Το νησί της Ελαφονήσου βρίσκεται στη Λακωνία, απέναντι από την Νεάπολη και απέχει από το λιμάνι της Πούντας με το Ferry Boat περίπου όσο διαρκεί το κομμάτι “Bohemian Rapsody” των Queen: πάνω κάτω έξι λεπτά της ώρας.

Πήγα πρώτη φορά στην Ελαφόνησο το 2012 και έκτοτε την επισκέφθηκα άλλες πέντε φορές με την τελευταία φέτος. Κατέληξα πως είναι το νησί στο οποίο δεν έχει πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις, όμως, όλα όσα υπάρχουν εκεί, διαθέτουν ανεξάντλητη ομορφιά. Και είναι τόσο όμορφα, που όχι μόνο δεν τα βαριέσαι, αλλά θέλεις να επιστρέψεις.

Η Ελαφόνησος έχει όλες τις προδιαγραφές να γίνει high class προορισμός, όμως ακόμη έχει κρατήσει μια πιο ελεύθερη διάθεση στο τουριστικό της προφίλ. Διαθέτει ένα από τα πιο οργανωμένα και γνωστά κάμπινγκ στην φημισμένη παραλία του Μεγάλου Σίμου, ταυτόχρονα όμως είναι προορισμός και για υπερπολυτελείς θαλαμηγούς.

Στην ίδια παραλία, τον Μεγάλο και τον Μικρό Σίμο, μπορείς να δεις -από φέτος – luxury ξαπλώστρες δίπλα σε κόσμο που κάνει μπάνιο στρώνοντας απλώς στην άμμο την πετσέτα του. Η Ελαφόνησος έχει μια θέση για όλους στην πανέμορφη θάλασσά της, την ωραιότερη που μπορεί να δει κανείς στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ατελείωτοι αμμόλοφοι, κρυστάλλινα πρασινογάλανα πεντακάθαρα νερά, κέδροι, γλάροι και θαλάσσιες χελώνες συνθέτουν το σκηνικό.

Η ενδιαφέρουσα πληροφορία που έμαθα φέτος, από πολύ έγκυρη πηγή, είναι ότι στο ολοκαίνουριο beach bar με τις πολυτελείς ξαπλώστρες D Land 44 από του χρόνου, θα δημιουργηθεί private section με αναβαθμισμένες υπηρεσίες για πελάτες οι οποίοι αγαπούν την χλιδή και επιθυμούν την ιδιωτικότητά τους, κάτι που θα κάνει το #Deer Land aka την Ελαφόνησο, να μπει στους jet set τουριστικούς προορισμούς με μεγάλες προοπτικές και κοσμοπολίτικες προσδοκίες.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by By Dland 44 (@d_land44)

Σε κάθε περίπτωση, στην Ελαφόνησο, αν κάτι δεν θα μπορείς να χορτάσεις, είναι η θάλασσα, και είτε προτιμήσεις τα οργανωμένα σημεία της παραλίας, είτε τα ελεύθερα, αυτή θα σε αποζημιώσει με το παραπάνω. Το άλλο που δεν θα χορταίνεις με τίποτα, είναι το φαγητό. Οι επιλογές είναι αρκετές και ενδιαφέρουσες. Για θαλασσινά, να προτιμήσεις οπωσδήποτε την ψαροταβέρνα του Νταγιαντά στο λιμάνι, καθώς τα πιάτα του κρατούν την ποιότητα της κλασσικής ταβέρνας ενός νησιού χωρίς καμία ‘τουριστική’ διάθεση. Κάθε ευρώ που θα δώσεις εκεί, έχει αξία. Για σουβλάκι, να προτιμήσεις το Pita Bar αλλά και την Γυροφωλιά σαν δεύτερη επιλογή, ενώ σίγουρα θα εκτιμήσεις το Burger στο Butcher’s. Aναζήτησε επίσης τα παγωτά pro vio με γεύση Bueno και Biscottο που θα βρεις στο camping.

Σε περίπτωση που θέλεις να πιείς ένα πραγματικά καλό κοκτέιλ, αυτό θα σου συμβεί στο Cervi, το οποίο εξυπηρετεί και τις ξαπλώστρες του D Land 44. Μου σέρβιραν ένα από τα πιο ωραία Porn Star που έχω πιει. Όσο για νυχτερινή διασκέδαση, γίνεται μια φασαρία στην “Ταράτσα” απ’ ότι είδα σε κάτι stories με live performance κρουστών, επομένως αν θέλεις να χορέψεις, εκεί πρέπει να πας. Last but not least, για σπουδαία σφολιατοειδή και καφέ που θα θυμάσαι ακόμα και όταν είσαι στο γραφείο το χειμώνα, προτίμησε τον φούρνο που βρίσκεται στο λιμάνι του νησιού.

Για να την γυρίσεις ολόκληρη, μάλλον ο προτιμότερος τρόπος είναι το αυτοκίνητο, αλλά κάνεις άνετα την δουλειά σου και με μηχανή. Όσον αφορά στον κεντρικό δρόμο στο λιμάνι, εκεί ούτως ή άλλως από τις 19 30 ως τη 1 30 τη νύχτα ο δρόμος πεζοδρομείται, επομένως ετοιμάσου για την καθιερωμένη πασαρέλα που γίνεται σε κάθε νησί. Μια σπουδαία και έξυπνη επιλογή μου φαίνεται και το ποδήλατο, ειδικά αργά το απόγευμα όταν έχει πέσει ο ήλιος.

Μην πάρεις πολλά ρούχα, ειλικρινά δεν τα χρειάζεσαι. Πάρε όμως πολλά μαγιό και ετοιμάσου να περπατήσεις ατελείωτα χιλιόμετρα στην άμμο. Κάνε την κράτηση για το δωμάτιό σου εγκαίρως γιατί το νησί τον Αύγουστο έχει μεγάλη ζήτηση και λίγες κλίνες ενώ να είσαι προετοιμασμένος για τις σχετικά υψηλές τιμές των καλών ξενοδοχείων.

Η Ελαφόνησος, έχει τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές να γίνει μια κοσμοπολίτικη ριβιέρα. Ωστόσο, τουλάχιστον μέχρι στιγμής έχει κρατήσει ένα πιο εναλλακτικό τουριστικό προφίλ. Δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό θα κρατήσει πολύ ακόμα, αλλά θα ήταν τουλάχιστον σοφό να μπορέσουν ντόπιοι και επενδυτές να κρατήσουν ισορροπίες και να διατηρήσουν τόσο τον χαρακτήρα του νησιού αλλά ταυτόχρονα να βελτιώσουν το prestige των υπηρεσιών τους.

Κάθε φορά που πάω στην Ελαφόνησο, είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Και αυτή έχω καταλήξει πως είναι και η μαγεία της. Μέχρι την επόμενη φορά που θα πάω εγώ, σου εύχομαι να έχεις πάει κι εσύ. Εις το επανειδείν λοιπόν.