Ο ισχυρός άνδρας της Λαμίας, Πανουργιάς Παπαϊωάννου, μίλησε για τις εμφανίσεις της ΑΕΛ, η οποία κερδίζει όταν πρέπει στον αγωνιστικό χώρο.
Αναλυτικά όσα είπε στο «Ράδιο ΝΕΤ»:
Για τη νίκη επί της Λαμίας με 2-1: «Δεν υπάρχουν μεγάλες και μικρές νίκες. Σε κάθε νίκη υπάρχουν μόνο τρεις βαθμοί και αυτούς τους έχει ανάγκη η ομάδα όπου κι αν τους παίρνει. Για τη Λαμία ήταν μια δικαίωση, γιατί βούλωσε στόματα σχετικά με όλα όσα ακούγονταν. Αποδείξαμε ότι εμείς παίρνουμε μέσα στο γήπεδο τους βαθμούς. Γιατί η αλήθεια είναι πως και στις δύο αναβολές προηγουμένως, δεν είχαμε καμία ευθύνη. Όλοι ξέρουμε τι προπονητής είναι ο κ. Γρηγορίου.
Είναι αυτός που μαζί με τους ποδοσφαιριστές, έχουν αλλάξει την εικόνα της ομάδα. Αυτό το μόνο που έκανα, ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω. Είναι γεγονός πως ο κ. Γρηγορίου είναι ένας πάρα πολύ καλός προπονητής. Ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα, ωστόσο αν δεν δούμε πράγματα και θαύματα από εδώ και πέρα, είμαστε κοντά στο στόχο. Αλλά η μπάλα είναι… περίεργη».
Για τις ανακοινώσεις που βγάζει η ΑΕΛ: «Παίζει μεγάλο ρόλο το από ποιους και σε ποια χρονικά σημεία βγαίνουν οι ανακοινώσεις. Ο συγκεκριμένος κάθε μέρα κατηγορεί αυτούς που βλέπει ως αντιπάλους του. Η ζωή όμως λέει πως τους αντιπάλους μας πρέπει πάντα να τους σεβόμαστε. Το περίεργο λοιπόν θα ήταν να μην έκανε προκλήσεις στο γήπεδο. Ήταν κάτι που το περιμέναμε. Δεν είχαμε ωστόσο κάποια ένταση μεταξύ μας και αυτό οφείλω να το ομολογήσω.
Εμείς δεν προκαλέσαμε τους ανθρώπους της ΑΕΛ, αλλά είναι αλήθεια πως και εκεί είχαμε καλή φιλοξενία. Στο τέλος, δεν μπορούσε να παιχτεί μπάλα. Από εκεί και πέρα όμως, στο 97′ έληξε το ματς. Κράτησε τα τέσσερα λεπτά καθυστερήσεων και τρία παραπάνω. Αν θέλουμε να βρούμε δικαιολογίες, ο καθένας μπορεί να βρει χίλιες. Η διαιτησία ήταν 50 – 50. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε».
Τέλος, για το μέλλον του στην ομάδα είπε: «Η πόλη πλέον έχει συνηθίσει να έχει ομάδα στη μεγάλη κατηγορία, κάτι που ασφαλώς είναι θετικό. Είναι γεγονός όμως πως είμαστε πολύ πίσω σε θέμα εγκαταστάσεων. Η Λαμία αξίζει να βρίσκεται εδώ που βρίσκεται, την αγαπάει ο κόσμος της, αλλά πρέπει και οι τοπικές αρχές να βοηθήσουν με τον τρόπο τους στο θέμα των εγκαταστάσεων. Εγώ έχω κάνει υπέρβαση και στην υγεία μου και οικονομικά, αλλά θέλω και μπορώ να το κάνω.
Κάποια στιγμή όμως πρέπει να βρεθούν κι άλλοι πόροι. Είμαστε δέκα χρόνια με τα υπόλοιπα παιδιά στη διοίκηση και κάποια στιγμή έρχεται και η φυσική κούραση. Ακόμα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, μετά από δύο πενταετίες σταματάει. Και δεν είμαι μόνο εγώ. Και ο Ποντίκας και ο Τσικνής έχουν φθαρεί».