των τεσσάρων αγώνων που απομένουν. Οι τρεις είναι στη Λεωφόρο και η έξοδος στο «Βικελίδης», όπου φέτος οι Πράσινοι έχουν κερδίσει τον Άρη. Ο στόχος είναι προφανής. Μικρός, για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού, αλλά η Ευρώπη δεν μπορεί και δεν γίνεται άλλο να περιμένει. Οι «πυροβολισμοί στα πόδια» του συλλόγου εκ των έσω, που αφαίρεσαν το δικαίωμα στον πάλαι ποτέ Πρέσβη να αγωνίζεται και να διεκδικεί στη φυσική του θέση εκτός συνόρων, τον έφεραν στη θέση 241 της UEFA. Όσο και να απαξιώνεται το Europa Conference League επιβάλλεται να γίνει παραδεκτό ότι το άμεσο μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι εκεί.

Για τα επόμενα τέσσερα παιχνίδια, συμφωνείς ή διαφωνείς με τον Μπόλονι, θέλεις ή δεν θέλεις τον Αλαφούζο, σου κάνει ή δεν σου κάνει για βασικό φορ ο Μακέντα ο στόχος είναι οι βαθμοί που θα φέρουν το Τριφύλλι σε μία ροή επιστροφής στην Ευρώπη. Άλλη σεζόν εκτός δεν μπορεί να τη σηκώσει μία ομάδα καθημαγμένη σε γόητρο, που μία σειρά γεγονότων τη μετέτρεψε από άρχοντα σε επαίτη. Ως μία ένεση πείσματος και τσαμπουκά να μετατραπεί η απόφαση του διαιτητή από τη Φινλανδία, με πρόσφατο παρελθόν εναντίον του Παναθηναϊκού, δύναται να αποτελέσει την ιδανική κατευθυντήρια δύναμη για το γύρισμα του διακόπτη.

Παναθηναϊκός: Οι εποχές άλλαξαν

Ο Λάζλο Μπόλονι έχει βιώσει στα play off χειρότερες διαιτησίες. Έχει δει τη, μέτρια, ομάδα που προπονεί και κατεβάζει να χάνει βαθμούς χειρότερους από ό,τι στην Τούμπα. Επέλεξε να μιλήσει στην κάμερα, προφανώς συσσωρεύοντας τα προηγούμενα. Αντιλαμβανόμενος πώς οι ευκαιρίες που θα έχει το επόμενο διάστημα για τέτοια συζήτηση δικαιολογιών ίσως να μην είναι πολλές. Ξεκάθαρα, καταλαβαίνοντας ότι τα τέσσερα επόμενα παιχνίδια είναι τα τελευταία του στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Ο Ρουμάνος πήρε ένα σκορποχώρι και προσπάθησε να το κάνει ομάδα, επιλέγοντας τον ασφαλή αγωνιστικό δρόμο. Η τακτική «πρώτα να μην χάσω», ιστορικά, δεν ταιριάζει στους Πράσινους και αποτέλεσε σημείο τριβής ακόμα και όταν αυτοί προχωρούσαν έτσι στις τελικές φάσεις ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Οι εποχές, όμως, άλλαξαν και πλέον αυτή η αγωνιστική «πολιτική» απομακρύνει μόνο, δεν προσελκύει. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα μέσα στο μυαλό του ταλαιπωρημένου και, πολλάκις, προδομένου κόσμου.

Παναθηναϊκός: Ο Μπόλονι και η υστεροφημία του

Ο Μπόλονι θα φύγει το καλοκαίρι με credit ότι σουλούπωσε τον κακοφτιαγμένο Παναθηναϊκό του Πογιάτος και του Ρόκα. Θα του χρεώνεται, όμως, πάντα η ατολμία να βάλει ακόμα πιο βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο, ασχέτως και αν το έκανε όταν έστελνε στην εξέδρα τον Μακέντα ανήμερα του αγώνα με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο. Ασχέτως και ο Αλεξανδρόπουλος – πρώτο θέμα των επόμενων εβδομάδων αναφορικά με την επέκταση του συμβολαίου του – έμεινε στον πάγκο στον «τελικό» της Τούμπας. Ότι το υπάρχον ρόστερ είναι έξω από τα νερά του θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ, όμως τούτα αποτελούν μικρά γράμματα στη γενικότερη εικόνα που φτιάχνει στο μυαλό του ο μέσος φίλαθλος.

Έως τότε, έως την ημέρα που ο πολύπειρος Μπόλονι, βγάλει την πράσινη φόρμα είναι υποχρεωμένος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού να τον στηρίξει. Αυτόν και τους παίκτες του, οι οποίοι κουβαλούν ένα βάρος που ανάθεμα αν έχουν αντιληφθεί ορισμένοι πόσο σημαντικό είναι να το περάσουν στην απέναντι όχθη του ποταμιού. Ως πολεμιστής που είναι, άρχισε ήδη να σκέφτεται την υστεροφημία του…