Ο Παναθηναϊκός, τα προηγούμενα χρόνια, πέρα από εμφανές πρόβλημα επάνδρωσης ρόστερ, είχε να αντιμετωπίσει και ένα ψυχολογικό ζήτημα. Στη διαχείριση κρίσεων, αυτών που αποτελούν ρουτίνα στο ποδόσφαιρο, έπαιρνε σταθερά κάτω από τη βάση. Όταν άρχισε να λειτουργεί πιο ορθολογικά και με περισσότερα διαθέσιμα χρήματα, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς φρόντισε να επουλώσει και αυτή την πληγή.
Αν υπάρχει ένα αρνητικό σε όλο αυτό, είναι η έλλειψη ελληνικού στοιχείου. Κατάσταση που ο Παναθηναϊκός, πιθανότατα, θα βρει μπροστά του όταν αυτή η ομάδα κάνει τον κύκλο της σε βάθος χρόνου. Βραχυπρόθεσμα, με τον ποιοτικό καταρτισμό της ευρωπαϊκής λίστας για τον οποίο θα γίνουν εκπτώσεις, ώστε να… βγουν τα κουκιά. Λόγω της δυσανάλογης παρουσίας στο δυναμικό γηγενών και μη γηγενών παικτών, όπως ορίζει, τουλάχιστον, ο κανονισμός.
Παναθηναϊκός: Η πρόοδος και ο ορισμός της επιτυχίας
Με τη διακοπή, λόγω Εθνικών ομάδων, να είναι σε εξέλιξη, η έως τώρα σεζόν του Τριφυλλιού πρέπει να κριθεί σε δύο διαφορετικά στάδια. Στην Ευρώπη, ο Παναθηναϊκός πέτυχε δύο προκρίσεις, η μία επί της πανάκριβης Μαρσέιγ. Εξασφάλισε τον minimum στόχο (όμιλοι Europa League) και έχασε, παρά τις δύο ήττες, στη λεπτομέρεια τον μεγάλο στόχο (όμιλοι Champions League). Σε αυτό το καλοκαιρινό ευρωπαϊκό γκρουπ Champions League (6 παιχνίδια, τα μισά εντός, τα μισά εκτός) μέτρησε απολογισμό 2-1-3 με 8-8 γκολ. Μπαίνοντας στη διαδικασία από το κατώτερο σημείο του UEFA ranking.
Για Παναθηναϊκό, αυτός ο απολογισμός είναι μέτριος. Για τον Παναθηναϊκό, όμως, μετά την ευρωπαϊκή τιμωρία, που λίγα χρόνια πίσω είχε ρόστερ το οποίο, αυτή τη στιγμή, δεν θα έκανε ούτε για τον Παναθηναϊκό Β αποτελεί πρόοδος. Ειδικά, μετά την επιστροφή στους τίτλους (κατάκτηση του Κυπέλλου το 2022) και τη διεκδίκηση του Πρωταθλήματος το 2023 (και την απώλεια με τον τρόπο που έχασε την πρωτιά).
Στην ελληνική Stoiximan Super League, ο Παναθηναϊκός άρχισε με 2/2 (4-0 γκολ). Με τον Βόλο στη Λεωφόρο είχε 7 αλλαγές 11άδας, σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι play off με την Μπράγκα. Στα Γιάννενα, σε μία έδρα που παραδοσιακά τον δυσκόλευε και του στερούσε πολύτιμους βαθμούς, πήρε τη νίκη με ένα ακόμα εκτός έδρας γκολ του Σεμπαστιάν Παλάσιος (ο πιο παραγωγικός παίκτης των Πράσινων εκτός, με χαώδη διαφορά από τον δεύτερο όσα χρόνια βρίσκεται εδώ).
Με αναγκαστικές αλλαγές πριν τη σέντρα (Βέρμπιτς), πριν βγει το ημίχρονο (Αϊτόρ, Βαγιαννίδης) και στις αρχές του δεύτερου (Τζούρισιτς) όταν θα έπρεπε να παρέμβει ο προπονητής από τον πάγκο για να έρθει η νίκη. Πως να παρέμβει, όμως, αποτελεσματικά ο προπονητής, με 4 αναγκαστικές αλλαγές; Και όμως το έκανε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με τις εσωτερικές διαφοροποιήσεις ρόλων στην 11άδα (για παράδειγμα, ο Αράο στόπερ) και με τις κατάλληλες επιλογές προσώπων που αντικατέστησαν τους τραυματίες.
Ποιοτικός και με προσωπικότητα
Με λόγια απλά, ένα ματς που ο Παναθηναϊκός προ ετών δεν θα έπαιρνε με άνεση, ούτε στη Λεωφόρο, το κατέκτησε… περπατώντας και με την εναλλακτική του 11άδα. Επίσης, ένα παιχνίδι το οποίο, πιθανώς, στον Παναθηναϊκό προ 2ετίας να στράβωνε, κατέληξε νικηφόρο. Αν αυτό δεν δείχνει προσωπικότητα ομάδας και προπονητή, αλλά και ποιότητα/βάθος ρόστερ, τότε τι;
Τώρα, αν όλα αυτά είναι αρκετά για μία επιτυχημένη χρονιά δεν μπορεί να πει κανείς αν ισχύει ή δεν ισχύει. Πάντοτε εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα. Δυστυχώς ή ευτυχώς. Το σίγουρο είναι πως ο Παναθηναϊκός, πλέον, δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τους εν Ελλάδι συνδιεκδικητές των τίτλων, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.
Τούτο αποδεικνύεται και από τη διαρκή προσπάθειά τους, να τον μειώσουν και να διασπείρουν ψεύδη όπως η υποτιθέμενη εύνοιά του. Γενικά, όλο αυτό που περιγράψαμε αποτελεί βάσανο και αντικείμενο «πόνου». Το ζήτημα είναι να συνεχίσει ο Παναθηναϊκός να κοιτάζει την πρόοδό του. Τα υπόλοιπα θα γίνουν, απολύτως, φυσικά…